اغلب مردم نیکشهر از نیمه دوم ماه شعبان، خود را آماده استقبال از ماه مبارک رمضان میکنند و با غبارروبی خانهها و نظافت مساجد به پیشواز ماه مبارک می روند.
زنان نیکشهری قبل از آغاز ماه مبارک رمضان نیز علاوه بر تمیز کردن خانه خود، نظافت مساجد محله یا روستای خود را نیز برعهده میگیرند.
همچنین زنان به روشن کردن مشک و دود دادن مواد خوشبویی به نام "سوچکی" مشغول میشوند. سوچکی تکههای نازکی از یک درخت بسیار خوشبو است که معمولاً با مواد معطر دیگر آغشته شده است.
مردان نیز در آمادهسازی مساجد برای استقبال از ماه مبارک رمضان کمک میکنند و با نصب چادر و تفکیک مکان زنان و مردان در مساجد، زمینه حضور زنان را برای استفاده از برکات این ماه مهیا میسازند.
با آغاز ماه مبارک رمضان هر شب قبل از اذان صبح، عدهای از مردم نیکشهر برای بیدار کردن اهالی با زدن طبل و خواندن اشعاری که اغلب از سرودههای عامیانه منطقه است، مردم را هنگام سحر بیدار میکنند.
سحرخوانی توسط دو یا سه نفر انجام میشود و آن کس که بر طبل میکوبد، خواننده هم هست و همراهان وی نیز نقش همخوان را بازی میکنند.
شبها بعد از نماز عشاء، نماز ۲۰ رکعتی اقامه میشود که به آن "تراویح" میگویند که از نظر اهل سنت این نماز در ماه مبارک رمضان فضائل زیادی دارد و خواندن آن برای روزه داران لازم است.
در شبهای قدر، زنان بلوچ به صورت گروهی در خانهها و مردان در مساجد به عبادت و تلاوت قرآن میپردازند.
مردان خانواده سعی میکنند فرزندانشان را همراه خود به مساجد ببرند تا از سخنان مولوی که پیرامون فضیلت این ماه مبارک و احیاء و زندهداری شبهای قدر است بیشتر بهره ببرند.
در عشره اخیر ماه مبارک رمضان و همزمان با شبهای قدر، روحانی محل به نمایندگی از همه مردم هر محله، در چادری که در گوشهای از مسجد نصب شده است مراسم اعتکاف را برگزار میکند و شبانه روز به تلاوت قرآن و اقامه نماز و دعا و نیایش میپردازد و تا شب قبل از عید حق بیرون رفتن از مسجد را ندارد.
یک شب مانده به پایان ماه مبارک رمضان و اعتکاف، اهالی محل و نمازگزاران، مبلغی را به عنوان هدیه به فرد معتکف تقدیم میکنند.
زمانی که ماه مبارک رمضان پایان مییابد، مردم خود را برای روز عید سعید فطر آماده میکنند و در این روز با پوشیدن لباس نو به نزدیک ترین عید گاه محل سکونت که محلی برای اقامه نماز عید است، میروند.
حضور کودکان به همراه پدران و نزدیکان خود در عیدگاهها از نکات جالب این مراسم معنوی است.
با پایان نماز عید و خواندن دعا، نمازگزاران بویژه اقوام و خویشاوندان به صورت دسته جمعی، صله رحم را بجا میآورند، همدیگر را در آغوش گرفته و از یکدیگر طلب بخشش و حلالیت میکنند.