زمانی که یک کاربر با پروتکل HTTPS: Hyper Text Transfer Protocol Secure به یک وب سایت متصل می‌شود، وب‌سایت مورد نظر درخواست را با یک کد دیجیتال رمزگذاری کرده و URL سایت در نوار آدرس با HTTPS شروع می‌شود و آیکون قفل در بالای هدایتگر مرورگر وب نمایان می‌شود و این یعنی که عملیات انتقال داده بین کاربر و وب‌سایت به صورت ایمن انجام می‌شود.
با استفاده از این پروتکل، کامپیوترهای فرستنده و گیرنده بر سر استفاده از یک کد به توافق می‌رسند و سپس پیغام‌ها رابا این کد تلفیق کرده تا قابل خواندن برای هکرها نباشد.
حتی اگر در سر راه کاربر و وب‌سایت شنود صورت بگیرد، نمی‌توان به محتوای اطلاعات دست پیدا کرد. در پروتکل HTTPS ارسال و دریافت اطلاعات روی پروتکل SSL انجام می‌شود و آن را گاهی (TLS(Transport Layer Security یا لایه‌ی انتقال امنیتی می‌نامند.
از این پروتکل برای بردن امنیت تبادل داده‌ها در وب‌سایت‌های تجارت الکترونیک استفاده زیادی می‌شود.
پروتکل‌های HTTP و HTTPS برخلاف ساکس قابلیت تفسیر درخواست‌های ورودی از کاربر را دارا هستند و اگر درخواست‌ها با قوانین شبکه مطابقت داشته باشند، اجازه دسترسی را صادر می‌کنند.
