همشهری آنلاین- گروه فرهنگی: «در سایه انسان» نوشته «جین گودال» با ترجمه حمیدرضا حسینی، «نقش هفت زبان» نوشته «لوران بینه» با ترجمه ابوالفضل الله‌دادی و «تاریخ روانکاوی؛ از فروید تا کنون» نوشته «استفن میچل» و «مارگارت بلک» با برگردان علیرضا طهماسب، سه کتابی هستند که به تازگی از سوی نشر نو منتشر شده‌اند.
درسایه انسان؛ پیوند عاطفی با شامپانزه‌ها
در سال ۱۹۶۰ زن جوانِ جوینده‌ای تک و تنها به قلبِ جنگل‌های صعب‌العبور منطقه گمبه در تانزانیا می‌رود تا درباره یکی از نزدیک‌ترین خویشاوندانِ انسان، شامپانزه، تحقیق کند. دیرزمانی در زل آفتاب و شُرشُر باران دنبال شامپانزه‌ها می‌گردد و تا مدت‌ها لباس یک‌شکل می‌پوشد تا شامپانزه‌ها به حضورش عادت کنند. سرانجام موفق می‌شود و شامپانزه‌ها حضورش را می‌پذیرند و او فرصت می‌یابد که همه جوانب حیات فردی و اجتماعی چند نسل از شامپانزه‌ها را از تولد تا مرگ به‌چشم ببیند و مستند کند.
کتاب «در سایه انسان» شاهکار جین گودال، پریماتولوژیست (نخستی‌شناس) برجسته، روایتی جذاب و پرجزئیات از سال‌ها تحقیق و زندگی او در میان شامپانزه‌های گمبه در تانزانیاست. این کتاب که اولین‌بار سال ۱۹۷۱ منتشر شد، نقطه عطفی در درک ما از نزدیک‌ترین خویشاوندان انسان بود و گودال را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین چهره‌های علم در قرن بیستم تثبیت کرد.
گودال در این کتاب، ماجراهای شگفت‌انگیز خود را از اولین سفر به گمبه در سال ۱۹۶۰ شرح می‌دهد.
او که در آن زمان جوانی ۲۶ساله و بدون تحصیلات آکادمیک در زمینه پریماتولوژی (نخستی‌شناسی) بود، با حمایت دکتر لوئیس لیکی، انسان‌شناس مشهور، سفری طولانی و پرمخاطره را آغاز کرد تا رفتار شامپانزه‌ها را در زیستگاه طبیعی‌شان مطالعه کند.
گودال در فصول ابتدایی کتاب، چالش‌های زندگی در جنگل‌های استوایی آفریقا را توصیف می‌کند. او با جزئیاتی جذاب، لحظات دشوار اولیه تحقیقاتش را بازگو می‌کند؛ از مقابله با بیماری‌ها گرفته تا کمبود آب و غذا و مواجهه با حیوانات وحشی. با این‌حال، پشتکار و علاقه عمیق او به شامپانزه‌ها، وی را به ادامه مسیر ترغیب می‌کند.
با گذر زمان، گودال موفق می‌شود اعتماد شامپانزه‌ها را جلب کند و وارد دنیای پنهان آن‌ها شود. مشاهدات بی‌نظیر او، بسیاری از باورهای غلط درباره این حیوانات را درهم می‌شکند. گودال کشف می‌کند که شامپانزه‌ها موجوداتی با هوش بالا، دارای شخصیت‌های متمایز و روابط اجتماعی پیچیده هستند. او اولین محققی بود که رفتارهایی مانند استفاده از ابزار، شکار و حتی نوعی جنگ میان گروه‌های شامپانزه را مستند کرد. گودال همچنین به بررسی روابط اجتماعی پیچیده و سلسله‌مراتب قدرت در گروه‌های شامپانزه‌ها می‌پردازد. او نشان می‌دهد که چگونه شامپانزه‌ها از طریق تعاملات اجتماعی، ارتباطات غیرکلامی و نمایش‌های قدرت، روابط خود را مدیریت می‌کنند و جایگاهشان را در گروه تعیین می‌کنند. این مشاهدات به خواننده کمک می‌کند تا به درک بهتری از شباهت‌ها و تفاوت‌های بین رفتارهای اجتماعی انسان‌ها و شامپانزه‌ها برسد.
نکته مهم کتاب، پیوندی عمیق و عاطفی است که گودال با شامپانزه‌ها برقرار می‌کند. او با نام‌گذاری آن‌ها به‌جای شماره‌گذاری، و توصیف دقیق شخصیت و رفتار فردی‌شان، این حیوانات را به موجوداتی زنده و دوست‌داشتنی تبدیل می‌کند. داستان فلینت، شامپانزه جوانی که پس از مرگ مادرش افسرده می‌شود، یکی از تأثیرگذارترین بخش‌های کتاب است که پیوندهای عمیق عاطفی میان شامپانزه‌ها را نشان می‌دهد.
کتاب «در سایه انسان» فراتر از یک گزارش علمی است؛ این کتاب، داستانی انسانی و ملهم از ماجراجویی، کشف و ارتباط میان انسان و حیوانات است. روایت صمیمی و بی‌پرده گودال، خواننده را با خود به اعماق جنگل‌های آفریقا می‌برد و دریچه‌ای به دنیای پنهان نزدیک‌ترین خویشاوندان ما می‌گشاید. این کتاب یادآور آن است که انسان تنها بخشی از طبیعت است و حفاظت از حیات‌وحش وظیفه‌ای انکارناپذیر برای بشریت است.
کتاب «در سایه انسان» اثری کلاسیک و تأثیرگذار است که درک ما از شامپانزه‌ها و نگرش ما به جایگاه انسان در میان سایر موجودات را دگرگون کرد. این کتاب الهام‌بخش نسلی از پریماتولوژیست‌ها و علاقه‌مندان به حیات وحش بوده و میراثی ماندگار از یکی از برجسته‌ترین دانشمندان عصر ماست.
نشر نو «در سایه انسان» نوشته «جین گودال» را با ترجمه حمیدرضا حسینی در ۳۸۹ صفحه، به بهای ۴۸۰ هزار تومان منتشر کرده است.
مرگ مشکوک رولان بارت
رولان بارت در فوریۀ ۱۹۸۰ بر اثر تصادف جان می‌سپرد. بارت در روزی دچار این حادثه می‌شود که از ضیافت ناهاری با فرانسوا میتران، یکی از نامزدهای انتحابات ریاست‌جمهوری سال ۱۹۸۱، به دفتر کارش در کُلژ دو فرانس برمی‌گردد.
هرچند می‌توان مرگ بارت را صرفاً حادثه تلقی کرد اما او همراه خود سندی داشته که احتمالاً همان مرگش را رقم زده و بنابراین ممکن است تصادف، قتلی برنامه‌ریزی‌شده بوده باشد. در چنین اوضاعی است که ژاک بایار، کمیسر پلیس فرانسه مأمور می‌شود به پرونده تصادف رولان بارت رسیدگی کند و آن سند را بیابد؛ سندی که امنیت ملّی فرانسه را به خطر می‌اندازد. این سند چیست و چرا پای عده کثیری از روشنفکران و چهره‌های مشهور، ازجمله امبرتو اکو، میشل فوکو، دریدا، جان سرل، کریستوا، لویی آلتوسر و مهم‌تر از همه رومن یاکوبسن را وسط می‌کشد؟
«لوران بینه» در رمان «نقش هفتم زبان» به بهانه اینکه بالاخره «چه کسی رولان بارت را کشت؟» با درهم‌آمیختن واقعیت و خیال گام به دنیای روشنفکران مشهور سال‌های دهه ۱۹۸۰ می‌گذارد و این رهگذر خواننده را در جریان زندگی روشنفکری آن دوره، اختلافات و رقابت‌ها و حسادت‌ها و روابط و... قرار می‌دهد و طنازانه از بسیاری از روشنفکران تقدس‌زدایی می‌کند.
لوران بینه، زاده ۱۹ جولای ۱۹۷۲، نویسنده فرانسوی است. لوران که فرزند یک تاریخ شناس است، در شهر پاریس چشم به جهان گشود. او در رشته ادبیات از دانشگاه پاریس فارغ التحصیل شد. لوران در حومه پاریس و در دانشگاه سنت-دنیس به تدریس زبان فرانسوی اشتغال دارد. بینه سال ۲۰۱۰ برای نوشتن اولین کتابش«هایدریش مغز هیملر است» موفق به کسب جایزه معتبر گنکور شد.
نشر نو رمان «نقش هفت زبان» نوشته «لوران بینه» را با ترجمه ابوالفضل الله‌دادی در ۳۹۷ صفحه، به بهای ۴۰۰ هزار تومان منتشر کرده است.
تاریخ روانکاوی
مفاهیم ابداعی فروید، از جمله احساسات و افکار ناهشیار و تعارض و معنای رؤیا و میل جنسی در دوران کودکی، بخشی از فرهنگ روانشناختی ما شده است. اما اندیشۀ روانکاوانه در نیمقرن اخیر شاهد دگرگونی و گسترشی عظیم بوده است. استیون میچل و مارگارت بلک در کتاب «تاریخ روانکاوی» شرحی آسانیاب از اندیشۀ روانکاوانۀ معاصر یا به دیگر سخن، مجموعه آرای پسافرویدی را پیش نهادهاند. این درآمدِ پُرمایه و همهفهم اندیشه روانکاوانه مدرن را با بهرهگیری از مطالعات موردیِ پُربار و مفصل، به قامت درک همگان دوخته و کتابی کارآمد و از جهاتی کم‌مانند را به خوانندگان و متخصصان روانکاوی عرضه کرده است.
زیگموند فروید، عصب‌شناس برجسته اتریشی و بنیانگذار دانش روانکاوی، به‌عنوان یک روش درمانی در روانشناسی بود.
فروید سال ۱۸۸۱ از دانشگاه وین، پذیرش گرفت و سپس، در زمینه‌های اختلالات مغزی و گفتاردرمانی و شناخت بیماری نادر آروشا کالبدشناسی اعصاب میکروسکوپی، در بیمارستان عمومی وین، آغاز به پژوهش کرد. او به‌عنوان استاد دانشگاه در رشته نوروپاتولوژی، در سال ۱۸۸۵ منصوب شد و در سال ۱۹۰۲ به‌عنوان پروفسور شناخته شد.
فروید فنونی را مانند به‌کارگیری تداعی آزاد (به روشی گفته می‌شود که در آن بیمار هرآنچه را به ذهنش خطور می‌کند، بیان می‌کند) به‌کار برد. و همچنین کشف انتقال ( انتقال به معنای آن است که مراجع با درمان‌گر خود مانند یکی از افراد مهم دوران کودکی‌اش برخورد می‌کند؛ به عبارت دیگر احساسات و هیجان‌هایی را که نسبت به ابژه مهمی مانند پدر و مادر داشته به درمان‌گر خود منتقل می کند. همچنین فروید روش روانشناسی تحلیلی یا پویا را ارائه کرد.
استفن ای. میچل (زاده ۲۳ ژوئیه ۱۹۴۶ – درگذشته ۲۱ دسامبر ۲۰۰۰) روانشناس بالینی و روانکاو بود. کتاب او با جی گرینبرگ، روابط ابژه در نظریه روانکاوی (۱۹۸۳)، به یک کتاب درسی کلاسیک در مقاطع تحصیلات تکمیلی و مؤسسات تحصیلات تکمیلی تبدیل شد و یک مرور کلی و مقایسه چندین نظریه روانکاوی را ارائه داد. او را رهبر روانکاوی رابطه‌ای می دانستند. میچل به ایجاد مسیر ارتباطی برنامه فوق دکتری دانشگاه نیویورک در روان درمانی و روانکاوی کمک کرد.
نشر نو «تاریخ روانکاوی؛ از فروید تا کنون» نوشته «استفن میچل» و «مارگارت بلک» را با برگردان علیرضا طهماسب در ۴۹۴ صفحه، به بهای ۵۷۰ هزار تومان منتشر کرده است.
نظر شما