یک بررسی جدید نشاندهنده کاهش قابل‌توجه در انجام روان‌درمانی بوسیله روانپزشکان آمریکایی است.
دکتر رامین مجتبایی از دانشکده بهداشت عمومی بلومبرگ در دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور و سرپرست این تحقیق می‌گوید استفاده گسترده از قرص‌ها و سیاست‌های بیمه‌ای که به نفع ویزیت‌های کوتاه‌مدت در مطب است، از جمله دلایل این پدیده است.
مجتبایی می‌گوید "درمان روی کاناپه" یا به طور کلی‌تر روان‌درمانی روانکاوانه درازمدت، مدت‌های درازی شاخص حرفه روانپزشکی بود، اما دیگر اینگونه نیست."
او توضیح می‌دهد که در حال حاضر شرکت‌های بیمه برای یک جلسه روان‌درمانی 45 دقیقه‌ای تا سه ویزیت 15 دقیقه‌ای برای تجویز پرداخت کمتری به روانپزشکان انجام می‌دهند.
بررسی او نشان داد که درصد ویزیت‌های روانپزشکان برای روان‌درمانی یا گفتگودرمانی از 44 درصد در سال‌های 1996 -1997 به 29 درصد در سال‌های 2004 -2005 کاهش پیدا کرده است.
روانپزشکانی که بیشتر گفتگودرمانی انجام داده بودند، آنهایی بودند که بیماران بیشتری داشتند که از جیب خود هزینه‌ها را پرداخت می‌کردند و این روانپزشکان قرص‌های کمتری هم تجویز کرده بودند.
چارلز باربر مدرس روانپزشکی در دانشگاه ییل و مولف کتاب "بی‌حس راحت‌شده: چگونه روانپزشکی به یک ملت دارو می‌دهد؟" در این باره می‌گوید: "همچنانکه گفتگودرمانی نزول می‌کند، آگهی‌های تلویزیونی "هاله‌ای از شکست‌ناپذیری" را برای داروهای برای افسردگی و اضطراب ایجاد می‌کنند.
باربر که در این تحقیق شرکت نداشته است، می‌گوید: "در عوض تقریبا بازاریابی برای روان‌درمانی که نتایج قابل‌مقایسه اگر نه بهتر از روان‌درمانی دارد، تقریبا انجام نمی‌شود."
این یافته‌ها در شماره دوشنبه 4 آگوست نشریه Archives of General Psychiatry بر اساس تحقیق سالانه در مورد ویزیت مطب‌ها پزشکان آمریکا ست. از بیش از 246000 ویزیت نمونه‌گیری‌شده در طول 10 سال، بیش از 14000 مورد آنها به روانپزشکان مربوط می‌شوند. این پژوهشگران ویزیت‌های این روانپزشکان را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده بودند.
این بررسی ویزیت‌های انجام‌شده بوسیله روانشناسان یا سایر مشاوران بهداشت روانی را که دکتر پزشکی نبودند، را شامل نمی‌شد که آنها هم گفتگودرمانی انجام می‌دهند.
روان‌درمانی شامل شیوه‌هایی بر مبنای گفتگو است که به بیماران کمک می‌کنند زند‌گی عاطفی، افکار یا رفتار خود را کاوش کنند. هدف این است که علائم بیماری، گاهی از طریق واداشتن بیمار به تغییر رفتار یا عادات روانی‌ش تسکین داده شود.
دکتر اریک پلاکان که رئیس کمیته‌ای در انجمن روانپزشکی آمریکا که در جهت اعاده علاقه روانپزشکان به روان‌درمانی تلاش می‌کند، می‌گوید منافع روان‌درمانی را می‌توان در بررسی‌های تصویربرداری مغز دید.
پلاکان می‌گوید روان‌درمانی انجام شده بوسیله روانپزشکان را می‌توان با درمان‌های جزءبه‌جزء در هنگامی که بیمار برای تجویز دارو به نزد دکتر می‌رود و استفاده از مشاوران برای گفتگودرمانی ارزان‌تر کرد. به گفته او این روش برای برخی بیماران مانند آنهایی که دچار افسردگی عمده مزمن هستند یا سابقه ضربات عاطفی در دوره کودکی دارند، بهتر عمل می‌کند.
اما به گفته دیوید موهر روانشناسس ار دانشکده پزشکی فاینبرگ در دانشگاه نورث‌وسترن این بررسی به یک سوال مهم جواب نمی‌دهد: آیا سایر کارشناسان این حوزه غیر از روانپزشکان نیز همینگونه هستند. او می‌گوید روانشناسان و مددکاران اجتماعی هم مشاوره ارائه می‌کنند، اما اغلب‌شان نمی‌توانند دارو تجویز کنند، بنابراین ممکن است برای بیمارانی که هم به گفتگودرمانی و هم به دارودرمانی نیاز دارند، هماهنگی میان این کارشناسان مختلف از دست رفته باشد.
