این نوع سرور بین برنامه‌های کاربردی (مثل یک مرورگر وب) و سرور اصلی می‌نشیند و وظایف خود را از این طریق انجام می‌دهد.
در واقع پروکسی سرور برنامه واسطه‌ای بین کاربر داخلی شبکه و اینترنت است و قابلیت‌های فراوانی در راستای حفظ امنیت، نظارت مدیریتی، کنترل کاربران و سرویس‌های ذخیره‌سازی دارد. به عبارت فنی‌تر پراکسی سرور درخواست کلاینت (Client) را به را بررسی و پردازش‌می‌کند و در صورت عدم مغایرت با سیاست‌های حاکم بر شبکه به آن اجازهٔ عبور از فایروال را می‌دهد و سپس جواب آن را هم از اینترنت دریافت و برای کلاینت ارسال می‌کند.
سرور پروکسی دو هدف عمده دارد:
1- بهبود عملکرد: به این ترتیب که نتیجه تمامی درخواست‌ها را برای مدت مشخصی حفظ می‌کند و اگر دو کاربر با فاصله زمانی مشخصی یک درخواست یکسان داشته باشند، به ازای درخواست دوم، دیگر فرمان را به سرور اصلی نمی‌فرستد. بلکه مستقیماً در اختیار کاربر قرار می‌دهد و این باعث کاهش زمان پاسخ می‌شود.
2- فیلتر کردن درخواست‌ها: در این حالت برای فیلتر کردن سرورها و سایت‌های مشخصی استفاده می‌شود. برای مثال محدود کردن دسترسی کارمندان یک مجموعه به بعضی سرویس‌ها و وب‌سایت‌های مشخص.
