در بسیاری از موارد خستگی پس از یک روز طولانی، اسکی کردن روی سطوح بسیار شیب‌دار یا اشتباه در تشخیص مسیر زمینه‌ساز بروز حادثه می‌شود.
از شایع‌ترین عواملی که باعث آسیب‌دیدگی در حین اسکی یا اسنوبوردینگ می‌شود، می‌توان به این موارد اشاره کرد:
انجام مداوم این ورزش‌ها بدون استراحت و بالاتر از حد توانایی فرد، تجهیزات نامناسب یا خراب‌شده، تطبیق کافی بدنی پیدا نکردن با شرایط ارتفاع بالا، کم‌آبی بدن و فرسودگی، اسکی یا اسنوبوردینگ در خارج از مسییر تعیین شده یا در مکان‌های محصور , توجه نکردن به نشانه‌های هشداردهنده‌ای که در پیست قرار داده شده است.
بیشترین آسیب‌های بدنی که در حوادث در حین اسکی یا اسنوبوردینگ در این بخش‌های بدن ممکن است رخ دهد:
پارگی رباط صلیبی قدامی زانو، در رفتگی یا شکستگی شانه، شکستگی‌های پاها، آسیب‌های ستون فقرات، ضربه سر، و آسیب‌های مچ، پنجه یا شست دست.
برای جلوگیری از این آسیب‌ها به خصوص مبتدیان باید مسیر مناسب با آمادگی بدنی‌شان را برای اسکی کردن انتخاب کنند و گرم کردن پیش از ورزش و سرد کردن پس از آن را انجام دهند.
وسائل اسکی فرد باید درست و در اندازه مناسب باشد؛ اشکالات وسائل اسکی یکی از عوامل مهم آسیب‌دیدگی ورزشکاران است.
همچنین استفاده از تجهیزات ایمنی مانند کلاه محافظ، گارد مچ، پدهای آرنج و زانو هم توصیه می‌شود.
اغلب حوادث اسکی پس از ناهار و هنگام خستگی افراد رخ می‌دهد. در طول روز باید آب بدن‌تان را تامین کنید و هر چند ساعت یک بار به خودتان استراحت بدهید. ضمنا به علائم و هشدارها در پیست اسکی توجه داشته باشید.
