عطاران در سریال نوروز 72 ایفاگر نقش‌های کوتاهی بود . آثار جدی و مستقل بعدی‌اش ازجمله «کوچه اقاقیا»، «خانه به دوش»، «متهم گریخت» تا آخرین کارش «ترش و شیرین» که نوروز امسال شاهد پخش آن بودیم.
- آقای عطاران چند ماهی است هیچ خبری از شما در محافل تلویزیونی و سینمایی نیست مشغول کار خاصی هستید؟
در حال حاضر مشغول فیلم سینمایی «توفیق اجباری» محمدحسین لطیفی هستم. در این کار که فضا و حال و هوای طنز و کمیکی هم دارد با محمدرضا گلزار، باران کوثری، نیوشا ضیغمی هم بازی شدم و به خاطر گروه، فضای کار و داستان آن فکر می‌کنم اجرا و کار متفاوتی خواهد بود. البته نمی‌خواهم خیلی در باره آن صحبت کنم چون فکر می‌کنم بهتر است کار را با همه ویژگی‌هایش دید و بعد راجع به آن اظهار نظر کرد.
- پیشنهاد تلویزیونی خوب در این مدت داشته‌اید؟
بعد از آخرین کارم پیشنهاد چند کار تلویزیونی داشته‌ام اما از آنجایی که ترجیح می‌دهم سالی یک کار بیشتر انجام ندهم به این پیشنهادها پاسخ منفی دادم.
- البته شما در میان دیگر همکاران یا بهتر بگویم هم‌دوره‌هایتان کارهای خود را با لحاظ کردن زمان کافی و تامل بیشتری می‌سازید برای همین هم بجز سریال «کوچه اقاقیا» که تنها موردی بود که خود را در ورطه سریالهای 09قسمتی آزمودید دیگر سراغ این جنس برنامه‌سازی هم نرفتید.
به هر حال من همیشه تلاش کرده‌ام که کارهای خوبی بسازم و معتقدم که اگر برنامه‌ریزی درستی صورت گیرد می‌توان آثار خوبی را به تصویر کشید. از طرف دیگر برای اینکه کاری نود قسمتی و خوب ساخته شود و در آخر هم سازنده کم نیاورد باید دورخیز زیادی انجام داد. این دورخیز هم مسئله‌ای توضیح دادنی نیست و ویژگی و شرایطی است که شامل همه چیز می‌شود از متن گرفته تا به بازی‌ها و حتی حضور طولانی مدت آدمها و اعضای گروه و بسیاری موارد تولید باز می‌گردد.
- البته از این زمان به بعد به سمت برنامه‌های مناسبتی کشیده شدید. منظورم از مناسبتی به معنای عام آن است، مثل سریالهای ماه رمضانی و نوروزی.
این گونه کارها بخاطر شرایط پخش خاصشان باعث می‌شود که حاصل کار بهتر و بیشتر دیده شود. بهر حال همه ما دوست داریم به هر شکلی کارهایمان دیده شود و زحمتمان بیشتر به چشم بیاید. به همین جهت این زمان را برای کارهایم بهتر از زمانهای دیگر دیدم و آن را ترجیح دادم.
متاسفانه امروز با تولید فراوان برنامه‌های طنز تلویزیونی و پراکنده شدن طنزپردازان مستعد و متعدد در شبکه‌های مختلف باعث شده است که مخاطبان با آثار بی‌شمار طنز روبرو شوند و این امر هم این شبهه و تفکر را ایجاد کرده که تولید یک سریال طنز کار آسانی است.
در صورتی که خنداندن مخاطب کار بسیاری مشکلی است و با همدلی خاص محقق می‌شود. طنز نمایش واقعیت است و من هم دوست دارم که واقعیت را به نمایش بکشم چون زندگی واقعی اطراف ما این گونه است.
