لحظاتی از گفتن این جمله نگذشته بود که این خبر در همه سایت‌های خبری جهان پیچید.پیش از مسابقات دو و میدانی دوهفته پیش لوزان سوئیس، بولت گفت که اگر مربی‌اش دوست دارد که او در 400متر شرکت کند، خودش ترجیح می‌دهد شانسش را در پرش طول امتحان کند. بولت که به تازگی سه طلای 100متر، 200متر و چهار در 100متر المپیک لندن را مثل المپیک پکن به گردن آویخته است، در این‌باره گفت: «می‌خواهم اهداف متفاوتی داشته باشم. کارهای زیادی هست که در این ورزش می‌توانم انجام دهم».
البته پیر ژان وازل، یکی از مربیان دوومیدانی فرانسه و متخصص در دوهای سرعت، حضور بولت در 400متر را غیرمنطقی می‌داند، هرچند او با دوی 400متر شروع کرده و بعدا به 200متر و 100متر آمده است؛ «امروز او دیگر نمی‌تواند در 400متر در بالاترین سطح رقابت کند چون موفقیت در این ماده نیاز به تناسب عالی بین وزن و قدرت دارد. بولت وقتی 400متر را شروع کرد، 75کیلوگرم وزن داشت ولی حالا 95کیلوگرم است. چنین وزنی برای مسافت کوتاه دوی سرعت مشکل نیست ولی برای 400متر چرا. او باید جرم زیادی را جابه جا کند».
کم‌کردن وزن هم کمکی به بالا رفتن کارایی او نمی‌کند. دونده جامائیکایی در این سال‌ها به قدری بر جرم عضلانی‌اش افزوده که درصورت کم کردن وزن، قدرت و درنتیجه سرعتش هم کمتر می‌شود. پس بولت باید روی سرعتش برنامه‌ریزی کند، نه روی استقامتی که ندارد؛ «یوسین بولت قبلا بدون زحمت می‌دوید. او در شروع فصل در تمرینات 400متر هم دوید ولی این مسافت را با عذاب و در زمان حدود 46ثانیه تمام کرد. او هرگز نتوانست رکوردی را که در رده جوانان ثبت کرده بود، تکرار کند». در آوریل2003، وقتی بولت 16ساله بود، در مسابقات مدارس جامائیکا در کینگستون 400متر را در 45/35ثانیه دوید؛ زمانی خیلی سریع.
البته این زمان با رکورد مایکل جانسون (43/18ثانیه) که در سال 1999به ثبت رسید، خیلی فاصله داشت. در مورد حضور بولت در پرش طول هم این گزینه تقریبا منتفی به‌نظر می‌رسد. وازل در این‌باره می‌گوید: «این همان مشکلی است که در 400متر با آن روبه‌رو می‌شود، او خیلی سنگین است». این در حالی است که مایک پاول که رکورد پرش طول جهان (8/95متر) را در اختیار دارد، سه‌سال پیش مدعی شده بود که اگر بولت را تمرین دهد، او می‌تواند 9متر بپرد؛ ادعایی که بعدا فراموش شد.
نمونه ورزشکارانی که در دوماده مختلف تخصص داشتند، کم نیست. مشهورترین آنها جسی اونز و کارل لوئیز هستند که دومی در بازی‌های 1984و 1988به مدال طلای 100متر و در پرش طول هم از سال 1984تا 1996به چهار مدال طلا رسید (او و بولت به تازگی مصاحبه‌های تندی علیه همدیگر انجام داده‌اند). هایکه درکسلر آلمانی هم مدت‌ها رکورددار جهان در پرش طول و 200متر بود. اما همه این نام‌ها، قبل از اینکه وارد دوهای سرعت شوند، متخصص پرش طول بودند. وازل در این مورد می‌گوید: «برعکس، من به‌خاطر ندارم که دونده‌ای از دوی سرعت به پرش طول رفته باشد».
این نخستین‌بار نیست که بولت ایده شرکت در پرش طول را مطرح می‌کند. او هفته گذشته به شوخی گفت که می‌خواهد با دوست و رقیبش (یوهان بلیک) در 100متر و 200متر، در مسابقات کریکت شرکت کند. وازل تاکید می‌کند: «اما وقتی بولت می‌گوید که می‌خواهد فوتبال بازی کند، کاملا جدی است. او فوتبال را خیلی دوست دارد، باهوش است و واقعا می‌خواهد این را امتحان کند».
