رئیس‌جمهوری در تاریخ دوشنبه دوم دی ماه 1387 در چهاردهمین جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی گفته بود: « دولت وظیفه دارد از فعالیت‌های علمی حمایت کند و امکانات در اختیار اندیشمندان و پژوهشگران بگذارد و بودجه پژوهشی نیز در کشور سال به سال زیادتر می‌شود.»
2روز بعد معاون علمی و فناوری رئیس‌جمهوری نیز از احتمال دو برابر شدن منابع پژوهشی در بودجه سالانه 1388 کل کشور خبر داد و گفت: « مطلوبمان این است که منابع پژوهشی در سال آینده که نخستین سال اجرای نقشه جامع علمی کشور است نسبت به امسال دو برابر شود.»
حالا حدود 2 ماه بعد از آن وعده‌ها، دکتر منصور کبگانیان معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری صراحتا اعلام کرده:« بودجه پژوهش سال 88 حتی اگر همه آنچه در لایحه آمده است، محقق شود تنها حدود 59/0 درصد GDP است که رقمی نگران‌کننده است.
حداقل از بودجه پژوهشی دانشگاه‌ها راضی نیستم به‌طوری که این گلایه را کرده‌ایم؛ زیرا در آن عقب گرد بوده است که حداقل در تملک و دارایی عقب گرد داشته است، به‌طوری که براساس محاسبات تقریبی، تملک و دارایی پژوهشگاه‌ها متأسفانه 9 میلیارد هم کمتر از سال گذشته شده است.»
اما جالب‌تر اینکه کبگانیان اضافه کرده: «بخش زیادی از اعتبارات تجهیزات با گذشت 2سال از دستور رئیس‌جمهوری محقق نشده است.» اگر چه در لایحه بودجه سال 87 به دستگاه‌های دولتی اجازه داده شده بود یک درصد از بودجه خود را صرف پژوهش کنند، اما این عدد هیچگاه تحقق نیافت و وزارت علوم هنوز گزارشی در باره میزان تحقق این رقم اعلام نکرده است.
این در حالی است که در کشورهای پیشرفته بودجه سالانه پژوهشی حدود ۲تا ۵درصد تولید ناخالص ملی است. از طرف دیگر تعداد محققان تمام وقت کشور که طبق استانداردهای بین‌المللی باید به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت، چیزی حدود ۲هزار نفر باشد، در کشور ما کمتر از ۴۰۰ نفر است.
بدین ترتیب مشخص نیست که وعده‌های داده شده در باره توسعه بخش پژوهش کشور کی تحقق خواهد یافت؟
