همشهری آنلاین – سمیرا باباجانپور: محله قدیمی کن که از ۵ بخش سرآسیاب، اسماعیلان، بالان، میان‌ده و دارقاضی تشکیل شده است، جلوه‌گاه سنت‌های دیرین محلی و اجرای آیین‌های محرم است. رسم محرم و عزاداری این محله سال‌هاست که زبانزد خاص و عام است. هر ساله جماعت زیادی برای دیدن این مراسم راهی کن می‌شوند. سفره امام حسین (ع) از ابتدای محرم تا پایان محرم در حسینیه‌ها پهن است و روزانه بیش از هزار تا ۲ هزار نفر مهمان این سفره می‌شوند. هر ۵ محله کن یک حسینیه جداگانه دارد و هرکدام با رسم و آیین خود میزبان عزاداران حسینی می‌شوند.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا ببینید
در این میان آیین سنگ‌زنون در محله کن از آیین‌های عزاداری باسابقه است. قدیمی‌ترها قدمت آن را بیش از صد سال معرفی می‌کنند. در سال‌های اخیر این مراسم به‌صورت یک حرکت نمادین در این محله برگزار می‌شود تا هویت تاریخی محله حفظ شود.
صدای ناله سنگ
در مراسم سنگ‌زنون عزاداران به نشانه اندوه با برهم زدن دو چوب یا سنگ و خواندن مرثیه در عزای سالار شهیدان، سوگواری می‌کنند. این مراسم از دیرباز توسط اهالی کن اجرا می‌شده و این آیین، نمادی از سنگ بر سر و بدن سیدالشهدا است. همچنین اهالی محله‌های کن با سنگ‌زنی به زیارت اهل قبور می‌روند تا یادآور واقعه عاشورا شوند.
در ایام گذشته، این مراسم با سنگ‌های یکدست انجام می‌شد و امروزه اهالی کن، به‌جای سنگ، با کوبیدن دو چوب استوانه‌ای شکل یکدست که قبلاً درون روغن مخصوص قرار گرفته تا صدایی شبیه به سنگ زدن به خود بگیرد، عزاداری می‌کنند و بعد از این نوحه‌خوانی، سینه‌زنی و بقیه مراسم تا اذان ظهر ادامه می‌یابد. در این میان زنان در حسینیه مشغول عزاداری هستند و فقط برای شام غریبان به داخل محله می‌روند. این آیین در گذشته بیشتر در محله بالون کن رواج داشته است.
ثبت در میراث ملی
در آیین سنگ‌زنون دسته‌های بزرگ عزاداری در قالب گروه‌های سوگواری راه می‌افتند که تمام افراد آن سنگ در دست داشته و آن‌ها را به هم می‌کوبند. در این آیین، سنگ‌زنان باید دارای سابقه و مهارت خاص باشند و به رعایت نظم در سنگ‌زنی دقت کنند و با حفظ حرکت دایره‌وار و حرکات هماهنگ دست‌وپا بتوانند حلقه حزن را طی کنند. مراسم سنگ‌زنون محله کن به‌عنوان میراث ناملموس به ثبت ملی رسیده است.
نظر شما