پسر کوچولویی که 76 سال زندگی کرد و در این مدت آثار هنری زیادی برای کودکان و نوجوانان خلق کرد و حالا 26 سال است که دیگر در میان ما نیست؛ «ژرژ پراسْپِر رِمی» را میگویم، همان خالق مجموعه داستانهای مصور* «ماجراهای تنتن، خبرنگار جوان». شاید تو هم یکی از طرفداران سفت و سخت کتابهای این مجموعه باشی: «هفتگوی بلوری»، «سفر به کره ماه»، «گوش شکستهشده»، «عصای اسرارآمیز» و ... مجموعهای از 24 داستان که بین کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان همة دنیا طرفداران زیادی دارد؛ بیدلیل نیست که این مجموعه که در اصل به زبان فرانسه نوشته شده، به بیشتر از 30 زبان ترجمه شده است.
نقاشیهای ساده و جذاب، موضوعهای انسانی، ماجراهای هیجانانگیز، شخصیتهای دوست داشتنی و منحصر به فرد، آشنایی با مکانهای مختلف و همینطور فرهنگ دورافتادهترین مردم دنیا... همه ویژگی هایی هستند که خواننده را آنقدر جذب میکنند که وقتی خواندن یکی از کتابهای این مجموعه را شروع میکند، کاملاً درگیرش میشود و یادش می رود که دارد فقط چند قاب نقاشی را می بیند، انگار که دارد فیلم سینمایی تماشا میکند و تا تمامش نکند آن را زمین نمیگذارد.
مجموعه ماجراهای تنتن بخشی از آثار ژرژ پراسْپِر رِمی و البته مشهورترین آنهاست. آثار دیگری مثل مجموعه «تُتُر»، «زت و ژو» و ... هم از کارهای اوست. رِمی همه این داستانها را خودش مینوشت و تصویرهای آنها را هم خودش میکشید. او در این زمینه خلاقیت و استعداد خیلی خوبی داشت، استعدادی که از همان دوران کودکی، خودش را نشان داده بود.
دوران دبستان ژرژ همزمان بود با جنگ جهانی اول، زمانی که آلمانها بلژیک را اشغال کرده بودند؛ و حاشیه کتابهای درسی او پر بودند از طرح سربازان مهاجم آلمانی؛ طرحهایی محکم و قابل توجه که کشیدن آنها به دست دانشآموزی که هیچوقت آموزش طراحی ندیده بود، تحسینبرانگیز بود. ژرژ، بعد از آن هم هیچوقت آموزش رسمی طراحی ندید.
اولین کارهای او، وقتی سیزده سالش بود، در روزنامهها و مجلههای مدرسه چاپ شدند. (چند وقت پیش مجموعهای از طرحهایی که به صورت یک داستان مصور روی دیوار مدرسه دوران نوجوانیاش کشیده بوده، کشف شد!) 71 سالش بود که برای اولین بار کارهایش را با نام مستعار امضا کرد. او برای انتخاب این نام هم خلاقیت به خرج داد: حرف اول نامش «G» را همانطور که در زبان فرانسه مرسوم است، بعد از حرف اول نام خانوادگیاش «R» گذاشت و ترکیب «RG» را بهوجود آورد. این ترکیب در زبان فرانسه «اِر- ژِ» خوانده میشود و چون حرف «H» هم در این زبان تلفظ نمیشود، میشود آن را به صورت «Hergé» نوشت. زمانی که او این نام را انتخاب میکرد، نمیدانست که سالها بعد، در تمام دنیا با نام هرژه معروف میشود.
او بعد از تمام کردن دبیرستان، کار در دفتر مجلهها و روزنامههای رسمی را شروع کرد و آثار زیادی را در این دوران خلق کرد. شیوه کار او روی هنرمندان دیگر این رشته هم تأثیر میگذاشت و باعث میشد آنها هم کارهای بهتری را بهوجود بیاورند. 22 سالش بود که اولین جلد مجموعه تنتن را با نام «تنتن در شوروی» چاپ کرد و بعد از آن هم این کتابها را یکی بعد از دیگری آماده و منتشر کرد. آماده کردن هر کدام از جلدهای اول این مجموعه حدود یک سال از او وقت میگرفت، اما او هیچوقت از انجام این کار خسته نمیشد و تا آخر عمر هم به نوشتن و کشیدن نقاشی برای ماجراهای تن تن ادامه داد.آخرین جلد این مجموعه به نام «تنتن و هنرالفبا» ناتمام ماند، اما بعد از مرگ هرژه، دوستداران او، با زحمت زیاد آن را طوری کامل و چاپ کردند که از هر نظر ویژگیهای کتابهای دیگر مجموعه را داشته باشد.
حالا هم بعد از گذشت این همه سال از تولد این کتابها و حتی از مرگ خالقشان و با وجود این همه داستان ها و شخصیتهای جذاب کارتونی امروزی، هنوز این کتابها در میان نوجوانان محبوب است و در تمام دنیا طرفداران زیادی دارد.
----------------
* کتابهایی که صفحههای آن پوشیده شده از قابهای نقاشی که به ترتیب کنار هم چیده شدهاند و به دنبال هم یک داستان را تعریف میکنند.
گفتو گوهای شخصیتها در همین قابها و در زمینه ابری که به شخصیت مربوط به آن گفتو گو اشاره میکند، نوشته شدهاند. این کتابها، تجربه خواندن کتاب را به تجربه تماشای یک فیلم نزدیک میکنند.