همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
باشگاه استقلال شرایط پیچیده و عجیبی را تجربه می‌کند. درحالی‌که تا روز آخر لیگ بیست‌وسوم و بنا به اقتضائات فنی و فوتبالی هر روز و هر ساعت شاهد مصاحبه‌های جواد نکونام بودیم، او از همان روز تاکنون در سکوتی محض و مطلق فرو رفته است. در تمام این روزها شایعات زیادی در مورد حضور یا عدم‌حضور نکونام روی نیمکت استقلال برای فصل بعد به گوش می‌رسید اما جواد چیزی نگفت و حتی حالا که ادامه کارش قطعی شده هم موضعی نمی‌گیرد. این به‌خودی خود بد نیست اما مشکل از جایی است که روند نقل‌وانتقالاتی استقلال موجب تعجب و نگرانی هواداران شده. دقیقا کسی نمی‌داند این نفرات چطور جذب می‌شوند، چقدرش بنا به میل و خواست نکونام است و چه میزان با ابتکار باشگاه و هلدینگ خلیج‌فارس اتفاق می‌افتد. به هر حال اما یک چیز روشن است؛ هواداران فعلا از آنچه در پنجره تابستانی رخ داده راضی نیستند.
خارجی‌های عجیب
تا اینجای کار استقلال ۲بازیکن بوسنیایی گرفته که واقعا معلوم نیست فلسفه جذب آنها چه بوده است. گلری به اسم ودران کیوسفسکی در حالی به جمع آبی‌ها اضافه شده که فصل گذشته حسین حسینی درون دروازه این تیم رکورد بیشترین کلین‌شیت را به ثبت رساند و دستکش طلایی را برد. در این مورد زیاد صحبت شده و بیش از این دیگر تکرار مکررات است. آلمدین زیلیکیچ هم دیگر خرید خارجی استقلال است که در پست وینگر بازی می‌کند و کسی او را نمی‌شناسد. این در حالی است که همه می‌دانیم جذب بازیکن خارجی علاوه بر تحمیل هزینه‌های مالی و ارزی چشمگیر به باشگاه و مخارج جانبی همچون اسکان و ایاب و ذهاب، سهمیه محدود تیم را هم اشغال می‌کند. بنابراین حقیقتا امیدواریم ۲ بوسنیایی جذب‌شده، ارزش این داستان‌ها را داشته باشند.
داخلی‌ها، پایین‌تر از انتظار
داستان جذب بازیکن از بازار داخلی هم فعلا برای استقلال خیلی بهتر از این نبوده است. شاید مهم‌ترین بازیکنی که تا زمان تنظیم این مطلب آبی‌پوش شده، میلاد زکی‌پور بوده است. البته که او بال چپ بدی نیست و در سپاهان هم عملکرد نسبتا قابل‌قبولی داشته است، اما اولا ۴سال پیش به شکل خیلی بدی در فهرست مازاد استقلال قرار گرفت و جذب دوباره او شاید به نوعی بازگشت به عقب باشد، ثانیا با توجه به‌احتمال بالای سرباز شدن ابوالفضل جلالی، زکی‌پور جانشین یکی از بهترین ستارگان فصل قبل استقلال خواهد شد که ماموریت سختی است. محمدحسین اسلامی هم دیگر بازیکن مورد علاقه نکونام بود که از ذوب‌آهن جذب شد و برای قضاوت در مورد این خرید، باید منتظر گذر زمان بود. از سوی دیگر مهدی تیکدری هم در آستانه حضور در استقلال قرار گرفته؛ مدافع راست ۲۷ساله‌ای که فصل گذشته در ۲۱بازی لیگی برای گل‌گهر آمار صفر گل و صفر پاس‌گل را به ثبت رساند.
بازیکن بزرگ چه شد پس؟
مجموعه اتفاقات نقل‌وانتقالاتی استقلال باعث شده این سؤال برای هواداران به‌وجود بیاید که تئوری «بازیکن بزرگ» گرفتن که آن همه هم نکونام روی آن اصرار داشت به کجا کشید؟ مگر می‌شود در دوران مدیریت علی خطیر با همین استدلال فهرست خریدی شامل امثال علیرضا جهانبخش، علی قلی‌زاده، سعید عزت‌اللهی واللهیار صیادمنش در اختیار مدیریت قرار بگیرد، اما حالا امثال اسلامی، زکی‌پور و تیکدری جذب شوند؟ با شرایط کنونی، چرا نباید فکر کنیم آن لیست کهکشانی، فقط به‌خاطر تحت فشار گذاشتن مدیران وقت باشگاه تنظیم شده بود؟ اگر هم جواد از روند فعلی یارگیری راضی نیست، چرا برخلاف گذشته اعتراض نمی‌کند؟
نظر شما