اما گاهی این واکنش بیشتر جدی شده و به صورت ترس‌های غیرمنطقی و حمله اضطراب‌های ناگهانی خود را نشان می دهد. بیشتر ما گاهی حتی در برابر یک مورد خوب و خوشحال کننده، دچار اضطراب و وحشت ناگهانی می شویم. برای مثال، وقتی در جاده با روشن شدن چراغ سبز، شروع به حرکت می‌کنیم و یک ماشین، بدون اینکه نشانه‌ای از امکان ترمزکردن در برخورد غافلگیرانه آن مشهود باشد خیلی سریع به ما نزدیک می‌شود؛ اضطراب و ترس ناگهانی در ما بوجود می‌اورد که عادی و طبیعی است.
اما اگر یک تجربه و اتفاق بی‌ضرر، هر روز همین واکنش را در ما به وجود آورد، مسئله فرق می‌کند. یا بدتر از آن، اگر شما تشویش و اضطراب را برای یک مورد غیرمشخص با علایم کاملا غیرآگاهانه و نامفهوم، تجربه کنید؛ این واکنش خیلی غیرطبیعی است.
در ضمن، برخی افراد از اینکه دچار اضطراب می‌شوند لذت می برند . فکر می‌کنند همان هیجانات ترن هوایی های تفریحی"با همان پیچ و خم‌ها و شیب های تند" را تجربه می کنند. این مسئله کاملا با این موضوع که چرا ما این گونه از اضطراب لذت می‌بریم یا چه زمانی می توانیم آن را متوقف کنیم، متفاوت است.
تشویش‌های عمومی
امکان دارد هرچیزی برای ما تشویش ایجاد کند، اما این نوع موارد مضطرب کننده، عمومی است:
- درمان‌های دندان
- پرواز
- خون
- تشویش های اجتماعی
- ترس از مکان های شلوغ و پرازدحام
علایم تشویش و نگرانی زیاد
- ضربان تند و کوبنده قلب
- احساس داشتن صندوقچه ای از درد و رنج
- به طور ناگهانی به هیجان‌آمدن و عرق کردن
- احساس بیماری
- لرزش
- گیجی
- خشکی دهان
- احساس نیاز به دستشویی
- احساس ضعف
احساس تشویش و اضطراب می‌تواند به آن اندازه قوی باشد که فرد احساس کند دچار بیماری و حمله قلبی نیز هست . در این صورت، این مشکل نیز بر احساس نگرانی او اضافه می‌شود.
برخی افراد کم کم احساس می کنند که این تشویش بی‌نهایت جدی است و امکان کنترل آن وجود ندارد و آنها، تنها می‌توانند یک مشاهده‌کننده و ناظر ساده این مشکل باشند.
چگونه می‌توانیم به خودمان کمک کنیم
اولین قدم، شکستن سیکل تخدیرکننده و فاسدکننده این واکنش هاست.روش‌های تمرکز و تمدد اعصاب راه خوبی برای انجام این کار محسوب می‌شود. بدن شما به طور غریزی و غیرارادی، عصبی و هیجان‌زده است- این واکنش ها، چیزی نیست که ما یاد گرفته باشیم و آگاهانه آنها را بروز دهیم- تمرکز و تمدد اعصاب همچنین باید آگاهانه و با توجه به نقش آن در حل این مشکل، فرا گرفته شود.
دو نوع روش تمرکز و تمدد اعصاب وجود دارد: "راهنمایی های ذهنی" و " کشش عضلانی". تمرکز و تمدد اعصاب، روشی نیست که فورا به مشکل ما جواب دهد بلکه مثل دیگر مهارتها، تنها با تکرار و تمرین مداوم، نتیجه مناسب دربر‌خواهد داشت.
BBC.september 2006
