به گزارش همشهری آنلاین مفاصل انگشتان دست به لطف وجود تاندون‌ها - بافت همبندی که ماهیچه را به استخوان متصل می‌کند - به آرامی حرکت می‌کنند. این تاندون‌های دست می‌توانند متورم یا ملتهب شوند و عارضه انگشت ماشه‌ای را ایجاد کنند.
در خفیف‌ترین حالت انگشت ماشه‌ای انگشت هنگام خم شدن ملایم‌ترین حالت، انگشت در هنگام خم شدن تلق و تلوق می‌کند و در شدیدترین حالت آن خم شدن انگشت غیر ممکن می‌شود.
ناحیه ملتهب نیز ممکن است در لمس کردن دردناک باشد.
انگشت ماشه‌ای ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد، اما در افراد مبتلا به دیابت، آرتریت روماتوئید و افرادی که به علت فشارهای مکرر دچار آسیب دست می‌شوند، احتمال رخ دادن آن بیشتر است.
در بسیاری از موارد، انگشت ماشه‌ای پس از چند هفته بدون هیچ درمانی، خود به خود بهتر می شود. اما بیماران ممکن است بخواهند از مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن برای کنترل درد استفاده کنند. همچنین مهم است که از فعالیت‌هایی که ممکن است باعث التهاب بیشتر انگشت شود، مانند ورزش یا تایپ کردن بیش از حد، اجتناب کنید.
برخی از بیماران متوجه می‌شوند که بستن آتل به انگشت در طول شب بهبود را تسریع می‌کند. این کار انگشت را صاف نگه می‌دارد و از حرکت آن در هنگام خواب جلوگیری می‌کند و التهاب را کاهش می‌دهد.
گاهی اوقات تزریق داروهای کورتونی یا استروئیدی می‌تواند برای درمان انگشت ماشه‌ای مفید باشد و در صورت لزوم می‌تواند تکرار شود.
در مواردی که انگشت ماشه‌ای علیرغم درمان‌های متعدد همچنان ادامه پیدا می‌کند، ممکن است جراحی با بیحسی موضعی برای آزاد کردن تاندون ضرورت پیدا کند.
نظر شما