اما به گزارش هلث‌دی نیوز علت چنین گرایشی آن نیست که آنها عواقب احتمالی این کارها را در نظر نمی‌گیرند.
در حقیقت یک بررسی جدید نشان می‌دهد که نوجوانان نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری برای ارزیابی خطرات صرف می‌کنند و در واقع اغلب نسبت عواقب بد را بیش از حد تخمین می‌زنند.
اما نهایتا در فرآیند ذهنی تصمیم‌گیری در نوجوان "میل به پذیرش" در میان همسالان بر این تامل اولیه غلبه می‌کنند.
والری رینا، پژوهشگر دانشگاه کورنل و فرانک فارلی، از دانشگاه تمپل در آمریکا تحقیقات علمی در این باره را مورد بازبینی قرار داده‌اند.
این پژوهشگران نتیجه‌گیری می‌کنند که نوجوانان در مقایسه با بزرگسالان حدود 170 میلی‌ثانیه بیشتر در مورد عواقب شرکت در رفتارهای پرخطر فکر می‌کنند. بزرگسالان به ندرت در مورد خطر تامل می‌کنند، شاید به این علت که فکر می‌کنند که خطر را به طور شهودی فورا تشخیص می‌دهند.
اما نوجوانان برای بررسی معادله خطر در برابر نفع مدتی وقت صرف می‌کنند. رینا گفت: "به عبارت دیگر تصمیم گیران باتجربه‌تر گرایش‌دارند که بیشتر بر استدلال فازی (غیرجزئی)، یعنی پردازش موقعیت‌ها و مسائل به صورت یک رشته اصول موضوعه تکیه کنند، و نه سنجیدن تک به تک عوامل متعدد."
رینا افزود نوجوانان علیرغم تامل اولیه طولانی‌تر اغلب به این نتیجه می‌رسند که منافع فوری رفتار پرخطر یا پذیرش در میان همسالان بر خطرات آن رفتار می‌چربد.
او معتقد است که بهتر است به نوجوانان مهارت‌های تفکر براساس اصول موضوعه(gist-based) را آموخت مثلا به جای نصیحت کردن با ارائه داده‌ها و جزئیات خاص، خطرات را در رده‌های کلی قرار داد و برای نوجوانان توضیح داد.
