به گزارش آسوشیتدپرس توئیتر به عنوان اولین گردهمایی انسانی با ارتباط سریع به دانشمندان فرصتی منحصر به فرد برای بررسی روی افکار و رفتارهای انسانی که احتمالا با کمترین ممانعت بروز میکنند، در زمان واقعی را میدهد و به همین خاطر پژوهشگران دانشگاه کورنل برای بررسی خلق و خوی افراد به این میکروبلاگ روی آوردند و الگوی کاملا پایداری را یافتند.
این پژوهشگران توئیتهای به زبان انگلیسی از 2.4 میلیون نفر در 48 کشور را که شامل بیش از 500 میلیون مبادله شبه مکالمهای کوتاه بود، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
آنها از یک برنامه کامپیوتری استفاده کردند که کلمات بیانگر خلق مثبت- خوشحال، مشتاق، عالی- یا خلق منفی- غمگین، مضطرب، ترس- را جستجو میکرد.
آنچه آنها یافتند این بود: به جز شبزندهداران یا جغدهای شب،خلق مثبت افراد در ابتدای صبح و بار دیگر نزدیک نیمه شب به اوج و در میانه صبح و بار دیگر در بعدازظهر به حضیض میرسد.
ممکن است فکر کنید رفتن به سر کار و مشکلات به آن مانند ترافیک توضیحدهنده این الگو است. این بررسی هم نشان داد که توئیتهای مثبت در آخر هفتهها بیشتر میشود، هر چند در این روزها اوج صبحگاهی توئیتهای شاد دو ساعت دیرتر رخ میداد، احتمالا به این خاطر که افراد در تعطیلات تا دیروقت میخوابند.
اما این الگو را نمیتوان صرفا بر این اساس توضیح داد. اسکات گولدر از دانشگاه کورنل میگوید استرس مربوط به کار ممکن است در ایجاد این الگو نقشی داشته باشد، اما نمیتواند افت خلق و خوی افراد در میانه روز را که در تعطیلات آخر هفته هم روی میدهد، توجیه کند.
در عوض این الگو ممکن است به خاطر اثرات خواب و ساعت زیستی 24 ساعته- یا به اصطلاح ریتمهای شبانهروزی- باشد که زمان خواب و بیداری را تعیین میکنند.
این پژوهشگران همچنین توئیتها در امارات متحده عربی را که روزهای جمعه و شنبه در آن تعطیل هفتگی هستند، مورد بررسی قرار دادند. این بررسی با وجود شروع شدن زودتر روز کاری در امارات نسبت به کشورهای غربی، الگوی روزانه مشابهی را نشان داد، و الگوی آخر هفته هم مشابه بود.
پژوهشهای قبلی ساعت زیستی و خلق و خو را به هم مربوط کردهاند، اما این یافتهها عمدتا بر اساس بررسیهای کوچک بر روی دانشجویان کالجها در آمریکا بوده است.
البته در بررسی پستهای توئیتر باید احتیاطاتی را هم به خرج داد: نویسندگان پیام روی توئیتر نسبت به جمعیت عمومی احتمالا جوانتر، مرفهتر، دارای درجه تحصیلی بالاتر هستند، و ممکن است تفاوتهای دیگری که هنوز نمیدانیم با عموم مردم داشته باشند.
با این وجود به گفته مایکل ماسی، جامعه شناس دانشگاه کورنل، یکی از این پژوهشگران، پیام مهمتر این بررسی امکانات بالقوه علمی رسانههای اجتماعی است.
سایر پژوهشگران برای بررسی کارزهای سیاسی به توئیتر روی آوردهاند، یا از پستهای وبلاگها و پیامهای توئیتر برای بررسی عواطف افراد استفاده کردهاند، و گوگل علائم آنفلوآنزا را در این رسانههای اجتماعی برای پیشبینی شیوع بیماری جستجو میکند.
ماسی میگوید: "این یافتههای تصویرگر فرصتی جدید برای بررسیهای اجتماعی و رفتاری از راههایی است که تا پنج سال پیش تصور آن هم نمیرفت."