در سال 1317 وزارت پست و تلگراف دستور داد تا عمارت مخصوصی برای استودیوی رادیو تهران که دارای مرکز مخابرات تلگرافی و تلفنی بی‌سیم نیز باشد در داخل تهران ساخته شود.
اما با اشغال ایران توسط متفقین، ساخت این استودیو که قرار بود یک شرکت آلمانی به نام هوختین انجام دهد، غیرممکن شد.
از طرف دیگر چون مقرر شده بود راه اندازی رادیو به فوریت آغاز شود یکی از اتاق‌های عمارت مرکز فرستنده بی‌سیم پهلوی تبدیل به استودیوی کوچکی شد تا به طور موقت از آن استفاده شود.
آشنایی با تاریخچه رادیو در ایران
وزارت پست و تلگراف و تلفن برای تأمین منظور فوق یک دستگاه فرستنده تلگرافی و تلفنی موج کوتاه را به قدرت 2 کیلو وات، تا تحویل و نصب دو دستگاه فوق برای رادیو به کار گرفت.
این فرستنده هر چند جهت کار تلگرافی و تلفنی بی‌سیم پهلوی خریداری شده بود ولی مشخصات آن طوری طراحی شده بود که می‌توانست مورد استفاده رادیو نیز واقع شود.
کار نصب و راه اندازی این فرستنده در اواخر سال 1318 صورت گرفت. پس از نصب دستگاه فرستنده و آماده سازی یک استودیوی موقت در عمارت بی‌سیم پهلوی، سرانجام در 4 اردیبهشت سال 1319 اولین فرستنده رادیویی در ایران در محل بی‌سیم در جاده قدیم‌شمیران افتتاح شد.
از سال 1319 رادیو تهران در 24 ساعت فقط 8 ساعت برنامه پخش می‌کرد که شامل اخبار، موسیقی ایرانی، گفتار مذهبی، فرهنگی،جغرافیایی و تاریخی بود.
درسال 1322 رادیو تهران بخش دیگری به‌تعداد بخش‌های قبلی خود افزود و صبح‌ها نیز برنامه آن 3 ساعت افزایش یافت.
در سال1324 برای روزهای تعطیل نیز برنامه‌هایی‌مدون پخش می‌گردید.
در بدو تاسیس، رادیو تهران دارای 2 فرستنده که یکی برای موج متوسط و دیگری برای موج کوتاه بود، برای پخش برنامه‌های خود از یک استودیو در محل اداره بی‌سیم استفاده می‌کرد.
در زمان تاسیس رادیو، برق تهران شبانه روزی نبود، از این جهت برنامه های رادیو هم محدود به ساعات معینی می‌شد. بدین ترتیب رادیو تهران در روز فقط 2 برنامه داشت.
بخش اول: ساعت 12 تا 30/13 و بخش دوم: از ساعت 18 تا 30/22. در بخش اول و دوم هر روز 4 گفتار خوانده می شد و هر گفتار به مدت 15 دقیقه بود سپس چند صفحه موسیقی پخش می‌شد.
در سال 1327 یک فرستنده در اختیار رادیو قرار گرفت و یک استودیوی کوچک در میدان ارگ برای پخش اخبار ساخته شد.
در سال 1336 نام رادیو تهران به رادیو ایران تبدیل و بعدها در جنب رادیو ایران فرستنده دومی به نام رادیو تهران نیز مشغول به کار شد که‌در آغاز امر تنها موسیقی از آن پخش می‌شد.
نخستین اشخاصی که در رادیو مشغول به کار شدند:
نخستین اشخاصی که در رادیو مشغول به کار و از سایر وزارتخانه‌ها به اداره کل‌انتشارات و تبلیغات منتقل شدند عبارتند از:
- محمد حجازی ملقب به مطیع‌الدوله (نویسنده و داستان‌نویس)، عبدالرحمن فرامرزی (نویسنده و مدیر روزنامه کیهان)، حسینقلی مستعان (داستان‌نویس)، ابوالقاسم پاینده (نویسنده)، ابوالقاسم اعتصام‌زاده و مشفق همدانی (مترجم).
برای تعیین خط‌‌مشی و سیاست‌های رادیو، شورای عالی انتشارات بر پا شد. اعضای آن‌عبارتند از:
- علامه محمد قزوینی، محمد علی‌فروغی (ذکاء الملک)، دکتر قائم غنی، دکتر علی‌اکبر سیاسی (رییس دانشگاه تهران)، دکتر رضا زاده‌شفق، دکتر محمود افشار و علینقی وزیری.
