همانطور که در 28 شماره قبل خوانده اید، در ستون «تقویم فضانوردی»، سیروس برزو، کارشناس مسائل نجومی و فضایی مقیم روسیه، برای شما گاهشمار سفر انسان به فضا را می نویسد.
12 ژانویه 1986
فضاپیمای «کلمبیا» با هفت سرنشین به نام‌‌های «رابرت گیبسن»، «چارلز بولدن»، «استیوهاولی»، «جورج نلسن»، «رابرت سنکر»، «فرانکلین چانگ دیاز» و «بیل نلسن» راهی مدار زمین شد. فضانوردان طی 6 روز سفر، در کنار آزمایش و پژوهش‌‌های پیش‌بینی شده از جمله تحقیق های ستاره‌شناسی، یک ماهواره مخابراتی را در مدار مستقر ساختند. در این پرواز یک فضانورد غیر حرفه‌ای نیز وجود داشت؛ بیل نلسن نماینده کنگره آمریکا.
28 ژانویه 1986
فضاپیمای شاتل «چلنجر» با هفت فضانورد به نام‌‌های «فرانسیس اسکوبی»، «مایکل اسمیت»، «رونالد مک نیر»، «الیس اونیزوکا»، «گرگ جارویس»، «کریستا مک آولیف» و «جودیت رسنیک» سکوی پرتاب در مرکز فضایی کندی را ترک کرد. قرار بود مک آولیف، معلم علوم تجربی یکی از دبیرستان‌‌های آمریکا طی این سفر به تشریح ویژگی‌‌های سفر فضایی برای دانش آموزان بپردازد. 73 ثانیه پس از پرتاب، فضاپیمای «چلنجر» بر روی اقیانوس منفجر و تمامی سرنشینان آن نابود شدند. پس از این فاجعه کلیه مأموریت‌‌های فضایی سرنشین دار آمریکا لغو و تحقیقات وسیعی درباره علت انفجار آغاز شد.
13 مارس 1986
سفینه «سایوز تی-15» با دو فضانورد به نام‌‌های «ولادیمیر سالاویف» و «لئونید کیزیم» راهی مدار زمین شد. «سایوز تی-51» به آزمایشگاه مداری «میر» پیوست و فضانوردان راه‌اندازی و کنترل سیستم‌‌های ایستگاه مداری را آغاز کردند. در 5 مه سالاویف و کیزیم دوباره به «سایوز تی-15» بازگشتند، سفینه خود را از میر جداکردند، راهی «سالیوت-7» شدند و یک روز بعد به آن پیوستند.
اقامت آنها در این ایستگاه حدود پنجاه روز طول کشید و طی آن فضانوردان به چند آزمایش علمی از جمله یک راهپیمایی 5 ساعته و بررسی بازوی مکانیکی پرداختند. روز 25 ژوئن کیزیم و سالاویف، سالیوت-7 را به سوی میر ترک کردند. مأموریت آنها 25 روز دیگر در میر ادامه داشت و سرانجام روز 16 ژوئیه با فرود سایوز تی-51 در قزاقستان به پایان رسید.
