" ... نسخه کاغذی همشهری ؛ روزنامه ای فراگیر با مخاطبانی است که در کلانشهر تهران زندگی می کنند که لزوما می توانند تحصیلکرده و نخبه نباشند و یا لااقل نیازهای این جنبه از وجود خود را در روزنامه یا منبع دیگری جستجو کنند .اما این وضعیت در همشهری آنلاین چگونه است ؟
سایت درباره خودش می‌گوید " همشهری آنلاین شهر دیجیتال شماست " و معلوم است که شهر دیجیتال شهروند دیجیتال می خواهد و شهروند دیجیتال شبکه ای است که نشانه های خود را حمل می کند؛ نشانه هایی که لزوما و تماما در شبکه شهروندان همشهری کاغذی وجود ندارند.شهروند دیجیتال عضوی است که بخشی از هویت خود را در شهری مجازی تعریف کرده است. او به نسبتی از دانش ، مدرک تحصیلی، رفاه و پایگاه اجتماعی و سطحی از انتظار و ارتباط دست یافته است که آن را نه در روزنامه کاغذی و نه در "همشهری" نمی یابد.به نظر روزنامه همشهری در لباس مجاز خود و در فرم، ساکنان شهر دیجیتال را خطاب قرار داده و می خواهد روزنامه را برای آنها قابل سکونت کند و از این نظر با نسخه کاغذی آن متفاوت است.
زمینه همشهری آنلاین به رنگ سیاه است .با نواری سفید در بالای صفحه و حاشیه سبز فسفری در پایین آن. سیاه، رنگ واقع گرایی ،عقلانیت و شناخت است و این یعنی جستجوی مخاطبی تازه برای روزنامه. در جایی میانه نوار سفید ، فنجانی سبز در گرم ترین نقطه عکس ودر برابر یک لپ تاپ نشسته است. معلوم است که محتوای آن نه چای که قهوه است . رشته نور ملایمی از پشت فنجان عبور کرده و لپ تاپ را کمی محو کرده است . یعنی که صبح است و وقت صبحانه و شما می توانید از رایانه برای خواندن روزنامه استفاده کنید .
رنگ و مدل فنجان، قهوه درون آن ،لپ تاپ و مطالعه روزنامه هنگام خوردن صبحانه نشانه های سبکی از زندگی است که مورد علاقه شهروند دیجیتال ایرانی قرار دارد.
شهر آنلاین، شهر حرکت است بنابر این خیابان بندی شده و برای رسیدن به هدفی که معمولا ثابت نمی ماند، مسیرهای مختلفی را باید از بزرگراهها به خیابان ها ی اصلی و فرعی و سپس کوچه ها و دنج ها پیمود. یعنی هر متن و لینک های آن مسیرهای خیابانی است که لزوما با پای پیاده و آهسته پیموده نمی شود. شهروند دیجیتال می خواهدخیابان های روزنامه الکترونیکی شهر خود را با خودرو بپیماید.
وجود چهل گروه خبری با بزرگی کلان شهری مانند تهران هماهنگی دارد اما نبود توقفگاه نشان می دهد شهر محل حرکت است نه تجمع. برای اضطراب است نه آرامش. این شهر دیجیتال پاتوق ندارد ، کافی شاپ نیز در ان تاسیس نشده، پارک نیز که شهروند در آن لختی بنشیند در آن گفت و گو کند و هم کلام ها و دوستانش را ملاقات کند .
سیاهی زمینه سایت از یک سو شب را تداعی می کند بر خلاف آنکه همشهری کاغذی روز را . حرکت در صفحه های سیاه همشهری آنلاین رانندگی در شبهای تهران را به یاد می آورد. زندگی شبانه شهری که نشانه زندگی خانواده نیست و زندگی سنتی نیز. زندگی تجرد، جوانی، و نمایی از تفریح و فراغت قشر متوسط و مرفه را نمایندگی می کند.
فونت ریز سایت و آیکون های بدون توضیح نوشتاری، باز هم موید انتظار تحریریه آن از خوانده شدن از سوی گروهی است که مشخصات آنها را برشمردم .
سایت درباره خودش می گوید "این بخش ها در قالب "24 در 7" کار می کنند. این اصطلاح امروز در جهان سایبر یک عبارت رایج است: به روز شدن 24 ساعته در 7 روز هفته" . این هم نشانه ای دیگر برای شهر آنلاین و شهروند آن. شهر سنتی زود هنگام و اول شب می خوابد و صبح زود بیدار می شود . یعنی بخشی از شب را می خوابد . شهر روزهای جمعه تعطیل است و روزنامه اش هم . یعنی خلسه و سکوت دارد اما شهر دیجیتال تعطیلی به خود نمی بیند ......"
- متن کامل را اینجا ببینید
