همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: «ناصر قاضی پور» کارآفرین حوزه نساجی توانسته است تجربه 40 ساله خود را در راه تولید محصولات نانو چادر زنانه و پیراهن مردانه به کار گیرد و نیاز بخشی از جامعه برای داشتن پوشاک نانو را تامین کند. فرهنگسرای رسانه در هفته ای که گذشت از 6 کارآفرین برتر تجلیل کرد. قاضی پور، کارآفرین عرصه نساجی، درباره ظرفیت فرهنگسراها و سراهای محله درباره کارآفرینی و استفاده از ظرفیت های فرهنگی برایمان می گوید.
برای کارآفرین بودن نباید ترسید
شخصی که وارد حوزه کارآفرینی می شود باید متعهد به جامعه باشد و محصولی را تولید کند که رضایت مشتری را به دنبال داشته باشد. برای تولید محصولی که نیاز جامعه باشد باید پشتکار داشت. کارآفرین نمی تواند ایده ای را پیشنهاد دهد و کنار برود بلکه باید خودش پای کار و با مشکلاتی که ممکن است سر راه تولید قرار بگیرد آشنا باشد. کارآفرینی، ارائه یک طرح نیست که روی کاغذ نوشته شود. باید عملیاتی و درحین کار ایرادات یک محصول برطرف شود و زمانی به تولید انبوه برسد که هنگام عرضه در بازار مشتری از آن محصول رضایت داشته باشد. زمینه ایجاد نوآفرینی، تجربه و مطالعه و تحقیق است. کارآفرین اگر بخواهد با چالش های کمتری روبه رو باشد باید مشورت کند و حتی در مرحله عملیاتی شدن آن ایده و طرح باید از متخصصان آن حوزه مشورت کند.
از ظرفیت سراهای محله استفاده کنیم
فردی که کارآفرینی می کند یعنی با پرورش ایده ای نو زمینه را برای به کارگیری عده ای و تولید یک محصول فراهم کرده است. برای تولید اغلب محصولات نیاز به راه اندازی کارخانه های مجهز و بزرگ نیست. با امکانات کم و با استفاده از ظرفیت های موجود در هر شهر و محله می توان محصولاتی را به صورت انبوه تولید کرد. فرهنگسراها و سراهای محله از مراکزی هستند که می توانند زمینه آموزش و اشتغال را فراهم کنند. در اغلب این مراکز کلاس های هنری و آشپزی و .. برگزار می شود. مسئولان این مراکز می توانند با برگزاری دوره های آموزشی صنایع دستی و قالیبافی آنها را به سمت تولید این محصولات تشویق کنند. داشتن یک فضا و چرخ خیاطی کافی، قرار دادن چند دار قالی و آموزش قالیبافی کافی است که بانوان هر محله با همکاری همدیگر تولیداتی را به بازار عرضه و طرح های نو را در تهیه محصولات خود اجرا کنند. البته باید از افراد با تجربه کمک بگیرند. کسی که وارد عرضه تولید می شود نباید از این کار خسته شود بلکه باید با روحیه ای بالا و استقامت در راه تولید قدم بردارد و از شکست هم نترسد و آن را زمینه ای برای شروع کار مجدد قرار دهد.
تولید ملی با حمایت دولت
پدرم نساج بود و من هم همراه او به کارخانه می رفتم به همین دلیل تجربه کار در زمینه تولید انواع پارچه را داشتم. سعی کردم تجربیاتم و کارهای عملیاتی را با مطالعات دانشگاهی انطباق بدهم تا بتوانیم خط تولید را با بهترین شیوه پیش ببریم . با کمک همدیگر پارچه نانو و ضدآب و لک که قابلیت عبور دادن هوا از خود دارد، را تولید کردیم. یکی از ویژگی های محصولات نانو این است که لباس بوی عرق نمی گیرد. همچنین پارچه چادری را تولید کردیم که وزن آن کم است و هوا از آن عبور می کند برای همین استفاده از آن در فصل تابستان موجب گرم شدن بدن نمی شود. برای تولید و دوخت چادر نیاز به کارخانه های بزرگ نیست. راه اندازی کارگاه های کوچک در هر محله و هر شهر می تواند افراد زیادی را به کار بگیرد و با تولیداتشان نیاز مردم را فراهم کند. ما در گذشته کارخانه های نساجی زیادی داشتیم که بسیار موفق بودند و از مواد اولیه تولید شده در ایران استفاده می کردند. الان صنعت نساجی ما ضعیف شده است. پنبه ایران رتبه سوم در کل دنیا را داشت. گیلان قطب تولید پیله تر ابریشم است . از ابریشم تولیدی در فرش و تابلو فرش های دستباف استفاده می شود. خب اگر از تولید کننده حمایت نشود، این صنعت از بین می رود. کارخانه های تولید فرش دستبافت از رونق افتاده اند در حالیکه می توانستیم با سرمایه گذاری در این بخش در حوزه صادرات بسیار موفق باشیم. الان خیلی از مردم با غرور می گویند که کت و شلوار یا لباس ما ترکیه ای است در حالیکه فاستونی ایران جزء 5 فاستونی برتر جهان بود. برای ورود به بازار کار، اولین مرحله نترس بودن و داشتن تجربه و استفاده از دانش دیگران است و در مرحله بعد مسئولان باید از تولید کنندگان حمایت کنند.
نظر شما