جوانگرایی در تیم ملی وزنه‌برداری

یکی از فاکتورهای مهم این تیم حضور وزنه‌برداران جوان بود. از شش ملی‌پوشی که در المپیک لندن حضور داشتند، سجاد انوشیروانی، دارنده مدال نقره دسته فوق‌سنگین المپیک 27ساله است، درحالی‌که بقیه وزنه‌برداران کمتر از 23سال سن داشتند. کورش باقری، سرمربی تیم ملی درباره اینکه آیا جوان بودن تیم ملی وزنه‌برداری در لندن اتفاقی بوده،می‌گوید: «اتفاقی که نبود. متأسفانه وزنه‌برداران قبلی طوری بار آمده بودند که نمی‌توانستند با برنامه‌های من جلو بیایند. بعد من به این نتیجه رسیدم که از نفرات جوان‌تر استفاده کنم. چون کسانی بودند که نتوانستند با ما بمانند، زیرا تمرینات تیم ملی سنگین بود، همینطور آنها نتوانستند سختگیری‌های من را طاقت بیاورند. البته دوست ندارم اسم این نفرات را به زبان بیاورم ولی خود آنها به خوبی این موضوع را می‌دانند». گرچه سرمربی تیم ملی اشاره‌ای به این نفرات نمی‌کند، اما با نگاهی به زمان حضور باقری در تیم ملی می‌توان نام این وزنه‌برداران را یافت. وزنه‌بردارانی مثل پانزوان و بیرانوند بعد از مربیگری باقری در تیم ملی کم‌کم از اردوهای تیم ملی کنار گذاشته شدند؛ نفراتی که به زعم باقری نتوانستند پابه‌پای وزنه‌برداران جوان تمرین کنند. اما آنها که در تیم ملی ماندند، وزنه‌برداران آینده‌داری به‌حساب می‌آیند و می‌توانند سال‌ها برای تیم ملی افتخارآفرینی کنند.

بهداد سلیمی، قوی‌ترین مرد جهان که نخستین مدال طلای خود در المپیک را به‌دست آورد، تنها 23سال دارد. نواب نصیرشلال که یکی از بهترین‌های وزنه‌برداری در لندن بود نیز 23ساله است؛ وزنه‌‌بردار دسته 105کیلوگرم که مدال نقره المپیک را کسب کرد. سهراب مرادی که در رقابت دسته 85کیلوگرم ناکام بود نیز 23ساله است ولی مرادی هم در مسابقات آسیایی بالاتر از کیانوش رستمی در جایگاه نخست قرار گرفت تا ورزشکار توانایی نشان دهد. رستمی پرامیدترین وزنه‌بردار تیم ملی در دسته 85کیلوگرم 21ساله است؛ کسی که توانست مدال برنز المپیک را به‌دست بیاورد و در کارنامه‌اش مدال طلای جهان را هم دارد. با این حال، جوان‌ترین ملی‌پوش وزنه‌برداری در لندن سعید محمدپور با 19سال سن بود. او گرچه نتوانست به مقامی بهتر از بنجمی دست یابد، اما یکی از نفرات آینده‌دار تیم ملی به‌حساب می‌آید. سرمربی تیم ملی در این رابطه می‌گوید: «این تیم جوان است و می‌تواند در المپیک بعدی هم ما را ساپورت کند. با این حال، غافل نشدیم و تیم ملی نوجوانان ما با 9نفر تشکیل شده است. آنها با دستیاران من تمرین کردند. ما از پشتوانه‌سازی غافل نشده‌ایم. در ضمن ما چنین کاری می‌کنیم که نفرات تیم ملی انگیزه خود را برای ادامه کار بیشتر کنند. چنان‌که انگیزه آنها کم شود، می‌توانیم وزنه‌برداران جوان را جایگزین کنیم. این حرکت خیلی مؤثر بوده و از این به بعد هم خواهد بود. حالا در آینده چه من باشم و چه نباشم، به‌نظر من مربیان بعدی هم می‌توانند همین روند را ادامه دهند؛ موضوعی که به نفرات تیم ملی کمک می‌کند تا ثبات لازم را در مسابقات متعدد داشته باشند».

کورش باقری عنوان می‌کند تنها روی نفرات فعلی تیم ملی حساب نکرده است؛ یعنی اگر در آینده وزنه‌برداران مستعدی پیدا شوند، می‌توانند به تیم ملی راه یابند. سرمربی تیم ملی می‌گوید: «این نفرات هستند ولی اگر نفرات جدیدی آمدند و خوب بودند، مطمئنا درهای تیم ملی به روی آنها باز است؛ یعنی هر کسی توانایی‌اش را دارد، می‌تواند به تیم ملی بیاید». ظاهرا نحوه انتخاب وزنه‌ها برای ملی‌پوشان و نوع مربیگری‌ باقری در هنگام مسابقه روی مدال‌آوری ملی‌پوشان تأثیرگذار بوده است. سرمربی تیم ملی می‌گوید: «واقعیت این است که همانطور که با ورزشکار به‌اصطلاح راه می‌آیید، به همان شکل آموزش پیدا می‎‌کنند. از روز اول بنا را بر این گذاشتم که سختگیری‌هایم بجا باشد و بچه‌ها هم این سختگیری‌ها را دیده‌اند. خوشبختانه نتیجه هم داده و ملی‌پوشان هم این شرایط را پذیرفته‌اند. اگر هم صحبتی شده و تعریفی از من شده، باید از خود دوستان پرسید که دلیلش چیست».

تغییر افکار وزنه‌برداران

تیم ملی در شرایطی در المپیک موفق بود که این تیم در سال‌های گذشته به‌دلیل رسوایی دوپینگ در فدراسیون وزنه‌برداری دچار افت زیادی شده بود. کورش باقری اما با حضور خود در کادر فنی توانست به این مسائل پایان دهد. باقری درباره اینکه کادرفنی چه کارهایی برای ملی‌پوشان انجام داده است، می‌گوید: «مهم‌ترین کاری که ما انجام دادیم این بود که فکر بچه‌ها را تغییر بدهیم. متأسفانه وزنه‌برداران ما به جایی رسیده بودند که گرفتن یک مدال آسیایی برای‌شان موفقیت بزرگی جلوه می‌کرد. وقتی هم که من آمدم، سعی کردم به مرور زمان فکر بچه‌ها را تغییر بدهم که خوشبختانه نتیجه داد». او اضافه می‌کند: «ما توانستیم با روش درست ابتدا به لحاظ ذهنی وزنه‌برداران را تقویت کنیم و بعد با تمرینات سخت وزنه‌برداران را به شرایط ایده‌آل برسانیم».

نوسان ملی‌پوشان

ثبات مدیریتی در فدراسیون وزنه‌برداری را یکی از عوامل موفقیت این تیم در رقابت‌های بین‌المللی عنوان می‌کنند. برخی از فدراسیون‌ها به‌دلیل تغییرات مدیریتی در المپیک لندن ناکام بودند اما کادر فنی تیم ملی وزنه‌برداری با ثبات مدیریتی به راحتی توانستند برنامه‌های خود را پیاده کنند. باقری معتقد است: «ثبات مدیریتی می‌تواند در موفقیت تیم ملی وزنه‌برداری مؤثر باشد. امیدوار هستم که آقای رضا‌زاده هم در فدراسیون بماند و ما بتوانیم در سال‌های بعد هم برنامه‌های خود را در تیم ملی پیاده کنیم». یکی از ایرادهایی هم که می‌شود به تیم ملی گرفت، نبود ثبات در موفقیت برخی ملی‌پوشان است. برای مثال بهداد سلیمی در کار خود ثبات داشته و انوشیروانی هم روند رو به جلویی در تیم ملی داشته، اما یکی مثل کیانوش رستمی نوسان داشته است. رستمی که در مسابقات جهانی پاریس طلا کسب کرد، در مسابقات آسیایی نایب قهرمان شد. او در مسابقه‌های رکوردگیری در اردوی بجنورد با جابه‌جایی رکورد جهان دوباره کادرفنی را امیدوار کرد، گرچه در المپیک دور از انتظار ظاهر شد. باقری در این رابطه می‌گوید: «نوسان به‌خود ورزشکار بستگی دارد. هر زمان که وزنه‌بردار طبق برنامه پیش رفته و جلو آمده، یا اینکه اتفاق خاصی مثل آسیب‌دیدگی برایش رخ نداده، توانسته نوسان خودش را به حداقل برساند. ضمن اینکه بچه‌های ما اگر دقت کرده باشید، این نوسان را در رکوردهای خودشان داشتند». او ادامه می‌دهد: «من هم قبول دارم که کسی مثل سجاد انوشیروانی یا سعید محمدپور حرکت رو به جلویی داشته‌اند. کسانی هم مثل کیانوش رستمی حالت سینوسی داشته‌اند و البته برای کاهش این نوسان به زمان احتیاج داریم. این موضوع را نباید فراموش کنیم که من فقط بیست و شش‌ماه است که سرمربی تیم ملی هستم و بدون شک در آینده تیم بهتر از این هم خواهیم داشت».