این موضوع کاملاً طبیعی است. شاید شما هم اولین باری که چنین حسی را تجربه کردید وقتی بوده که روی صحنه آمفی‌تئاتر مدرسه برای سرود خواندن حضور پیدا کرده بودید.
وقتی پرده‌ها بالا می‌رفت، نفستان تنگ می‌شد، قلبتان به شماره می‌افتاد و دست و پایتان می‌لرزید، اما به‌هرحال مجبور بودید که وظیفه خود را به انجام برسانید.
حتی در دنیای آدم بزرگ‌ها و حتی برای افرادی که دنیای اعتماد به نفس هستند، باز هم صحبت کردن در یک جمع رسمی مترادف است با عرق سرد و دستان لرزان.
این نوع استرس، سیاستمدار، هنرمند، ورزشکار و موسیقی دان نمی‌شناسد، همه برایش یکی هستند و همه محکوم به تحمل این شرایط هستند، اما زیاد هم نگران نباشید، روش‌هایی برای کاهش این نوع استرس وجود دارد.
کاملاً آماده و مسلح وارد میدان شوید. روز قبل از سخنرانی خودتان را به عنوان یک مستمع فرض کنید و مطالبی که آماده کرده‌اید را برای خودتان کنفرانس دهید. برای هر یک دقیقه از زمان سخنرانی، پنج دقیقه وقت بگذارید.
متن صحبت‌هایتان را با صدای بلند بخوانید و کاملاً به لحن صدایتان توجه کنید، اما تصور نکنید این روش استرس شما را کاملاً از بین می‌برد. نه. حتی وقتی که به نظر می‌آید کاملاً برای حضور در جمع آماده هستید، باز هم ممکن است احساس ترس و اضطراب اعصابتان را به بازی بگیرد.
اگر فکر می‌کنید به‌خاطر تمرین بی‌عیب و نقصی که دیروز داشتید حالا هم باید مثل یک قهرمان قوی و با صلابت باشید، باید بگوییم که اشتباه می‌کنید. حقیقت این است که احساس گیجی و عدم تمرکزی که در لحظات اولیه سخنرانی حس می‌کنید بخاطر عدم توانایی شما در کنترل استرس است. حتی ماهرترین سخنرانان هم بعضی مواقع نمی توانند از دست استرس قصر در بروند.
همیشه چند دقیقه قبل از سخنرانی وحشتناک‌ترین حال را دارید، حجم بالای اضطراب، تپش‌های آزاردهنده قلب و ترس از بروز اتفاقات کوچک و بزرگ. در چنین مواقعی حتماً نگران یک سری مسائل مشابه هستید.
می‌ترسید نکند از شدت اضطراب مغزتان هنگ کند و از کار بیفتد، می‌ترسید نکند دیگران متوجه لرزش دستانتان شوند، می‌ترسید نکند دست پاچه شده و کار خجالت‌آوری انجام دهید یا حرف احمقانه‌ای بزنید که خودتان متوجه نشوید، یا اینکه می‌ترسید نکند وسط کار، دیگر قدرت ادامه سخنرانی را نداشته باشید.
در اینجا چند روش برای مقابله با اضطراب‌های اینچنینی به شما معرفی می‌کنیم:
همیشه به این نکته توجه داشته باشید که آگاهی از وجود ترس‌های درونی کمک بزرگی برای شماست. گاهی مواقع قبول این موضوع که مضطرب هستید و کنار آمدن با این قضیه به کاهش اضطراب کمک می‌کند.
تصویر ذهنی شما از اینکه در هنگام سخنرانی خرابکاری کنید چیست؟ تصور می‌کنید مردم عصبانی می‌شوند و گوجه فرنگی به طرفتان پرتاب می‌کنند ؟ اگر اینقدر از خودتان ناامید هستید واقعاً بهتر است در کل ذهنیات خود تجدید نظر کنید. تصورات منفی را با ذهنیات مثبت جایگزین کنید. تصویر یک سخنرانی بی عیب و نقص را در ذهنتان مرور کنید که در آخر مورد تشویق حضار قرار می‌گیرید.
یک راه برای مقابله با استرس مبالغه کردن در علائم و نشانه‌های استرس است. اگر دستتان می‌لرزد و کف دستتان عرق کرده، سعی نکنید این علائم را پنهان کنید. اجازه دهید دستانتان هر چقدر دوست دارند و بدون رودربایستی بلرزند و عرق کنند.
حتی به آنها کمک کنید تا بیشتر این علائم را بروز دهند. کمی بعد متوجه می‌شوید که همه چیز به حالت عادی برگشته و هیچ نشانه‌ای از اضطراب در وجود شما نیست. یادتان باشد اگر شما توانایی افزایش علائم اضطراب را داشته باشید، مسلماً توانایی کنترل آنها را نیز خواهید داشت.
یک روش موثر دیگر این است که قبل از شروع سخنرانی زودتر در محل حاضر شوید. با اینکار با حضار آشنا می‌شوید و شاید چهره آشنایی در این میان پیدا کنید. وقتی سخنان خود را شروع کردید، روی صورت یک فرد تمرکز کنید و هنگام سخن گفتن در چشمان او خیره شوید در این صورت تاثیر کلام شما افزایش می‌یابد.
پس از چند ثانیه به صورت فرد دیگری نگاه کنید و همین ارتباط را با او برقرار نمایید. ارتباط با حضار باعث احساس راحتی بیشتری در شما می‌شود. اگر تمایل داشتید حین صحبت کردن از حرکت دست خود بطور معقولی استفاده کنید.
با اینکار نه تنها توجه حضار را جلب کرده و آنها را به شنیدن سخنان خود تحریک می‌کنید، بلکه به اضطراب و تنش‌های درونی خود اجازه ی بروز و ظهور داده‌اید. همچنین برای کاهش اضطراب نفس‌های عمیق بکشید و ریتم تنفس خود را آرام و یکنواخت کنید.
