از همین رو، برای نشان دادن اهمیت این پارک با ابتکارات خاص و به شیوههای مختلف تلاش میکنند توجه مسئولان را برای صیانت از پارک ملی کویر و باقیمانده حیاتوحش موجود در این پارک جلب کنند. عبور با دوچرخه از این پارک در مسیر گرمسار- بادرود- زواره- ازجمله این ابتکارات است. آنچه در پی میآید مطلبی است در همین زمینه.
تیم دوچرخهسواری کانون دوستداران محیطزیست دانشگاه تربیت معلم شهید رجایی تهران متشکل از 2 دوچرخهسوار (محمد عظیمی و محمدجواد محسنپور)، با هدف معرفی گربهسانان به ویژه پوزپلنگ آسیایی مسیر گرمسار تا زواره را در پارک ملی کویر رکاب زدند. این تیم چهارشنبه 89/8/26 از کهک گرمسار حرکت کرد و طی 3 روز با عبور از ملکآباد، سفیدآب، سهراهی معدن (50کیلومتری بادرود) تا زواره رکابزنی کرد.
این دوچرخهسواران اعلام کردند: پارک ملی کویر که روزگاری از عرصههای دست نخورده و پشتیبان زیستگاههای گونههای متنوع جانوری بوده است، امروز مورد تعرض حامیان پروژهای است که با عنوان توسعه مطرح میشود اما مغایر با معیارهای زیستمحیطی است و در نتیجه ثمری جز تخریب محیطزیست ندارد. نمونه آن طرح اکتشاف و استخراج نفت در این زیستگاه بینظیر است که بهرغم همه هشدارهای کارشناسان و دلسوزان محیطزیست، همچنان عدهای بر اجرای آن پافشاری میکنند. این در حالی است که سالهاست وحوش ساکن این زیستگاهها با کمبود آذوقه مواجهند اما اسفبار آنکه اخیرا طرح احداث جاده، ذخیرهسازی گاز و عملیات اکتشاف نفت نسل آنها به ویژه یوزپلنگ آسیایی را در سراشیبی انقراض قرار داده است.
نکته درخور توجه اینکه در سال2002 دولتها 2010 را آخرین فرصت در جهت حفاظت از زیستگاهها برای کاهش چشمگیر سرعت نابودی تنوع زیستی اعلام کردند تا به این وسیله فقر را کاهش دهند. اما واقعیت آن است که ما از این هدف بسیار دوریم. سال2010 نقطه بحرانی است زیرا اگر میخواهیم این روند را تغییر دهیم اکنون زمان آن فرا رسیده است که درباره آنچه باید انجام دهیم، فکر کنیم. گرچه هنوز به اهداف سال2010 نرسیدهایم اما این به این معنی نیست که با آیندهای تاریک روبهرو هستیم. امسال زمان آن است که به دستاوردهای گذشته خود نگاه کنیم و براساس آنها و با استفاده از تجربه، هوش و آیندهنگری به سوی موفقیت گام برداریم.این امر نیازمند تغییر نگرش ما درباره مسائل محیطزیستی است.