تنها در صورتیکه تیم ملی مصر با اختلاف 2 گل یا بیشتر حریف خود- الجزایر- را شکست بدهد یک فرصت دیگر برای حضور در جام جهانی بهدست خواهد آورد. [ به دلیل همین حساسیت، این رویداد یکی از تیترهای اصلی ورزشی روزنامهها و خبرگزاریهای جهان است.]
بعد- بعدازظهر جمعه: تماشاگران مصری با سنگ و کلوخ به اتوبوس حامل بازیکنان تیم ملی فوتبال الجزایر حمله میکنند که بر اثر این حمله، چند بازیکن الجزایری مجروح میشوند. [ این خبر به تیتر اول ورزشی روزنامهها و خبرگزاریهای جهان تبدیل میشود.]
سپس- شنبه 23 آبان: تیم ملی مصر در آخرین ثانیه وقتهای تلف شده بازی، گل دوم را وارد دروازه الجزایر میکند و بازی 2 بر صفر به پایان میرسد. مردم قاهره تا صبح نمیخوابند و پایکوبی میکنند. با این نتیجه، 2تیم باید روز چهارشنبه در یک کشور ثالث - سودان- بار دیگر به مصاف هم بروند که برنده این مسابقه به جام جهانی راه خواهد یافت. [ حوادث این بازی پرهیجان، تیتر اول روزنامهها و خبرگزاریهای جهان است.]
آخر- یکشنبه شب 24 آبان: در جریان پخش مستقیم فینال رقابتهای جام جهانی نوجوانان، گزارشگر تلویزیونی حین اعلام اسامی تیمهای راه یافته به جام جهانی آفریقای جنوبی مدعی میشود که مصر با شکست دادن الجزایر به جام جهانی صعود کرده است!
نتیجه: ظاهرا در تشکیلات گسترده رسانه ملی، نظارت کارشناسی و کیفی بر پخش مستقیم رقابتهای ورزشی وجود ندارد چون در غیر اینصورت، اشتباه این گزارشگر بلافاصله به او گوشزد میشد تا از بینندگان عذرخواهی کند.
راهکار اول: گزارشگران ورزشی قبل از حضور در استودیوی پخش مستقیم، صفحات ورزشی روزنامهها و خبرگزاریها را ورقی بزنند.راهکار بعد: اگر گزارشگر واقعا فرصت بروز کردن اطلاعاتش را ندارد، بهتر است مسابقات ورزشی بدون صدای گزارشگر و تنها با صدای ورزشگاه پخش شود تا بیننده، هم آرامش داشته باشد و هم به واسطه دریافت اطلاعات غلط گمراه نشود.
نکته: ... و جالبتر از همه اینکه؛ گزارشگری که بیشترین اشتباه را در گزارشهای خود دارد، نخستین گزینه برای مجریگری در برنامههای سازمان تربیت بدنی طی چند سال اخیر بوده است.