عوامل ساخت فیلم در هر دو اثر یکی هستند و هر دو در سال 1990 ساخته شده اند. داستان فیلم قصر مادرم اگرچه جمع و جور تر است و مربوط به خردسالی مارسل می باشد اما قصه فیلم پدر پر افتخارم جذاب تر است چون به نوجوانی مارسل می‌پردازد.
در اثر اول، یعنی قصر مادرم، مارسل پانیون خاطرات بسیار لذت بخش خود در دوران کودکی و یکی از سفرهای تابستانی‌اش را شرح می‌دهد. روزهایی که در اوج کودکی در تپه های خارج از دهکده محل اقامت‌شان با بچه‌های دیگر بازی می‌کردند و چیزی جز صلح و صفا و آرامش در اطرافیان مشاهده نمی‌شد. اما در فیلم دوم یعنی در " پدر پرافتخارم" هم شرایط جامعه تغییر کرده و هم خود خانواده.
قهرمان قصه "پدر پرافتخارم" آموزگاری به نام جوزف است. جوزف پدر مارسل ؛ خودش هم می‌داند با اینکه حالا تشکیل خانواده داده و آموزگار تعداد زیادی دانش آموز هم هست، با این همه هنوز در عوالم دوران نوجوانی و یا حتی کودکی به سر میبرد. با به دنیا آمدن اولین فرزندشان یعنی مارسل؛ جوزف بیشتر اوقات را با او می گذراند و اوگوستین همسرش نیز با کمال میل عمده روز، مارسل را نزد پدرش می گذارد. جوزف مارسل را حتی با خود سر کلاس می برد و تمامی وقت خود را با او می گذراند. یکی از روزها وقتی مارسل دیگر 4 ساله شده، جوزف متوجه استعداد شگرف او در خواندن و نوشتن می شود. در واقع روزی که با او در آشپزخانه تنها بوده ؛ کلماتی را بر روی تخته سیاهی می نویسد که در همیشه در آشپزخانه بوده است و مارسل نسبت به آن نوشته ها واکنش نشان می دهد و جوزف به استعداد کودک خردسالش پی میبرد. و بعد از اینکه به همگان این استعداد مارسل را می گوید ، به نوعی خانواده شان حرف روز بقیه اهالی م شوند.
با این همه خانواده مجبور به مهاجرت به شهر بندری مارسی می‌شوند. و همین تغییر مکان باعث می‌شود ، مارسل دیگر استعدادهایش نیز شکوفا شود. در این شهر مارسل دارای بردادری به نام پل می‌شود. مدتی از مدرسه رفتن مارسل نمی گذرد که دوستی او و رفاقتش با برادرش بسیار صمیمانه می گردد. یکروز اما مارسل تصمیم میگیرد پل را که پیش از این همه جا همراه می برده ، قال بگذارد و یواشکی پدر و عمویش را دنبال کند ...
پدر پر افتخارم که دنباله قصر مادرم می‌باشد ، ابتدا به ساکن ممکن است آثاری لوس و تجملاتی و یا شاید تکراری به نظر برسند اما به واقع اینگونه نیست. زندگی کودکان در هر حای دنیا و بدون توجه به ملیت ها ؛ جذابیت ها و مهم تر از همه صداقت های خاص خودشان را دارند. پدر پر افتخارم نیز یکی از این آثار است که دست بر قضا با قلم توانمند یک نویسنده بسیار آگاه یعنی همان مارسل پانیونی نوشته شده که اتوبیوگرافی خودش را نوشته در قالب داستان های کودکی اش نگاشته و توسط ایو روبر به زبان سینما برگردانده شده است.
پدر پر افتخارم - My father's glory
کارگردان: ایو روبر / فیلمنامه: ژروم تونور، لویی نوسورا و ایو روبر /داستان: مارسل پانیول (یادگارهای کودکی)
فیلمبردار: روبرت آلازراکی /موسیقی : ولادیمیر کوسما /تدوین : پیر ژیلت /تهیه کننده : استودیو گومون ، آلن پوراه
محصول فرانسه / زمان: 110 دقیقه
بازیگران: فیلیپ کوبر، ناتالی روسول، دیدیه پن، ترز لئوتار، پل کروشه
