به گزارش هلثدی نیوز یک گروه از محققان آمریکایی دریافتهاند که 14 روز استعمال برچسب پوستی نیکوتیندار "قبل" از کشیدن آخرین سیگار و شروع دوره ترک،احتمال موفقیت درازمدت افراد را در کنار گذاشتن سیگار به طور قابل توجهی افزایش میدهد.
این تحقیق بوسیله دکتر جد ای رز استاد پژوهش پزشکی و رئیس مرکز پژوهش درباره ترک سیگار در دانشگاه دوک و یکی از دو مخترع برچسب پوستی نیکوتین سرپرستی شدهاست.
برخی از کارشناسان نگران بودند که استفاده از برچسب پوستی نیکوتین همزمان با ادامه سیگارکشیدن با قراردادن نیکوتین بیش از حد در اختیار بدن باعث مسمومیت افراد به علت دریافت بیش از حد نیکوتین شود یا اعتیاد انها را تشدید کند.
دکتر روز در پاسخ به این نگرانی میگوید: "ما در بررسیهای اخیرمان متوجه شدهایم که میزان موفقیت در ترک حتی هنگامی که سیگاریها در طول دو هفته درمانی پیش از ترک سیگارهای کمنیکوتین یا بدون نیکوتین مصرف میکنند، افزایش مییابد، و این یافتهها هر نگرانی درباره احتمال دریافت بیش از حد(اوردوز) نیکوتین از بین میبرد."
بررسی روز و همکارانش نشان داد استفاده از برچسب پوستی نیکوتیندار در دو هفته قبل از ترک باعث کمتر سیگارکشیدن افراد، کاهش میل آنها به سیگار کشیدن و تخفیف علائم ترک میشود.
نظریه محققان این است که در صورتی که از قبل با استفاده از برچسب پوستی میزانی از نیکوتین وارد بدن شده باشد، کشیدن سیگار برای فرد کمتر ارضاکننده خواهد بود.البته دکتر روز هشدار میدهد:" گرچه در حال حاضر شاهدی در دست نیست که استفاده از برچسب نیکوتیندار همراه با سیگارکشیدن ممکن است خطرآفرین باشد، بروشورهای فراوردههای جایگزینی نیکوتین مانند برچسبهای پوستی توصیه میکنند چنین کاری انجام نشود."
برچسبهای پوستی نیکوتین برای اولین بار از سال 1992 در ایالات متحده با نسخه قابل تهیه شد و از سال 1996 به بعد بدون نسخه در داروخانهها با نامهای تجارتی مختلف مانند نیکودرم،نیکوترول،هابیتول و پرواستپ به فروش میرسد.
روش معمول استفاده از این برچسبها به این صورت است که فرد سیگاری هر روز یک برچسب جدید را بر روی نواحی متفاوت پوست که خشک، تمیز و بدون مو باشند،معمولا بخش بالایی قفسه سینه،بازو یا ران قرار داده میدهد.این برچسب بسته به نوع فراورده مورد استفاده برای حدود 16 تا 24 ساعت بر روی پوست باقی گذاشته میشود.
معمولا پس از هر دو هفته استفاده از این یک نوع برچسب،برچسبی با میزان نیکوتین کمتر جایگزین آن میشود و و این رویه برای شش تا 20 هفته ادامه پیدا میکند.
عواض جانبی چندان شایع نیستند،اما ممکن شامل سرگیجه،استفراغ،قرمزی پوست در محل استفاده از برچسب باشند. بهتر است افراد سیگاری در مورد بهترین شیوه استفاده از این برچسبها با پزشکشان مشورت کنند و بروز علائمی کانند تپش قلب یا تنگنفس را به او اطلاع دهند.
این برچسبهای پوستی مقدار کم اما مداومی از نیکوتین را وارد بدن میکنند که به غلبه بر میل به کشیدن سیگار کمک میکند. اما چنانکه دکتر دیوید کالمن استادیار روانپزشکی در دانشگاه بوستون میگوید:" نیکوتینی که به این طریق وارد بدن میشود، اعتیادآور نیست."
او میافزاید:" آنچه باعث میشود نیکوتین اعتیاداور شودٰ، همان چیزی است که سایر مواد مشایه را اعتیادآور میکند.هنگامی که شما سیگار میکشید،نیکوتین وارد جریان خون شریانی میشود و مستقیما به مقدار زیاد وارد مغز میشود، در حالیکه نیکوتین برچسبهای پوستی وارد خون وریدی میشود و مستقیما به مغز نمیرسد."
دکتر کالمن بر اساس نتایج تحقیقات موجود میگوید:" از هر 100سیگاری که اقدام به ترک میکنند در صورت عدم استفاده از داروهای کمکی تنها پنج نفرشان موفق میشوند، اما با اضافه کردن برچسب نیکوتینی میزان موفقیت در ترک به 20 تا 25 درصد افزایش مییابد."
موفقیت در ترک به صورت سیگار نکشیدن در طول یک سال بعد از اقدام به ترک تعریف میشود.
میزان نیکوتین در برچسبها متفاوت است، ولی گروه کالمن تفاوتی از لحاظ موفقیت در ترک بین استفاده از برچسبهای 21 میلیگرمی و 42 میلیگرمی مشاهده نکردند.
کالمن میگوید:"آنهایی که استفاده از برچسب برای ترک سیگار در آنها مناسب است باید دست کم هشت هفته آن را به کار برند. سالها سیگار کشیدن باعث ایجاد تغییراتی در مغز میشود و پس از ترک سیگار مدتی طول میکشد تا مغز دوباره خود را تنظیم کند و به حالت عادی بازگردد."