این گروه که کار خود را از 9 ماه پیش به رهبری جیمز بیکر، وزیر خارجه اسبق آمریکا و لی همیلتون، از نمایندگان سابق دموکرات آمریکایی و هشت تن دیگر آغاز کرده بود روز چهارشنبه گزارششان را در کاخ سفید به جرج بوش، رییس جمهور آمریکا ارائه دادند.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، گزیده‌ی گزارش گروه مطالعات عراق به شرح زیر است:
«اوضاع در عراق وخیم و ناگوار است و هیچ راهی وجود ندارد که بتوان موفقیت در این کشور را تضمین کرد اما دورنماها برای این کشور می‌تواند بهبود یابد. مهم‌ترین توصیه‌ی ما برای این کشور، تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک جدید در عراق و منطقه و تغییر در ماموریت نیروهای آمریکایی در عراق است که آمریکا را قادر می‌سازد تا نیروهای جنگی‌اش را از عراق به طرز مسوولانه‌ای خارج کند. ما معتقدیم این دو پیشنهاد از اهمیت برابری برخوردار است و یکی دیگری را تقویت می‌کند.
در صورتی که این دو پیشنهاد به طرز موثری به اجرا درآید و در صورتی که دولت عراق در جهت آشتی ملی حرکت کند، عراقی‌ها فرصت آینده‌ای بهتر را خواهند داشت و تروریسم با ضربه‌ای شدید روبه‌رو می‌شود. ثبات در این کشور که بخش مهمی از جهان است برقرار می‌شود و اعتبار، منافع و ارزش‌های آمریکا حفظ خواهد شد. در صورتی که اوضاع به همین منوال پیش رود پیامدهای آن بسیار جدی خواهد بود. در صورت حرکت به سوی هرج و مرج، فروپاشی دولت عراق و فاجعه‌ی انسانی در راه است.
کشورهای همسایه می‌توانند مداخله کنند، مناقشات شیعیان و سنی‌ها گسترش می‌یابد، القاعده یک پیروزی تبلیغاتی به دست می‌آورد و بدین ترتیب پایگاه‌های عملیاتی‌اش گسترش می‌یابد. موضع جهانی آمریکا نیز رو به ضعف می‌گراید و آمریکایی‌ها ناتوان‌تر از گذشته می‌شوند. ما در طول 9 ماه گذشته یک سری راهکارهای کامل رو به جلو را مورد بررسی قرار دادیم. تمامی آنها نقص‌هایی را داشت.
توصیه ما نیز نقص‌هایی دارد اما ما قاطعانه معتقدیم که این پیشنهادات شامل بهترین استراتژی‌ها و فنون برای نفوذ موثر و مثبت در عراق و منطقه خواهد بود. آمریکا باید فورا یک اقدام دیپلماتیک جدید را برای ایجاد اجماعی بین‌المللی درخصوص برقراری ثبات در عراق و منطقه آغاز کند. این تلاش‌های دیپلماتیک باید شامل هر کشوری که در جلوگیری از هرج و مرج عراق نفع دارد، از جمله تمامی همسایگان این کشور باشد.
همسایگان عراق و کشورهای کلیدی داخل و خارج از منطقه باید یک گروه حمایتی برای تقویت آشتی ملی و امنیت در داخل عراق تشکیل دهند؛ گروهی که عراق نمی‌تواند به تنهایی تشکیل دهد. آمریکا با کمک از توانمندی ایران و سوریه که می‌توانند بر وقایع داخل عراق اثر بگذارند باید سعی کند تا آنها را به طرز سازنده‌ای در این مسیر شرکت دهد.
آمریکا به منظور نفوذ در رفتار این دو کشور (سوریه و ایران) اقدامات مشوق و تنبیهی در اختیار دارد. ایران باید انتقال سلاح و آموزش به شبه نظامیان عراقی را متوقف کند، به حاکمیت و تمامیت ارضی این کشور احترام بگذارد و از نفوذش بر گروه‌های شیعه عراق به منظور ترغیب آشتی ملی استفاده کند. مساله‌ی برنامه‌ی هسته‌یی ایران باید از سوی پنج عضو دائم شورای امنیت به‌علاوه آلمان مورد بررسی قرار گیرد.
سوریه باید مرزهایش را با عراق به منظور توقف انتقال شبه نظامیان و تروریست‌ها به داخل و خارج از عراق و هم‌چنین انتقال پول به این کشور کنترل کند. آمریکا نمی‌تواند به اهدافش در خاورمیانه دست پیدا کند مگر این‌که به طور مستقیم به مناقشات اعراب و اسراییل و بی‌ثباتی منطقه‌یی بپردازد. آمریکا باید تعهد مداوم و جدی را درخصوص صلح جامع اعراب و اسراییل در تمامی جنبه‌ها ارایه کند: لبنان، سوریه و تعهد جورج بوش، رییس‌جمهور آمریکا در ژوئن 2002 درخصوص راه حل دو کشور مستقل فلسطین و اسراییل.
آمریکا همزمان با توسعه‌ی راهکارهایش در قبال عراق و خاورمیانه باید حمایت نظامی، اقتصادی و سیاسی فوق‌العاده‌ای برای افغانستان از منابعی که قابل دسترس هستند همچون نیروهای جنگی که از عراق خارج می‌شوند، ارایه کند. ماموریت اولیه‌ی نیروهای آمریکایی در عراق باید به ماموریت حمایتی از ارتش عراق تبدیل شود که مسوولیت اولیه‌ی عملیات‌های جنگی بر این اساس تحویل داده می‌شود.
در سه ماهه اول سال 2008 با توجه به این‌که ممکن است شرایط امنیتی بهبود یابد، تمام گردان‌های جنگی باید از عراق خارج شوند. در این زمان نیروهای جنگی آمریکا در عراق، تنها در یگان‌های نیروهای عراقی شرکت خواهند داشت که این یگان‌ها شامل نیروهای واکنش سریع، تیم‌های عملیاتی ویژه، آموزشی، تجهیزاتی، مشورتی، حفاظتی، تحقیقی و نجات خواهند بود. تلاش‌های حمایتی و اطلاعاتی نیز ادامه می‌یابد و ماموریت حیاتی نیروهای واکنش سریع و نیروهای عملیاتی ویژه، انجام حملات علیه نیروهای القاعده در عراق خواهد بود.
