یکی از درختان مثمر در تهران، درخت «به» بود. این میوه زمستانه خواص بی‌شماری دارد؛ دارای مقادیر زیادی فیبر، پتاسیم، قند و ویتامین ث بوده و به خصوص جوشانده هسته آن برای درمان گلو درد و سرماخوردگی مناسب است. «به» پای خود را به ضرب‌المثل‌های تهرانی هم باز کرده و می‌گفتند: ««به» بخور تا به شوی!» اینجا چند نوع خوراکی تهرانی‌ها از این میوه خوشمزه و مغذی را معرفی می‌کنیم.
خواندنی های بیشتر را اینجا دنبال کنید
خورش «به»
مواد اولیه: پیاز، گوشت، به قطعه شده، زعفران، رب
پیاز و گوشت قیمه‌شده پای ثابت اغلب خورش‌هاست. وقتی پیاز و گوشت تفت خورد و با ادویه و کمی رب گوجه مزه‌دار شد به آن فرصت دهیم تا گوشت بپزد. در این فاصله میوه به را پوست بگیرید. هسته‌های آن را دور نریزید و در ظرفی تمیز قرار دهید. به را قطعه‌های کوچک برش بزنید و در کمی روغن تفت دهید تا هنگام ریختن در خورش بافت آن از هم پاشیده نشود. ۴۰ دقیقه آخر، به را به خورش اضافه کرده اجازه دهید تا به اصطلاح خورش شما جا بیفتد. در صورت تمایل می‌توانید چند آلو هم به خورش اضافه کنید. چاشنی این خورش، آبلیمو با کمی شکر است. خورش قیمه به نیز مانند همین خورش تهیه می شود با این تفاوت که در مواداولیه آن لپه هم هست.
دمنوش «به»
میوه به را برش بزنید و خلال کنید و روی پارچه تمیز قرار دهید تا خشک شود. یک قاشق غذاخوری از خلال خشک شده به را همراه آب و کمی هل و دارچین در داخل قوری ریخته و اجازه دهید تا آرام آرام دم بیاید. این دمنوش طلایی خوشرنگ بهترین دمنوش برای فصل زمستان است. ضد ویروس و آنتی‌باکتریال است و از عفونت روده، اسهال، سوزش مجاری ادرار و از ابتلا به آنفولانزا جلوگیری می‌کند.
هسته‌های این میوه زمستانه هم خواص بسیاری برای درمان سرماخوردگی و کاهش التهابات سینه و گلو دارد. هسته‌ها را بعد از خشک شدن می‌توانید با آب جوش و مانند چای دم کنید و همراه با یک تکه نبات بنوشید.
دمی به
دمی‌ها از غذاهای فوری و مورد علاقه تهرانی هستند که در اغلب آنها از گوجه رنده شده استفاده می‌شود. اما مواد لازم برای تهیه دمی به، برنج، به و زعفران است. توجه کنید که دمی نیازی به سیب‌زمینی و گوجه ندارد. برنج را شسته و بعد از یک ساعت خیس خوردن، روی شعله قرار می‌دهیم. وقتی کمی آب برنج بخار شد، به را به برنج اضافه کنید. برنج را با تکه‌های به دم بیاورید و برای عطر و طعم بیشتر به آن زعفران اضافه کنید.
فسنجان به
مواد اولیه: گردو، مرغ یا گوشت، رب انار، به
مواد اولیه و اصلی خورش فسنجان، گردو و رب انار است. بنا به سلیقه خود می‌توانید از گوشت مرغ یا گوشت قل‌قلی استفاده کنید. گوشت مورد نظر را با پیاز تفت دهید و گردو خرد شده و رب انار را اضافه کنید و روی حرارت ملایم قرار دهید. حدود یک ساعت بعد می‌توانید تکه‌های به نگینی شده یا به رنده شده را درخورش فسنجان بریزید.
نظر شما