این حمله به‌طورمعمول به‌طور ناگهانی، هنگامی که شخص در ابتدای به خواب رفتن است یا در میانه خواب در شب رخ می‌دهد و فرد مبتلا ممکن است این صدا را به صورت انفجاری در سرش یا شنیدن صداهایی مانند شلیک گلوله، رعدوبرق یا سایر سروصداهای بسیار بلند توصیف کند.
در این نشانگاه علاوه بر صدای بلند فرد ممکن است جرقه‌های نورانی را ببینید یا دچار پرش‌های عضلانی (پرش‌های میوکلونیک) شود. برخلاف نام پرسروصدایی این نشانگان، فردی که دچار آن می‌شود دردی حس نمی‌کند.
حمله این نشانگان معمولاً برای مدت کوتاهی و کمتر از یک ثانیه طول می‌کشد
EHS یکی از انواع خواب‌پریشی‌ها یا parasomnia (رفتارهای غیرمعمول یا ناخواسته‌ای که افراد در حین خواب تجربه می‌کنند) شمرده می‌شود و به آن «شوک حسی جمجمه‌ای حمله‌ای»(episodic cranial sensory shock) هم گفته می‌شود.
میزان دقیق شیوع «نشانگان انفجار سر» معلوم نیست، اما در میان زنان شایع‌تر است و افراد بالای ۵۰ سال با احتمال بیشتری ممکن است دچار آن شوند. البته ممکن است در افرادی در همه سنین حتی در کودکانی تا سنین پایین در حد ۱۰ سال هم رخ دهد.
فراوانی این حمله‌ها از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. برخی از افراد ممکن است در یک شب چند بار دچار حمله شوند. دیگران ممکن است در چند شب متوالی حمله‌های به‌اصطلاح «انفجار سر» را تجربه کنند و بعد چند ماه یا چند سال را بدون مشکل بگذرانند.
گرچه علت دقیق این نشانگان معلوم نیست، اما برخی از افراد مبتلا به این نشانگان می‌گوید قبل از بروز این حملات احساس خستگی یا افسردگی داشته‌اند.
نظریه‌هایی درباره علت به وجود آمدن این نشانگان مطرح شده است، آر جمله افزایش کوتاه‌مدت در فعالیت سلول‌های عصبی حسی در مغز، آسیب دیدن یا اختلال کارکرد در ساختارهای گوش داخلی، پردازش غیرطبیعی توجه در مغز در حین مرحله گذار خواب و بیداری و عوارض جانبی ناشی از توقف ناگهانی داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (که برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند) یا بنزودیازپین‌ها (که برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند).
این نشانگان درمجموع خطرناک نیست و به سلامتی کلی فرد آسیبی نمی‌زند. ممکن است پزشک برای بررسی تشخیصی از فرد بخواهد یک بررسی خواب شبانه انجام دهد تا معلوم شود آیا مشکلات خواب دیگری هم دارد یا نه. در طی این بررسی ضربان قلب، تنفس و امواج مغزی فرد در حین خواب ردیابی می‌شوند. همچنین چگونگی حرکات بدنی هم ثبت می‌شوند.
شایع‌ترین دارویی که برای درمان نشانگان انفجار سر تجویز می‌شود، یک داروی ضدافسردگی به نومی کلومیپرامین است. «داروهای مسدودکننده کانال کلسیم» مانند نایفدیپین هم ممکن است کمک‌کننده باشند. در افرادی که استرس باعث افزایش حملات می‌شود، استفاده از شیوه‌هایی مانند یوگا، شنیدن موسیقی آرامش‌بخش، مطالعه و حمام آب گرم گرفتن سودمند است. همچنین اگر بیخوابی با بروز این حملات ارتباط داشته باشد، خوابیدن به میزان کافی ۶ تا ۸ ساعت در شب توصیه می‌شود.
نظر شما