محمد مهدی فرقانی دوست هزار ساله من است، یک مرد کامل بسان آنچه در وصف مردان مرد آمده است؛ اصیل، شریف، صدیق، امین و فروتن. این همه برای مردی که سبیل مردانه دارد یک شکوه باوقار و الهام‌بخش است.
دکتر فرقانی، روزنامه‌نگار و استاد ارتباطات است. برشماری ظرفیت‌های علمی و عملی او در مجال این یادداشت نیست اما در همین کوتاه نوشته باید تاکید کنم او از اساتید راستینی است که هم علم و هم ظرفیت داشتن علم را دارد. پس توهم و تبختر ندارد پس نسبت به شاگردانش سخی، فصیح، بلیغ و صحیح است و مثل هر استاد متشخصی می‌داند فرازمندی در هویت‌سازی برای شخصیت بخشی به تیپ‌هایی است که فکر می‌کنند چون پارو دارند قایقران هستند و نمی‌دانند رودخانه‌یی که به دریا نمی‌رسد پارو نمی‌خواهد.
فرقانی این را هم می‌داند آدم‌ها همواره دو دسته نیستند؛ مهم یا مفید. مهم‌ها ثروتمند‌ها و سیاستمدارها هستند و مفیدها کشاورزان، کارگران، کارمندان، آموزگاران و رفتگران. نه، او می‌داند آدم می‌تواند هم مهم باشد و هم مفید. مثل خودش که هم مهم و هم مفید است، مثل دیگرانی مثل خودش که من مفتخر به رفاقت با جمعی از آنانم.
مهدی فرقانی می‌تواند طولانی‌ترین شب ابری دنیا باشد و هست و ماه در همه حال از گوشه و کنار ابری بی‌قرار سرک بکشد تا ما بدانیم فردا طولانی‌ترین روز بارانی دنیاست.
*
فریدون صدیقی روزنامه‌نگار و مدرس روزنامه‌نگاری
منبع: روزنامه اعتماد
