همشهریآنلاین: مراسم یادبود چهلمین روز درگذشت دکتر کاظم معتمدنژاد همزمان با روز ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام صادق (ع) شنبه ۲۹ دی ماه در بهشت زهرا برگزار شد.
به گزارش شفقنا رسانه مهدی محسنیان راد از شاگردان پدر علوم ارتباطات ایران در این مراسم ضمن تشکر از همۀ افراد حاضر در جمع گفت: این مراسم میتوانست به دو صورت اجرا شود یا با جمعیت زیاد و اطلاع رسانی رسمی یا همین طور بدون برنامۀ عادی و رسمی اجرا بشود و این آدمها به خاطر محبتی که به دکتر داشتند، در این مکان جمع شدند.
وی افزود: بدون برنامۀ رسمی از آقای دکتر سعید مهدوی کنی که از دانشجویان استاد بودند، خواهش میکنم هر چه را لازم میدانند بگویند.
حجت الاسلام و المسلمین مهدوی کنی، رئیس دانشکدۀ معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات گفت: به عنوان عید اول این توفیق را پیدا کردیم در کنار مزار استاد جمع بشویم و دیداری با هم و تجدید عهدی داشته باشیم. استادی که عمرش را در زمینۀ تربیت شاگردان و خدمت در مسیر تولید علم و تکثر اندیشه سپری کرد.
وی افزود: ویژگی اخلاقی که همیشه در چهره ایشان بود، تواضعی است که در خاطر همه شاگردان استاد نقش بسته است و برای ما یادآور چهرۀ آرام و متینی بود که حوادث مختلف روزگار این متانت را از چهره ایشان نزدود. اعتدال در بیان و پرداخت به مسائل علمی روز از ایشان یک چهرۀ ماندگار برای فضای علمی ما ایجاد کرده بود و تا آخرین لحظه عمر، از تولید علم و و تلاش فکری بازنایستاد و هرگز نقطه پایانی برای مطالعه خود قرار نداد. حتی شاهد بودیم که در لحظات آخر با وجود وضعیت جسمی شان و به خاطر عنایت به شاگردان حضورشان از مجامع علمی تا کلاس درس دیده می شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) ادامه داد: استاد، جدای از سابقۀ علمی شان سمت مربیگری هم داشتند و به شاگردان خود فقط علم نیاموختند بلکه ادب و روش تربیت دانشجو هم آموختند. استاد هرگز شاگردان برجستۀ خود را به عنوان رقیب حساب نکردند و تا آخرین لحظه دست هر کس که به سوی ایشان دراز می شد به گرمی میفشردند.
مهدوی کنی با اشاره به اعتدال پدر علوم ارتباطات ایران در برخورد با مسائل مختلف سیاسی و اجتماعی گفت: خیلیها تصور میکردند با حوادث مختلف ممکن است ایشان صحنه را خالی کنند اما ایشان در تمام این دوران با وجود بعضی از بیمهریها متانت خود را حفظ کردند و مسئلۀ تربیت دانشجو و نیروی انسانی و توسعۀ علم برایشان یک مقولۀ اصلی بود.
وی افزود: به نظر بنده ایشان در این موضوع موفق بودند و شاهد مسئله، همۀ محبت و گرمایی است که با یک تلفن جمعیت دوستان و شاگردان در اینجا جمع شدهاند و همان طوری که جناب محسنیانراد فرمودند اگر اعلامی شده بود جمع وسیعتر از کسانی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم از شاگردان ایشان بودند، در محل حاضر می شدند. یاد و خاطرۀ استاد به دلیل همین پیشینۀ درخشان در اذهان باقی خواهد ماند.
این مراسم به صورت غیر رسمی و با تلفن و پیامک اطلاع رسانی شده بود و برخی از اساتید ارتباطات و رسانه، دوستداران استاد و دانشجویان در آن حضور داشتند.