قهر تماشاگر سینما

 سینما مجموعه‌ای از تعداد تولید، سرانه مخاطب و سرانه سالن سینماست و هر کشوری که بخواهد به سینمای خود افتخار کند چاره‌ای ندارد که به شاخص‌های اصلی سینمایی خود که همین سه‌‌شاخص است وفادار بماند.
تولید سینمایی به معنای واقعی آن اگر نشان‌دهنده زایش فرهنگ و هنر و سرگرمی کشور دارای تولید است و چنانچه بخواهند نوع کارکرد تولیدی خود را در این شاخص مهم فرهنگی هر کشور معنا کنند، به ناچار باید ارتباط مشخصی بین سرانه سالن سینما و سرانه مخاطب وجود داشته باشد و هیچ کدام از این شاخص‌ها را نمی‌توان به تنهایی نشان خوب بودن حال سینما برشمرد.

چه کشورهایی فاقد تولید که در سرانه سینما داشتن و سینما‌رفتن مردمانشان گوی سبقت را از کشورهای دارای تولید و فاقد سرانه مطلوب سینما و سرانه سینما‌رفتن ربوده‌اند که نمونه بارز این مثال وضعیت سینما در امارات متحده‌عربی و ایران عزیز است؛ اماراتی که تولید سالانه‌اش نزدیک به انگشتان یک دست نیست و مردمانش هر سال دو بار سینما می‌روند و به اندازه ایران نیز سالن سینما البته از نوع استانداردش دارد(به ازای هر۲۰هزار نفر یک سالن) و نقطه روبه‌رویش در ایران با داشتن ۱۰۰تولید سالانه، مردمانش هر شش‌ سال یک‌بار سینما می‌روند و تعداد سینماهایش با جمعیتش اختلاف فاحش دارد (به ازای هر ۳۳۰هزار نفر یک سالن!)

و این نمونه کشورها به قول معروف در وضعیت فعلی هرکدام از یک طرف پشت‌بام افتاده‌اند!
جداول ذیل این نکته را گوشزد می‌کند که چنانچه بخواهیم یک عادت اجتماعی و فرهنگی لازم عصر حاضر را در ایران که همان سینما رفتن مردمانش است ارتقا دهیم چاره‌ای نداریم که سیاست‌های سینمایی را جزو اسناد بالادستی فرهنگی و سرگرمی نظام مقدسمان تعریف کنیم تا هر دولتی دوباره چرخ سینما را اختراع نکند! تولیدزدگی بیش از اندازه سیاستگذاران طی سه‌دهه اخیر در سینمای ایران و عدم ‌وفادارای به مقتضیات علمی مدیریت سینما با اتکا به سه‌شاخص برشمرده شده، همه نشان از این موضوع دارد که سینما در ایران فاقد یک سیاست منسجم و کاربردی است .

خلاصه‌ای از وضعیت سال 1390

71 فیلم و 14 میلیون مخاطب و 35 میلیارد تومان فروش، عملکرد سینمای ایران در این سال است. ورود به جزئیات این عملکرد به‌دلیل پرداختن سایر رسانه‌ها به این موضوع تکراری است و ترجیح داده می‌شودافق قابل پیش‌بینی‌ای از تحلیل سال 1391 ارائه شود: میزان مخاطب سال 1391 به‌نظرمی‌رسد بین 10 تا 11 میلیون نفر خواهد بود و سال 91 را در مجموع 33 سال گذشته کم‌مخاطب‌ترین سال سینمای ایران باید دانست و با افزایش 30تا50 درصدی قیمت بلیت در این سال این پیش‌بینی به یقین نزدیک‌تر است و با نگاهی به مجموع تولیدات سی‌امین جشنواره فیلم فجر، به نظر می‌رسد این عملکرد بیش از گذشته به یقین نزدیک‌ است. تکرار موفقیت حداقلی سال 90 با این پیش بینی اگر نگوییم محال اما بسیار سخت و دست‌نیافتنی است.

نگاهی به عملکرد دولت‌های پنجم تا دهم از سال 1371 تا 1390 (اطلاعات مدونی از سال 1371 به قبل در دست نیست)

عملکرد دو سال آخر دولت پنجم (1371 و 1372)

عملکرد چهار سال دولت ششم (1373 تا 1376)

عملکرد چهار سال دولت هفتم (1377 تا 1380)

عملکرد چهار سال دولت هشتم (1381 تا 1384)

عملکرد چهار سال دولت نهم (1385 تا 1388)

عملکرد دو سال دولت دهم (1389 و 1390)

میزان فروش فیلم ها 1390 - 1371