وی استاد زبان‌های باستان دانشگاه تبریز، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی و معاون علمی سابق این فرهنگستان بوده است.
دکتر سرکاراتی در سال ۱۳۷۰ به عضویت پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی درآمد و از آن زمان، علاوه بر عضویت پیوسته، در مقطعی مدیریت گروه زبان‌های ایرانی و همچنین معاونت علمی و پژوهشی فرهنگستان زبان و ادب فارسی را نیز عهده‌دار بود.
از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به عضویت در هیأت امنای بنیاد ایران‌شناسی، عضویت در شورای علمی این بنیاد، معاونت پژوهشی بنیاد ایران‌شناسی، مدیریت گروه زبان‌شناسی دانشگاه تبریز و تدریس در این دانشگاه، عضویت در کارگروه پژوهشی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، ریاست انتشارات و روابط دانشگاهی دانشگاه تبریز، عضویت در کارگروه مرکزی کنگره سالانه تحقیقات ایرانی، ریاست مرکز آموزش زبان دانشگاه تبریز، و مشاورت عالی کتابخانه‌ی ملی ایران اشاره کرد.
سرکاراتی تألیفات و ترجمه‌های متعددی در حوزه‌های زبان‌شناسی و زبان‌های باستانی دارد که از میان آن‌ها می‌توان به «اوستا و هنر نو؛ کارنامه‌ی شاهان در روایات سنّتی ایران» (ترجمه)، «دین ایرانی بر پایه‌ی متن‌های معتبر یونانی» (ترجمه)؛ «اسطوره‌ی بازگشت جاودانی» (ترجمه)؛ «سایه‌های شکارشده» (شامل ۲۰ مقاله)؛ «مقدمه‌ای بر فلسفه‌ای از تاریخ» (ترجمه)، «بررسی جامع زبان فارسی باستان و آثار بازمانده‌ی آن»، «بررسی سه فرگرد وندیداد»؛ «اصطلاحات خویشاوندی در زبان‌های ایرانی» اشاره کرد.
از سرکاراتی همچنین بیش از ۳۵ مقاله در موضوعات مختلف ادبی و زبانی و تاریخی به جا مانده است.
دکتر بهمن سرکاراتی همسر مهری باقری؛ خرداد سال ۱۳۹۲ درگذشت.
برخی از آثار مرحوم بهمن سرکاراتی:
- فرهنگ ریشه‌شناختی افعال زبان فارسی، ۱۳۸۳
- اوستا و هنر نو
- کارنامه شاهان در روایات سنّتی ایران (ترجمه)، ۱۳۵۰
- دین ایرانی بر پایه متن‌های معتبر یونانی (ترجمه)، ۱۳۷۷
- اسطوره بازگشت جاودانی (ترجمه)، ۱۳۷۸
- سایه‌های شکارشده (شامل ۲۰ مقاله)، ۱۳۷۸
- بررسی فروردین یشت: سرود اوستایی در ستایش فروهرها (ترجمه)، ۱۳۸۲
- گزیده اشعار
آخرین بروزرسانی Nov ۱۲, ۲۰۲۳ - یکشنبه ۲۱ آبان ۱۴۰۲