برنامه‌هایی که هر از گاهی در باب وقایع تاریخی ایران و جهان به شکل مستند‌های آرشیوی یا روایی ساخته شده و روانه آنتن می‌شوند.
پرداختن به تاریخ کشور‌های دیگرهم اگر در تلویزیون جایی داشته باشد منحصرا مستند‌های ترجمه شده مختصری است که در ساعاتی کم بیننده از تلویزیون پخش می‌شوند ودر مورد تاریخ ایران نیز صرف‌نظر از چند سریال پر محتوا مثل امیر کبیر، سربداران و... که با تاسی به تاریخ ساخته شده‌اند باقی برنامه‌ها ی تاریخی همگی یک چارچوب کلیشه‌ای و مشخص دارند و ترکیبی فاقد نوگرایی از تصاویر آرشیوی ویک راوی هستند که از تاریخ می‌گوید.از سویی وقایع تاریخی هر کشور در تمام نقاط دنیا تأثیر گذارترین و گاه حماسی‌ترین مضامین برای خلق آثاری ماندگارند و اغلب آثار نمایشی ویژه و شاهکار‌های بزرگ دنیا بر مبنای دوره‌ها و اتفاقات تاریخی شکل گرفته‌اند.
گاه حتی این بستر تاریخی زمینه مضامینی عاشقانه یا اجتماعی است اما تاریخ چنان در تار و پود آن تنیده شده که تأثیر گذارترین بخش‌های این روایت مربوط به لحظه‌هایی است که بازتاب وقایع حقیقی تاریخ‌اند.پرداختن و به تصویر کشیدن مقاطع تاریخی هر کشور در قالب مستند و داستانی قابلیت‌های ویژه خود را می‌طلبد و آنچه در این میانه مهم است چگونگی به تصویر کشیدن روایتی است که شاید خیلی‌ها از کلیت آن با خبرند اما این جزئیات و نوع نگاه سازندگان برنامه به موضوعی تکراری است که می‌تواند آن را برای مخاطب جذاب و قابل دیدن کند. پس اگر قرار است مخاطب این رسانه تصویری جمعی، تاریخ کشور خودش را به درستی بشناسد و بداند و برنامه‌های تاریخی را ببیند، تنها به بازتعریف داستان‌های تکراری، به سبکی رادیویی نباید اکتفا کرد بلکه در ساخت و بازنمایی وقایع تاریخی نوگرایی و خلاقیت است که حرف اول را می‌زند.
