در نامه‌ای که روزنامه لیبراسیون در پایگاه اینترنتی خود قرار داده است، انقلابیون متعهد شده‌اند سی و پنج درصد از نفت خام لیبی را به فرانسوی‌ها واگذار کنند. این در حالی است که رئیس جمهور فرانسه در آغاز عملیات نظامی علیه نیروهای سرهنگ قذافی در نوزدهم ماه مارس اعلام کرده بود تنها هدف پاریس از این عملیات کمک به مردمی است که خطر مرگ آنها را تهدید می‌کند.
نیکولا سارکوزی در سخنرانی خود در کاخ الیزه تاکید کرد وجدان جهانی تاب تحمل چنین جنایتی را ندارد .
ما این عملیات را برای نجات مردمی انجام می‌دهیم که هدف جنون مرگبار رژیمی قرار گرفته‌اند که با کشتن مردمش، دیگر مشروعیتی برایش باقی نمانده است.
اما سندی که روزنامه لیبراسیون آن را بدست آورده است، نشان می‌دهد که شرکت‌های نفتی فرانسه به شکلی گسترده درصدد بهره‌برداری از این عملیات نظامی برآمده‌اند.
امضای شورای انتقالی لیبی- که از سوی انتقلابیون برای هدایت دوره انتقالی تشکیل شد - نیز پائین این سند به چشم می‌خورد.
لیبراسیون در ادامه نوشت : پیش از این نیز تردیدی نبود کشورهایی که رابطه نزدیکتری با انقلابیون لیبی برقرار کرده‌اند در آینده بیشتر مورد توجه شورای ملی انتقالی به ویژه در زمینه انعقاد قراردادهای نفتی خواهند بود اما این سند به روشنی نشان می‌دهد که این تعهدات پنهانی از ماه‌ها قبل به طرف‌های درگیر داده شده است.
در واقع ؛ این نامه هفده روز پس از تصویب قطعنامه هزار و نهصد و هفتاد و سه شورای امنیت سازمان ملل یعنی در تاریخ سوم آوریل به امضا رسیده است.
شورای ملی انتقالی در نامه خود نوشته است: با توجه به توافق نفتی قبلی با فرانسه در ازای به رسمیت شناختن شورای‌مان به عنوان نماینده مشروع لیبی در نشست لندن ، برادر محمود (شمام، مسئول روابط عمومی شورای ملی انتقالی) برای امضای این قرار داد معرفی می‌شود .
براساس این قرار داد سی و پنج درصد از مجوع نفت خام (لیبی) به فرانسوی‌ها اختصاص داده می‌شود و این در مقابل حمایت کامل و دائمی این کشور از شورای ماست. مخاطب این نامه نیز دربار پادشاهی قطر است زیرا این کشور از آغاز قیام مردم لیبی نقش رابط را میان فرانسه و شورای ملی انتقالی داشته است.
یک نسخه از نامه مذکور نیز برای دبیرکل اتحادیه عرب فرستاده شده است.
حال این سوال مطرح است که آیا می‌توان این نامه را دلیل موجهی برای تایید سخنان اسلام گرایان دانست که همواره تاکید کرده‌اند تنها هدف این جنگ به تاراج بردن منابع نفتی لیبی است که ذخایرش به چهل و چهار میلیارد بشکه می‌رسد؟
ماتیو گیدر ، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل کشورهای عربی در پاسخ به این سوال می‌گوید: به هیچ وجه اینطور نیست و این، نادیده گرفتن فرهنگ لیبی است. مردم لیبی فقیر نیستند و دست خود را به سوی هیچکس دراز نمی‌کنند زیرا از ثروت کشورشان مطلع‌اند.
از نظر اعضای شورای ملی انتقالی نیز ، این توافق به منزله پاداش حمایت فرانسه از آنان است که مورد همراهی گسترده شرکای این کشور نیز قرار گرفت. وزارت امورخارجه اعلام کرده است از این سند اطلاعاتی ندارد.
لیبراسیون در پایان نوشت: به هر حال اجرای توافق مذکور به تصمیم اعضای جدید دفتر شورای ملی انتقالی بستگی خواهد داشت که هشتم ماه اوت انتخاب شدند.
