از این منظر، تحقق مشارکت واقعی، پویا، فعال و معنادار شهروندان نیازمند بازنگری اساسی در سطوح مختلف مدیریتی است، زیرا مشارکت مردم باید به کاهش هزینه های مدیریت شهری بیانجامد.
در حال حاضر فرایند مشارکت در شهرداری تهران از یک سو به اهداف و وظایف و ماموریت های سازمانی و از سوی دیگر به افزایش توان مشارکت پذیری بخش مدیریتی و کارشناسی و اجرایی معطوف شده و سطوح مشارکت در مجموعه اقدامات این نهاد در سرفصل های مربوط به قبل، حین و پس از اجرا، ضروری شناخته شده است و به طور معمول روند مشارکت قبل از اجرا با سامانه مدیریت شهری 137و پس از اجرا نیز با سامانه 1888 محقق می شود.
ولی مهمترین بخش مشارکت یعنی مشارکت در حین اجرا، با شاخص های مربوط به کاهش هزینه مدیریت شهری قابل شناسایی و سنجش است.
با این وجود ظرفیت مشارکت و استقبال مردم، به میزان اعتماد و تعلق خاطر آنان به شهر و مدیریت شهری بستگی دارد و در سایه شناخت و تبادل اطلاعات در حوزه موضوعات مرتبط با شهرداری محقق می شود.
مشارکت واقعی مردم در امور شهری باید از طریق سازوکارهایی مناسب، به صورت معنادار وجود داشته باشد، ولی شرایط موجود تا رسیدن به وضعیت مطلوب برای تحقق مشارکتی پویا و دوسویه بین مدیریت شهری و مردم، فاصله زیادی دارد.
به بیان دیگر، مشارکت معنادار شهروندان در حوزه مدیریت شهری هنوز با تهدیدها، آسیب‌ها و ضعف هایی روبه روست که تبدیل آنها به فرصت ها، قوت ها و توانمندی ها تلاشی جدی می طلبد.
به لحاظ اهمیت ارتقای ظرفیت مشارکت‌پذیری سازمان شهرداری، هم اکنون اقدامات موثری در حال انجام است و در این زمینه نظام‌نامه جامع آموزش و مشارکت های اجتماعی شهرداری و دستورالعمل بین‌بخشی تدوین شده است.
ولی با این حال، مشکل اساسی در این باره بیشتر از جنبه نگرشی است و باید نگرش در سطوح مختلف مدیریتی، کارشناسی و اجرایی نسبت به موضوع مشارکت مردم در شهرداری تغییر کند و عملیاتی شود.
مدیرکل آموزش مشارکت‌های اجتماعی
شهرداری تهران
