عدم تحمل به لاکتوز عارضه‌ای گوارشی است که در آن مبتلایان به علت کمبود آنزیم لاکتاز که لاکتوز- ماده قندی اصلی موجود در لبنیات- را تجزیه میکند، در صورت مصرف لبنیات دچار علائم ناخوشایندی مانند تهوع، دردهای چنگه‌ای شکم، نفخ و آروغ زدن، و اسهال می‌شوند.
شروع ظهور علائم این بیماری معمولا از 2 سالگی به بعد اولین قدم در برخورد با این عارضه این است که مطمئن شد بیماری زمینه‌ای دیگری مانند سندروم روده تحریک‌پذیر، بیماری سلیاک، آلودگی انگلی عامل ایجاد آن نیست.
در صورتی که تشخیص عارضه عدم تحمل لاکتوز قطعی شود، باید در نظر داشت که این عارضه باعث آسیب جسمی خاصی نمی‌شود، هرچند که علائم آن آزارنده است.
برای کمک به کودکی که عدم تحمل به لاکتوز دارد، عمل به این توصیه‌ها کمک‌کننده است:
- میانه‌روی در مصرف لبنبات.
- استفاده از پنیر و ماست که ممکن است هضم‌شان آسانتر از شیر باشد.
- مصرف لبنیات به همراه غذاهای غیرلبنی که ممکن است به هضم کمک کنند.
با توجه به اینکه کلسیم موجود در لبنیات برای رشد استخوانی کودکان ضروری است، باید کلسیم مورد نیاز کودک را از منابع دیگر برای کودک فراهم کرد. از جمله این غذاها و مکمل‌ها ممکن است مفبد باشند:
- سبزیجات دارای برگ‌های سبز مانند کلم براکلی و کلم‌پیچ.
- ماهی‌ها مانند ماهی آزاد و ساردین.
- ماست دارای کشت فعال (پروبیوتیک) که به هضم آسانتر ماست کمک میکند.
- غذاهای غنی از ویتامین D مانند از تخم مرغ و جگر که به جذب کلسیم در بدن کمک میکند .
- شیر و پنیر سویا.
- آب میوه‌های غنی‌شده با کلسیم.
لزومی ندارد که لبنیات به طور کلی از رژیم غذایی کودک حذف شود و والدین باید با هماهنگی با متخصص اطفال دستگاه گوارش کودک را امتحان کنند تا معلوم شود که چه مقدار لبنیات برای کودک قابل‌تحمل است
