حسن نقاش زاده جانباز دفاع مقدس در گفتگوی اختصاصی با دفاع پرس گفت : "مشکلات جسمی بچه های قطع نخاع مخصوصا وقتی پا به سن می گذارند به مرور زمان زیاد می شود ازجمله زخم بستر، مشکلات عفونت های داخلی بدن، مشکلات استخوان سازی و مشکلات دیگر.... به مرور جسم این بچه ها را فرسوده می کند و باعث می شود که به مراقبت های بیشتری احتیاج داشته باشند.
نقاش زاده صبر خود و جانبازان را در مقدار تحمل آنها دانست و افزود: مقابله ما بیشتر به صبر خود بچه ها بستگی دارد، یعنی بیشتر باید تحمل کرد و در کنار تحمل کردن که ما 27،28 سال که رو تخت نشستیم یک سری تجربیات بدست آوردیم و این تجربیات کمک می کند که به سختی های جسمی و دردها فائق آییم.
وی در پاسخ به این سوال که تا به حال شده از این وضعیت ناامید شوید ؟ پاسخ داد :به هیچ عنوان ،این سوالی است که خیلی از دوستان و افرادی که به دیدار ما می آیند می پرسند که آیا تا به حال از کاری که کرده اید پیشمان شده اید؟به اعتقاد بنده کسی پشیمان می شود که راهی را اشتباه رفته باشد.
اگر راه را اشتباه انتخاب کرده باشید در نتیجه راه اشتباه پشیمانی است ولی وقتی شما برای عقیده خودتان عقیده ای که دفاع از خاک وطنتان بوده است و رفتید و مبارزه کرده اید و سلامتی جسمانیتان را از دست داده اید.این عقیده پشتیبان شماست و به شما روحیه میدهد.اگر دقت کرده باشید شما می بینید که جانباز هایی که بعد جنگ مانده اندهمه دارای روحیات بالایی هستند و اکثر بچه هایی که درآن زمان به جبهه آمدند. فاصله سنی بین 15 تا 25 سال را داشتند و کارمند یا مشاغل مختلف دیگری داشتند که وارد جبهه شدندبعد از اتمام جنگ انگیزه به ادامه ی فعالیت هایشان داشتند از جمله کسب علوم مختلف یا فعالیت های هنری و کارهای متفرقه دیگر.
نقاش زاده نوع انتقال این ارزشها و فرهنگ های دفاع مقدس را به نسل های بعد در دیدارهای نزدیک دانست و تاکید کرد :یکی از مهمترین راه ها همین دیدارهاست که شما تشویق بکنید دیگران را که به دیدار جانباز ها بیایند و در این فضا قرار بگیرند واز نزدیک بچه ها را ببینند.همانطور که می دانید تاثیر از نزدیک صحبت کردن و دیدن ها بهتر از این است که مثلا من در رادیو و پشت بلندگوهایی که تصویر دیده نمی شود خیلی کلیشه ای و حاشیه ای صحبت کنم.دو،سه روز قبل گروهی از آمریکا برای ملاقات جانباز ها آمده بودند.
وقتی آمدند آسایشگاه گفتند: فرهنگ ایرانی ها را در امریکا طوری جا انداخته اندو معرفی کردندکه آنها تصور می کنند مردم ایران گروهی همانند طالبان امروز هستند.حالا شما چهره طالبان رو ببینید که رفتار و اسلامشان چقدر زشت است وآنها بیایند اسلام را به عنوان فرهنگ ایرانی ها برای مردم آمریکا جا انداختند.در صورتی که ما 2500 سال سابقه فرهنگی داریم .خیلی قبل از اینکه اسلام ظهور کند در ایران ما کارهای حقوقی می کردیم.
وی دیدگاه مردم رابه زندگی جانبازان اشتباه خواند و افزود :نباید نگاه تک بعدی به زندگی و مجروحیت یک جانبازداشت . متاسفانه همین تک بعدی نگاه کردن و تقدس دادن به بعضی از قسمت های زندگی یک جانبازباعث شده است دیگران به این افراد نزدیک نشوند.یعنی آنقدر یک جانباز را مقدس کردند که اگر خدای نکرده بر اثر فشار زمانه جانباز یک اشتباهی را مرتکب شود دیگران نمی گویند فلانی اشتباه کرده است.
می گویند جانباز ها و جمع می بندند.و چون مردم بخش های پنهان زندگی یک جانباز را ندیدند و فقط بعضی از امکانات رفاهی را دیدند فکر می کنند این جانباز معامله کرده است یعنی جسمشان را داده اند و در قبال آن انباری را دریافت کرده اند و این طرز تفکر جامعه و جانباز را تخریب می کند. در صورتی که اگر بخش های پنهان زندگی جانباز که دارای سختی و مشکلات است را نشان بدهند عقاید مردم نسبت به جانباز ها عوض می شود.اگر کسی بداند که من از درد کلیه یک سال شب ها نشسته می خوابیدم و صبح از شدت درد بی هوش می شدم تا یکی دو ساعت استراحت کنم.متاسفانه هیچ وقت آن بخش درد را نشان نمی دهند.
