به گزارش همشهری آنلاین بر اساس یافته‌ها این بررسی جدید که در نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی ارائه شد، چربی درون شکمی که می تواند حتی در افرادی با شاخص توده بدنی سالم نیز دور احشای شکمی جمع شود، با تغییراتی در مغز که احتمالاً دهه ها قبل از بروز هر گونه علائم زوال شناختی دیده می شود، همراه باشد.
به گفته دکتر سیروس راجی، رادیولوژیست اعصاب در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس. و سرپرست این بررسی چربی احشایی قبلا با التهاب عمومی – ناشی از فعال بودن مداوم دستگاه ایمنی حتی زمانی که تهدیدی برای سلامتی وجود ندارد - و میزان‌های بالاتر انسولین ارتباط داده شده است و تصور می‌شود هر دوی این عوامل در پیشرفت آلزایمر نقش داشته باشند.
دکتر راجی گفت:«باید از مفاهیم سنتی چربی بدن مثل شاخص توده بدنی فراتر برویم و برای درک خطرات سلامتی واقعا به جزئیات توزیع چربی نگاه کنیم.»
گرچه گاهی تأیید وجود چربی درون شکمی با ام‌ارآی ضروری است، اما حتی بدون این وسائل هم می توان نشانه هایی از آن را مشاهده کرد، نشانه‌هایی مانند دور کمر بزرگتر از دور باسن و بالا رفتن قند خون در حی که برای تشخیص دیابت یا پیش‌دیابت کافی باشد.
راجی و همکارانش برای بررسی دقیق تر تأثیر بالقوه چربی درون شکمی بر خطر ابتلا به آلزایمر، داده های ۵۴ داوطلب سالم از نظر شناختی با سن ۴۰ تا ۶۰ سال با میانگین شاخص توده بدنی ۳۲ را تجزیه و تحلیل کردند. شاخص توده بدنی ۳۰ یا بالاتر، بنابر تعریف چاقی محسوب می‌شود.
این پژوهشگران اندازه گیری های متعددی بهداشتی از جمله میزان‌های انسولین و قند خون را انجام دادند. با استفاده از اسکن ام‌آرآی، میزان چربی زیر پوست و نیز چربی اطراف اندام‌ها را ارزیابی کردند. همچنین از ام‌آرآی برای اندازه‌گیری ضخامت قشر مغز استفاده کرند.
در زیرگروهی از شرکت کنندگان از پت اسکن برای تعیین اینکه آیا دو پروتئین مرتبط با آلزایمر - تاو و آمیلوئید - میزان‌های بالاتری دارند یا خیر، استفاده شد.
وقتی پژوهشگران اندازه گیری های چربی و اسکن مغز را با هم تحلیل کردند، مشاهده کردند که شرکت کنندگانی با چربی درون شکمی بیشتر، تجمع بیشتری از آمیلوئید در مغزشان دارند و این یافته نشان می دهد ممکن است در معرض خطر بالاتر ابتلا به بیماری آلزایمر باشند.
به گفته راجی پژوهش‌های قبلی نشان داده‌اند که التهاب و میزان‌های بالای انسولین که می تواند مانع تجزیه پروتئین های آمیلوئید در مغز شوند با چربی درون شکمی مرتبط هستند..
از آنجا که اولین روندهای ایجادکننده آلزایمر در مغز می‌تواند تا ۲۰ سال قبل از بروز اولین علائم آغاز شود، پژوهشگران قصد دارند با پیگیری شرکت کنندگان در این بررسی تأثیر بلندمدت بالقوه چربی درون شکمی را مطالعه کنند.
راجی گفت: «به همین دلیل ما این بررسی را با گروهی از از میانسالان شروع کردیم. می خواهیم ببینیم این عامل چگونه ممکن است در ایجاد آلزایمر نقش داشته باشد، و این به ما ایده ای در مورد بهترین پنجره زمانی برای مداخلات مؤثر خواهد داد.»
به گفته راجی، بهترین راه برای از دست دادن چربی درون شکمی، ورزش کردن، به ویژه ورزش های هوازی است.
هنوز مشخص نیست که آیا از بین بردن چربی درون شکمی می تواند تأثیر آن را بر مغز معکوس کند یا خیر.
نظر شما