براساس گزارش فاکس نیوز، ناسا تماسش با این فضاپیما را در ماه آگوست از دست داد و پس از آن بارها و بارها تلاش کرد تا ارتباطش با این فضاپیما را برقرار سازد.
به گفته ناسا دلیل اصلی این قطع ارتباط ناشناخته‌است اما مهندسان این سازمان گمان می‌برند که مشکل در سیستم زمانی رایانه این فضاپیما است که منجر به از دست دادن کنترل فضاپیما و ناتوان شدن فضاپیما در تنظیم آنتن‌هایش به سوی زمین شده‌است. همچنین فضاپیما توانایی خود را در شارژ کردن دوباره سلول‌های خورشیدی‌اش از دست داده و به این شکل با پایان یافتن ذخیره انرژی،سیستم گرمایش الکترونیک‌های آن نیز غیرفعال شده‌است. این به آن معنی است که فضاپیما به تدریج منجمد و غیرفعال خواهد شد.
DeepImpact با وجود اینکه اکنون به پایان راه رسیده‌است،اما به گفته مهندسان ناسا دستاورد‌هایی بیش از حد توانایی‌اش برای دانشمندان داشته‌است. این فضاپیما آنچه دانشمندان درباره ستاره‌های دنباله‌دار متصور بودند را به کلی متحول ساخت و حجم زیادی از اطلاعات را برای دانشمندان سیاره‌ای جمع‌آوری کرد که می‌توانند برای چندین سال منبع تحقیقاتی آنها باشد.
فضاپیمای DeepImpact که در سال 2005 به فضا پرتاب شد، درحدود 7.58 میلیارد کیلومتر مسافت را طی دوران ماموریتش خود پیمود و در این دوران با دنباله‌دار تمپل1 مواجه شد و در این مواجهه برخورد‌دهنده‌ای حاوی بسته‌ای از تجهیزات را به هسته این دنباله‌دار پرتاب کرد. همچنین این فضاپیما در سال 2010 از نزدیکی دنباله‌دار هارتلی 2، دنباله‌دار C/2009/1 و دنباله‌دار ISON پرواز کرده‌است.
