همشهری آنلاین / رابعه تیموری: دیگ آبگوشت یا پلو و خورشتی هم بار می‌گذارند و چشم‌انتظارشان می‌نشینند تا پس از ضدعفونی کردن کوچه و خیابان شام‌نخورده به خانه‌هایشان بازنگردند. این سفره‌های شام اغلب نزدیک سحر پهن می‌شود و نارنجی‌پوشان با ریه و گلوی سنگین از گاز و بوی تند کلر و الکل دور آن می‌نشینند. نارنجی‌پوشان گروهی از اهالی منطقه هستند که در این روزهای جولان دادن ویروس کرونا پا پیش گذاشته‌اند تا سایه این خطر را از سر محله‌های خود دور کنند. ضدعفونی معابر تنها خدمت نارنجی‌پوشان به هم‌محله‌ای‌هایشان نیست و در این ایام سخت برای رفع نیازهای‌ریز و درشت آنها مانند پر کردن اوقات فراغت کودکان، سرگرمی خانه‌نشینان، خالی نماندن سفره افراد آبرودار و... تلاش می‌کنند.
نام «خیرخواهان فلاح» را برای گروه‌شان انتخاب کرده‌اند، اما سرنخ حکایت تشکیل این گروه به روزهای پیش از شیوع بیماری کرونا می‌رسد. در ماه‌های پایانی سال گذشته و در روزهای خانه‌تکانی نوروزی خانواده‌ها، تعدادی از جوانان تحصیلکرده منطقه به صرافت افتادند وسایل اضافی اهالی را به دست نیازمندان برسانند تا خانه‌های آنها هم رنگ و بوی عید بگیرد. این جوانان که گروه خیرخواهان فلاح را تشکیل دادند، در میان اهالی و مسئولان منطقه چندان گمنام نبودند و خوشنامی‌شان در فعالیت‌های مردمی و برنامه‌های خیرخواهانه سبب شد مدیریت شهری نواحی با آنها همکاری کنند و برای حمل و نگهداری وسایل اهدایی، انبار و وسیله نقلیه در اختیارشان قرار دهند. در حالی‌که خیرخواهان فلاح سخت مشغول بودند و هر روز خانه‌های بی‌رونق نیازمندان را با وسایل اهدایی‌ریز و درشت مانند مبلمان و یخچال، وسایل آشپزخانه و اسباب‌بازی رنگ و رخ می‌دادند، زنگ هشدار شیوع کرونا ویروس در کشور به صدا درآمد. به یکباره همه چیز تغییر کرد؛ از سویی مبادله وسایل امکان انتقال ویروس را بیشتر می‌کرد و از سوی دیگر ضرورت‌های مهم‌تری مانند تأمین لوازم بهداشتی و مواد ضدعفونی‌کننده پیش آمده بود.
همتی جانانه
اعضای پرجنب‌وجوش خیرخواهان فلاح که عادت نداشتند در روزهای سخت بی‌تفاوت و آسوده بنشینند، مقداری از درآمد و پس‌اندازهای اندک‌شان را روی هم گذاشتند و با این در و آن در زدن مقدار زیادی ماسک و مایع ضدعفونی‌کننده دست فراهم کردند. آنها در پارکینگ پاکیزه و مناسب خانه «مجتبی عبادی» که یکی از شورایاران عضو گروه بود، جمع شدند و هر شب تا سحر مشغول آماده کردن و بسته‌بندی لوازم بهداشتی بودند. خبر تهیه و توزیع گسترده و رایگان لوازم بهداشتی کمیاب در میان اهالی منطقه۱۷ توسط عده‌ای از جوانان بی‌ادعا به اندازه‌ای اهمیت داشت که صداوسیما با آب و تاب آن را انعکاس داد، اما آنها دلشان می‌خواست برای رفع این بحران و تأمین سلامتی هم‌محله‌ای‌های خود قدم بلندتری بردارند. ضدعفونی معابر همان کار بزرگی بود که آنها تصمیم گرفتند انجام دهند، اما تدارک دم و دستگاه سم‌پاشی کار آسانی نبود. این گره به دست حاج «حمید محسنی» باز شد که از فرزندان این منطقه بود و در یکی از واحدهای وزارت نیرو خدمت می‌کرد. او توانست رایزنی‌های لازم را انجام و لوازم و ماشین‌آلات موردنیاز را در اختیارشان قرار دهد.
همه چیز برای شروع کار آماده بود و فقط به لباسی مناسب نیاز داشتند. جوانان خوش‌فکر خیرخواهان فلاح برای اعضای گروه لباسی نارنجی رنگ تهیه کردند که به اونیفورم پاکبانان شب زنده‌دار بی‌شباهت نبود. آخرین مرحله کار، تهیه مواد ضدعفونی‌کننده بود. خرید مواد معمولی هم دردسر کمی نداشت، اما آنها به سختی و با قیمتی دوچندان موادی مانند هیدروژن اکساید مرغوب را خریداری کردند تا استفاده از مواد نامرغوب به سلامتی اهالی و محیط‌زیست آسیب نزند. مسجد امام خمینی(ره) در محله گلچین وعده‌گاه اعضای گروه تعیین شد و همه آنها هر روز ساعت۱۹ خود را به آنجا می‌رساندند تا با بار وبندیلی پر از بسته‌های بهداشتی، مخازن ضدعفونی معابر و... به سمت محله‌ها راه بیفتند. خیرخواهان فلاح که هر شب با لباس‌های نارنجی خود به محله‌ها می‌آمدند، در میان اهالی به «نارنجی‌پوشان فلاح» شهرت پیدا کردند. مردم ارزش این همت و غیرت نارنجی‌پوشان را می‌دانستند و سعی می‌کردند با استکانی چای، تدارک سفره شام یا اهدای لوازم بهداشتی خستگی را از تن‌شان درآورند. این همدلی‌ها و دعای خیر اهالی به دل نارنجی‌پوشان می‌نشست و به آنها انرژی و انگیزه می‌داد تا در دل تاریکی شب ساعت‌ها محله به محله بچرخند و همه جا را از آلودگی ویروس کرونا پاک‌کنند.
هم‌محله‌ای در خانه بمان
در تعطیلات عید نوروز که متقاعد کردن مردم برای خانه‌نشینی کار آسانی نبود، نارنجی‌پوشان همراه شورایاران محله‌ها سراغ اهالی می‌رفتند و از آنها می‌خواستند در خانه‌هایشان بمانند تا زنجیره انتقال بیماری قطع شود. مردم هم این دعوت و خواسته را به خوبی می‌پذیرفتند و برای همکاری با نارنجی‌پوشان سختی خانه‌نشینی عیدانه را به جان می‌خریدند. خیرخواهان فلاح گروهی مردمی بود که توسط «آرش بخشا»، «مهدی ثنایی» و «مصیب حسن‌زاده» در منطقه ۱۷ تشکیل شد. اعضای این مجموعه در روزهای شیوع ویروس کرونا اولین گروهی بود که بدون واهمه از به خطر افتادن سلامتی خود به مرکز معلولان و سالمندان کهریزک پا گذاشتند و به ضدعفونی آنجا پرداختند. در گروه نارنجی‌پوشان فلاح که هر روز تعداد اعضای آن بیشتر می‌شود، کاسب و جانباز و هنرمند و استاد دانشگاه تا شورایار و دانشجو و فعال فرهنگی و خانواده شهید دیده می‌شود. بیش از ۴۰شب از شب زنده‌داری خیرخواهان فلاح در کوچه و خیابان‌های منطقه می‌گذرد و در این مدت ساختمان‌های اداری و کوچه و خیابان‌های ۱۴محله منطقه۱۷ را چندبار ضدعفونی کرده‌اند. آنها این روزها مشغول ضدعفونی خانه‌ها و مجتمع‌های مسکونی اهالی هستند تا سایه شوم ویروس کرونای پردردسر را از محله‌های خود دور کنند، اما با ریشه‌کن شدن این بیماری تعهدات اجتماعی نانوشته خیرخواهان فلاح به پایان نمی‌رسد و آنها لباسی دیگر برای خدمت به محله بر تن می‌کنند.
هدایای فرهنگی نارنجی پوشان
از آغاز شیوع کرونا ویروس گروه‌های مردمی زیادی در مناطق مختلف شهر و کشور کارهای دشوار و ارزشمندی مانند ضدعفونی معابر و توزیع بسته‌های بهداشتی را انجام دادند، اما شاید بتوان خیرخواهان فلاح را نخستین گروهی به شمار آورد که در کنار انجام این خدمات به نیازهای فرهنگی و معیشتی هم‌محله ای‌های خود توجه کرده‌اند. خیرخواهان فلاح در تعطیلات نوروز ۴۰۰اسباب‌بازی را پس از ضدعفونی به خانواده‌هایی تحویل دادند که توان خرید اسباب‌بازی برای فرزندانشان را نداشتند. آنها با مراجعه پلاک به پلاک محله‌ها، هزار کتاب ضدعفونی شده را به گروه‌های سنی مختلف هدیه دادند و از ساکنان خواستند برای مهار بحران کرونا در خانه بمانند. برای کسانی هم که دلتنگ مجالس هیئت و مساجد محله‌شان بودند و کهولت سن یا خالی بودن دست و بالشان سبب شده بود به برنامه‌های مذهبی اینترنتی دسترسی نداشته باشند، ۲هزار لوح فشرده مذهبی تدارک دیدند.
احسان مؤمنانه
نارنجی‌پوشان خوب می‌دانستند در این روزها که شیوع بیماری کسب و کارهای زیادی را تعطیل کرده، سفره خانواده‌های نیازمند خالی‌تر شده و ممکن است افراد آبرودار زیادی سر گرسنه به بالین بگذارند. بضاعت مالی خیرخواهان فلاح به اندازه‌ای نبود که برای این دسته از هم‌محله ای‌های خود سبدهای ارزاق مفصل و پر و پیمانی تدارک ببینند و با مقدار پولی که از اعضای گروه و خیّران محله‌ها جمع‌آوری می‌شد، بعضی از اقلام خوراکی مانند مرغ، برنج و... را تهیه و به دست خانواده‌های کم‌بضاعت می‌رساندند. گاهی هم کاسبان صنف عرضه موادغذایی به رسم قدرشناسی، خیرخواهان فلاح را مهمان می‌کردند که نیازمندان از این ضیافت‌ها بی‌نصیب نمی‌ماندند. خیرخواهان فلاح با توصیه مقام معظم رهبری به همدلی و احسان افراد بی‌بضاعت، تهیه و توزیع بسته‌های مواد خوراکی را به جزء ثابت برنامه‌های خود تبدیل کرده‌اند که با همراهی و کمک خیّران انجام می‌دهند.
نظر شما