به گزارش آسوشیتدپرس با اینکه سلولهای بنیادی رویانی بیش از یک دهه است که جدا شدهاند، اغلب پژوهشها با آنها بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام شده است. این نتایج جدید از اولین آزمایشها بر روی انسانهای دارای مشکل بینایی به دست آمده است. البته پژوهشگران گوشزد میکنند که کار آنها هنوز بسیار مقدماتی است.
کارشناس سلول بنیادی، پل کنوپفلر از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، که در این تحقیق شرکت نداشت، میگوید: "این بررسی دلیلی بر تشویق تحقیقات در این مسیر است، اما هنوز خیلی زود است که در انتظار استفاده درمانی از آنها بود."
تابستان گذشته این دو بیمار در یک چشمشان مورد تزریق سلولهای مشتقشده از سلولهای بنیادی رویانی در دانشگاه کالیفرنیا در لوسآنجلس قرار گرفتند.
یک بیمار مبتلا به شکل "خشک" تحلیلرفتگی ماکولای چشم به علت افزایش سن بود که شایعترین علت نابینایی است. بیمار دیگر به یک بیمار نادر به نام بیماری استارگرات بود که باعث نقصان شدید بینایی میشود.برای هیچکدام از دو بیماری علاجی وجود ندارد.
تخریب لکه زرد، مهمترین علت نابینایی سالمندان
پس از چهار ماه بینایی هر دوی این بیماران تا حدودی بهبود یافت، به طوری که آنها به طور پیشروندهای میتوانند حرفهای کوچکتری را روی صفحه آزمایش بینایی بخوانند. بیمار مبتلا به استارگرات که هنرمند گرافیستی مقیم لوسانجلس است، از وضعیت ناتوانی در خواندن هیچ حرفی به توانایی در خواندن بزرگترین پنج حرف رسیده است.
اما کارشناسان میگویند بهبودی بیمار مبتلا به تحلیلرفتگی ماکولای چشم ممکن است عمدتا روانی باشد، زیرا دید چشم درماننشده او نیز بهتر شده است.
کارشناسان مستقل میگویند هر دوی این بیماران با وجود این بهبودی هنوز در رده نابینای قانونی (حدت بینایی یک دهم یا کمتر) باقی میمانند.
دکتر پل استرنبرگ، متخصص شبکیه در دانشگاه وندربیلت که رئیس انتخابی آکادمی چشمپزشکی آمریکا هم هست، در این باره میگوید: "باید بسیار محتاط باشیم تا درباره این بهبود بینایی اغراق نکنیم."
این یافتهها در شماره دوشنبه 23 ژانویه نسخه آنلاین جورنال لنست منتشر شد. این آزمایش مقدماتی به این منظور انجام شده بود تا معین کند آیا درمان با سلول بنیادی در انسانها بیخطر است و آیا میتواند بهبود بینایی ایجاد کند یا نه.
دانشمندان در دانشگاه یو ال اس ای و شرکت تکنولوژی پیشرفته سلولی که پشتیبان مالی این تحقیق بوده است، گفتند آنها از اینکه هیچ نشانهای از رد پیوند و رشد غیرطبیعی ماهها پس از انجام عمل ندیدهاند، راضی هستند.
سلولهای بنیادی رویانی میتوانند به هر سلولی در بدن تبدیل شوند. دانشمندان امیداورند بتوانند سلولهای بنیادی رویانی را برای ایجاد انواع گوناگون بافتهای جایگزین برای پیوند به کار بگیرند، اما این کاربرد به خاطر آنکه رویانهای انسانی هنگام برداشت این سلولها از بین میروند، بحثبرانگیز بوده است.