به گزارش همشهری آنلاین، اما جالب است بدانید همانطور که ما خیلی از غذاهای خارجی به‌ویژه غذاهای ایتالیایی را تغییر داده و از آنِ خودمان کردیم، در کشورهای مختلف هم غذاهایی وجود دارد که بسیار شبیه برخی از غذاهای ایرانی است. اگر مایلید بدانید کدام یک از غذاهای ما مشابه خارجی دارند، این مطلب را تا انتها بخوانید.
سیرابی
سیرابی غذای محبوب ایرانی‌هاست؛ اما باید بدانیم که این غذا در جهان هم، معروف است و حتی در تقویم یک روز جهانی را به نام خود ثبت کرده است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید استادان سیرابی در دنیا، ایتالیایی‌ها هستند. البته اینکه ما ایرانی‌ها هم در این زمینه مدعی هستیم، بیراه نیست؛ چون سیرابی غذای قدیمی و سنتی ما به شمار می‌رود. با این حال سیرابی در ایتالیا چنان محبوب است و مشتری دارد که فروشنده‌های دوره‌گرد در کنار خیابان آن را به دست مردم می‌دهند. علاوه بر این در مکزیک، هند، پرتغال، لهستان و فیلیپین از سیرابی در سوپ‌های معروف استفاده می‌شود و در ویتنام، سوپ پو که غذای ملی این کشور است، عمدتا با سیرابی پخته می‌شود.
کله‌پاچه
کله‌پاچه نه‌تنها در ایران بلکه در کشورهای زیادی هواخواه دارد و جزئی از سنت آشپزی جهان است. این غذا در کشور ایران یک صبحانه پرطرفدار است، اما نه‌تنها در ایران بلکه در کشورهایی ازجمله ایسلند، نروژ، ایتالیا و هند طرفداران زیادی دارد. چند وقت پیش سفیر نروژ در ایران هم گفته بود که نروژی‌ها غذایی مشابه کله‌پاچه دارند؛ با این تفاوت که آنها سر گوسفند را دودی کرده و نصف سر را در بشقاب سرو می‌کنند. همچنین کله گوسفند را در ایسلند به شکل آبپز و معمولا در فستیوال نیمه زمستان می‌خورند. این غذا «اسویث» نام دارد و همراه با شلغم و پوره سیب‌زمینی سرو می‌شود. در مناطق جنوبی ایتالیا، کله را به شکل کبابی و با کره می‌پزند و به آن «کاپوتزلی» می‌گویند. در مناطق جنوبی کشور آفریقا نیز کله گوسفند به‌مدت طولانی و به شکل کبابی روی زغال پخته می‌شود و جالب اینجاست که به‌دلیل حالت سر گوسفند این غذا «اسمایلی» یا خندان نام دارد.
میرزاقاسمی
درست است که میرزاقاسمی یکی از محبوب‌ترین غذاهای محلی در شمال کشورمان است، اما مشابه این غذا، هم در ایتالیا پخته می‌شود و هم در ارمنستان. در واقع پیدا کردن شخصی در ارمنستان که این غذا را دوست نداشته باشد، سخت است. ایکرا (ikra) یا خوراک بادمجان، غذای سنتی خوشمزه و بسیار سالم و از غذاهای معروف ارمنستان است. برای تهیه این غذا از بادمجان، فلفل سبز و قرمز، پیاز، میخک، سیر، رب گوجه‌فرنگی، رب فلفل قرمز، جعفری، فلفل سیاه، زیره و گشنیز استفاده می‌کنند. سبزیجات کباب می‌شود و بعد همه با هم مخلوط می‌شود و در نهایت خوراک بادمجان ارمنی، چیزی شبیه میرزاقاسمی خودمان می‌شود.
قیمه نجفی
قیمه نجفی که با نام‌های قیمه علاچی و قیمه عربی نیز شناخته می‌شود، نوعی خورش رایج در شهر نجف و بغداد، کاظمین، کربلا و شهرهای بزرگ کشور عراق است که بسیار به خورش قیمه ایرانی شباهت دارد. برای پختن این قیمه، لازم است گوشت و نخود کاملاً آبپز شوند. گوشت پخته با استفاده از گوشتکوب‌های بزرگ له می‌شود و ادویه‌هایی مانند دارچین، نمک و لیمو عمانی را به همراه رب گوجه فرنگی، به نخود در حال پخت و گوشت کوبیده شده اضافه می‌کنند تا غذا کاملاً پخته شود.
آب دوغ خیار
آب دوغ خیار، یکی از غذاهای ملی ما ایرانی‌هاست. اما جالب است بدانید که مشابه این غذای تابستانی پرطرفدار در جمهوری آذربایجان هم سرو می‌شود. در این کشور به آب دوغ خیار «دورقماج» می‌گویند و در بخش‌هایی از غرب کشورمان هم آب دوغ خیار را با همین نام می‌خوانند.
نظر شما