یک تریلر جنایی؛ معمایی دلهره آور که با پیگیری و به کار بستن قواعد این ژانر؛ داستانی جذاب را بازگو می‌کند و اگر چه روایتی خشونت آمیز؛ پر از دلهره و سرشار از تعلیق نیز در بستر خود می پروراند، با این همه سهم انگاره‌های انسان دوستانه و عشق معنوی را نیز هرگز نباید در ماس دست کم گرفت.
یک پلیس جوان اهل سئول، به یک دهکده دورافتاده مسافرت می‌کند تا در مراسم تشییع جنازه پدرش حاضر شود. پارک که طی یک تماس از فردی ناشناس به مرگ پدرش پی برده، در حالی به دهکده ی دورافتاده می‌رسد که گمان می‌برد همه چیز بسیار ساده و در نهایت آرامش و طبق سنت جاری آغاز و به پایان خواهد رسید.
با این همه نه از مراسم تشییع خبری هست و نه شرایط آن گونه رقم می‌خورد که پارک انتظار داشته. در این دهکده به ظاهر متروک قوانین تفاوت بسیاری با قواعد دنیای خارج دارد و ساکنین نیز در حالی در کمال سکوت و آرامش روزگار می‌گذرانند که یافته‌های پارک خلاف این را ثابت می‌کند. پیگیری‌های پارک به عنوان یک پلیس وظیفه شناس نمایانگر این است که در این شهر کوچک همه چیز ایزوله است. حتی قرار نبوده پارک برای دفن پدرش آنجا حضور داشته باشد طرفه اینکه اصلا پدر پارک خودش نفر اصلی در هدایت این شهر زیر زمینی است...
کانگ سوک وو (از او فیلم‌های سینمایی قول و تریلوژی دشمن مردم را به یاد بیاورید) به شیوه معمول خودش یعنی تکیه بر یک گروه بازیگری ثابت و عوامل فنی و هم چنین استفاده از یک فیلمنامه مشهور و بازسازی بومی آن؛ ماس را ساخته است و انصافا حاصل کار وی فیلم خوش ساخت و استانداردی از کار درآمده که او را بسیار بالاتر از فیلمسازان قاره کهن قرار می‌دهد.
ماس ؛ پر از فلاش بک است و در ساخت تریلر و فیلم هایی معمایی جنایی؛ استفاده از فلاش بک یک استاندارد رایج است؛ با این همه نوع روایت فلاش بک و استفاده بهینه از آنهاست که فیلمی در این ژانر را به موفقیت می‌رساند. بر این اساس کانگ سوک وو در بهترین حالت فلاش بک را نه برای تعریف یک رویداد در گذشته بلکه برای معرفی کامل کاراکترهایش در درجه اول ؛ مورد استفاده قرار داده است. در فیلم ماجراهای کشته شدن و ناپدید شدن چند نفر در آن دهکده ؛ ناپدید شدن دختری که قصد داشته برای همیشه دهکده را ترک کند و برای ادامه تحصیل به سئول بیاید و ... همگی توسط فلاش بک؛ پیشینه داستانی شان به گویاترین شکل ممکن روایت می شود و به پیشبرد روایت برای پیگیری مجرا کمک می کنند. برای همین است که در فیلم ماس ؛ اگرچه داستانک ها فراوانند اما هیچ کدام زائد به نظر نمیرسند و هرکدام مکمل یکدیگرند.
اثبات این مهم در توضیح مهمترین سکانس فیلم ماس ؛ قابل توجیه است. سکانس تونل ؛ موقعیتی است ممتاز که هم اوج دلهره و تعلیق است و هم اینکه کارکرد موسیقی و تدوین در یک فیلم استاندارد و قابل توجه در ژانر معمایی ؛ جنایی را به اثبات می رساند. در این سکانس ؛ پارک مجبور است داخل یک معبر مانندی شبیه تونل شود که فقط برای عبور یک نفر جا دارد. او نه از انتهای این معبر متروکه خبر دارد و نه حتی از علت وجودی آن . اما مجبور است برای پیدا کردن جواب سوال های بیشمارش ؛ وارد این معبر تنگ شود که در وهله اول بیش از هر چیز به مقبره او شباهت دارد... سکانس تونل جمع همه سئوال هایی است که در فلاش بک ها ی متععد فیلم نشان داده شده بود و کانگ سوک وو با هوشمندی ؛ از این سکانس برای پایان فلاش بک ها استفاده کرده است.
نکته مهم در ماس ، جدای از ظرفیت بسیار مناسب داستان و فیلمنامه ای که چانگ وود جی از روی کمیک اینترنتی یون هو تایی نوشته و اقتباس کرده است ، موسیقی عالی فیلم است. جو ووک یانگ که عمده آثار موسیقیایی او برای فیلم ها با تقدیر روبرو شده در ماس سنگ تمام گذاشته است و باعث شده که داستانک ها و صحنه های پر از تعلیق با موسیقی او پر بار تر شوند . و در آخر اینکه ماس فیلمی است که ارزش حداقل دوبار دیدن را دارد. و این مهم حتی باعث نمی شود زمان طولانی فیلم (بیش از دوساعت و نیم ) باعث کسالت تماشاگر گردد.
Moss
کارگردان : کانگ وو سو
فیلمنامه : جی وود چانگ ، تایی هون یو
فیلمبردار: سانگ بوک کیم
موسیقی: یانگ ووک جو
تدوین : ایم پیو گو
تهیه کننده : سان یونگ جان
محصول : کره جنوبی 2010
زمان فیلم : 163 دقیقه
بازیگران : یانگ یو جی، پارک های ایل ، یو سانگ جون وسان یو
