در این مطالعه اولاً مشخص شده که کل مردم جهان نسبت به دوره قبل این مطالعه، یعنی سال ۱۹۸۱، شادترند، یا حداقل اینکه خود را شادتر حس می‌کنند.
اما نتیجه دوم که شاید اهمیت بیشتری داشته باشد این است که احساس شادی و رضایت در انسان‌ها، بیش از آنکه وابسته به ثروت آنها باشد، به میزان صلح و امنیت اجتماعی که در کشورشان دارند، مرتبط است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این مطالعه توسط شبکه‌ای از محققان جامعه‌شناس در سراسر جهان انجام شده و حاصل آن، فهرستی از کشورها، به‌ترتیب میزان احساس شادی مردمان آن بوده است.
طی این مطالعه، از مردم کشورهای مختلف خواسته شده که در مقابل این سؤال که چقدر احساس شادی می‌کنید، گزینه موردنظرشان را انتخاب کنند؛ خیلی شاد، نسبتا شاد، نه خیلی زیاد شاد، هرگز احساس شادی نکرده‌ام.
همچنین به موازات این پرسشنامه‌ها، در مورد میزان درآمد گروه‌های مختلف مردم و نیز عوامل اجتماعی و سیاسی در این کشورها نیز ارزیابی‌هایی انجام شد.
بررسی‌ها نشان داده دانمارک که در فهرست ثروتمندترین کشورها نیز نیست، مردمی دارد که از همه کشورها شادترند. در این فهرست، کشور زیمبابوه که این روزها صحنه درگیری‌ها و اختلافات سیاسی است، در پایین‌ترین مکان قرار دارد.
کشور آمریکا که ثروتمندترین کشور جهان به حساب می‌آید، در این فهرست در رده شانزدهم قرار دارد که به نوبه‌خود جای تامل بسیار دارد.
جمع‌بندی اطلاعات به دست آمده در جریان این مطالعه نشان داد که هر قدر در کشوری آزادی و عدالت اجتماعی بیشتری وجود داشته باشد- و نه لزوما درآمد و ثروت بهتری- می‌توان امیدوار بود که مردم آن کشور احساس شادی بیشتری داشته باشند.
اهمیت این نتایج وقتی روشن می‌شود که به یاد بیاوریم احساس شادی و رضایت از زندگی، یکی از مهم‌ترین عوامل سنجش سلامت روان افراد است که می‌تواند در سلامت جسمی فرد هم تاثیر فراوانی داشته باشد.
فردی که احساس شادی و رضایت می‌کند، کمتر به‌دنبال رفتارهای ناسالم می‌رود؛ کمتر سیگار و مواد‌مخدر و الکل مصرف می‌کند و بیشتر احتمال دارد که اصول تغذیه صحیح را رعایت کند، ورزش کند و به‌طور منظم جهت معاینات و آزمایش‌های دوره‌ای و چکاپ، مراجعه کند.
و اینها همه، چنان‌که می‌دانیم، در مجموع می‌توانند تضمین‌کننده پیشگیری از گروه عمده‌ای از بیماری‌های شایع این عصر باشند؛ بیماری‌هایی از قبیل چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی، فشارخون بالا و....
احساس شادی و نیز آرامش روانی، می‌تواند روی سیستم ایمنی بدن هم تاثیر بگذارد. مطالعات متعدد نشان می‌دهد کسانی که تنش کمتر دارند و در زندگی شادند، کمتر بیمار می‌شوند و دوره برخی بیماری‌ها در آنها کمتر طول می‌کشد.
به‌عنوان مثال، در مطالعه انجام‌شده در دانشگاه اوهایو، مشخص شده است که آثار زخم در افرادی که بهتر روی اعصاب‌شان کنترل دارند، بعد از جراحی، زودتر از بقیه خوب می‌شود.
اندازه‌گیری برخی شاخص‌های خونی در بدن نیز نشان‌دهنده این حقیقت است که افرادی که آرامش کافی و احساس شادی و رضایت ندارند، بیش از دیگران در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند.
نمونه آن مطالعه‌ای است که در دانشگاه ایندیانا انجام شده و نتایج آن حدود 5ماه پیش در نشریه «پزشکی روان‌تنی» منتشر شده است.
در این مطالعه، از ۲ شاخص مهم برای پیش‌بینی احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی استفاده شده است.
این ۲ شاخص، در واقع نشان‌دهنده سطح التهاب بدن است که وقتی میزان آن از حد طبیعی بالاتر باشد، می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی را در آینده فرد، تا حد زیادی پیش‌بینی کند. این دو شاخص عبارتند از اینترلوکین ۶ و پروتئینی موسوم به پروتئین واکنشی C یا CRP.
بررسی‌های این محققان نشان داد در افرادی که دومشکل، یعنی افسردگی و حالت عصبی را، باهم دارند، میزان این دوشاخص بالاتر از افرادی است که یکی از این دو مشکل را دارند یا اینکه هیچ‌یک از این دو را ندارند.
بنابراین در مجموع به‌نظر می‌رسد سرمایه‌گذاری روی شادی و آرامش و احساس رضایت عموم مردم، کاملا به‌صرفه و منطقی باشد؛ چرا که می‌تواند در ارتقای سلامت روان و جسم آنها، تاثیر فوق‌العاده‌ای داشته باشد.
