همه چیز به شکل صدا درآمده؛ هندریل‌ها، قالب‌های فلزی بتن و چراغ‌هایی که با دقت و رعایت اصول فنی در میان دیواره‌های پل نصب می‌شود. می‌گویند روزهای آخر کار است و چند روز بیشتر به افتتاح پل نمانده؛ پلی که قرار است شهر را در این نقطه از ترافیک نجات دهد و راه گریزی باشد برای شهروندانی که می‌خواهند زودتر به مقصد برسند.
کارگران که زیر آفتاب، صورتشان به تیرگی می‌گراید و در تمام طول عرشه پراکنده شده‌اند، بر دیواره‌ها، سیستم روشنایی نصب می‌کنند و در کف، درزهای انبساطی را می‌پوشانند؛ درزهایی که مهندسان ناظر پروژه می‌گویند تعادل پل را از انبساط و انقباض حفظ می‌کند. می‌گویند برا ی آسفالت عرشه پل باید به سرعت کار دیواره‌ها و درزهای انبساطی را به پایان برسانند.
آنها زیرآفتاب نیمه جان مهر و حجم سنگین صداها، روزهای سختی را پشت سر می‌گذارند و مسئولان پروژه استناد می‌آورند که 65 درصد کارهای پل را ظرف 4 ماه اخیر انجام داده‌اند؛ در همین روزهای گرم و سوزان تابستان که دما گاه به بالای 40درجه می‌رسید و شهر در این نقطه از آفتاب می‌سوخت. امروز که این گزارش را می خوانید این پل عظیم به بهره‌برداری رسیده است و تردد در این بخش از شهر را آسان‌تر کرده است.
محمدرضا ره سپاس، مدیر پروژه پل روشندلان که پابه‌پای مهندسان ناظر و سرکارگران بر کار نظارت می‌کند و بیرون از اتاق کارش در کارگاه روزهایش را به بررسی پیشرفت فیزیکی پل می‌گذراند می‌گوید: داریم ریزه کاری‌های پل را انجام می‌دهیم تاپس‌ازآن آسفالت عرشه را بریزیم و درزهای انبساط که آخرین مراحل کار است تکمیل می‌شود. او که این روزها تمام ساعات شب و روز را در کارگاه پل روشندلان حضور دارد و بر سرعت و کیفیت کار تاکید دارد از سرنوشت عجیب پل می‌گوید که به قول او حکایتی دارد به طول 900 متر.
پل حکایت جالبی دارد
در ازدحام صداها و صوت‌ها که هر لحظه بر مغز سنگینی می‌کنند و خش دارتر می‌شوند ره سپاس از ماجرای پل می‌گوید؛ پلی که قرار نبود به این صورت ساخته شود و قرار نبود طول آن 900 متر باشد و طراحان آن پل‌هایی را طراحی کرده بودند که یکی در تقاطع بهبودی و دیگری در تقاطع روشندلان، واقع می‌شد و هر کدام بین 250 تا 270متر طول داشتند و اینکه چگونه روشندلان امروز به این شکل درآمده. ره سپاس می‌گوید: قرار بود براساس طرح اولیه، پل روشندلان به یک شکل دیگری باشد و طول آن هم کمتر از این چیزی بود که امروز ساخته شده. قرار بوده یک پل در تقاطع بهبودی و پلی دیگر در تقاطع روشندلان احداث شود که دوقلوی پل قبلی محسوب می‌شد و هر دو بین 250 تا 270 متر طول داشتند که نمای آزادی، سرنوشت این پل‌ها را تغییر داد.
او درحالی‌که پوشه آمار و اطلاعات پروژه را ورانداز می‌کند و سعی دارد کاملا براساس آمار و ارقام دقیق اطلاعات دهد تعریف می‌کند که مطابق برنامه و طرح طراحان، پل بهبودی ساخته شد و نزدیک بود به بهره‌برداری برسد که یکباره درست در شرایطی که 90درصد پروژه انجام شده بود و می‌خواست ریزه کاری‌های آن اعمال شود مسئولان شهری تصمیم می‌گیرند آن را جمع‌آوری کنند و علت هم برج آزادی بود؛ برجی که نماد پایتخت در 40سال گذشته بوده و مردم دوست دارند آن را بی‌هیچ اغتشاش بصری ببینند و با اینکه طرح از نظر ترافیکی بسیاری از مشکلات را حل می‌کرد اما به خاطر برج، مسئولان از تکمیل آن منصرف شدند. مدیر پروژه پل روشندلان به خاطر می‌آورد که عید سال 87 بود که این اتفاق افتاد و در همان روزها مسئولان تصمیم می‌گیرند که طول پل روشندلان که دوقلوی پل بهبودی محسوب می‌شد را افزایش دهند و سرنوشت پل به این صورت رقم می‌خورد.
ره سپاس می‌گوید: هدف مسئولان از این افزایش طول، زیر پوشش قرار دادن چند تقاطع بیشتر بود، طوری که الان پل روشندلان تقاطع‌های بهار، خاقانی و شریعتی را زیر پوشش قرار می‌دهد و از این نظر می‌توان گفت که سرنوشت خوبی برایش رقم خورد و این پل می‌تواند بار عظیمی از ترافیک را در این منطقه بردارد؛ موضوعی که مهدی فقیری، معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری منطقه 7 در مورد آن معتقد است: با بهره‌برداری از این پل وسایل نقلیه می‌توانند بدون توقف از پل چوبی به هر یک از خیابان‌های شریعتی، بهار و خاقانی راه یابند و این مسئله زمان سفرهای درون شهری در این مسیر را کاهش می‌دهد و همین طور نیز هست.
مدیر پروژه پل روشندلان با اینکه وارد بحث ترافیکی پل نمی‌شود ولی معتقد است زمان سفر را کوتاه‌تر می‌کند و به گفته مسعود نصرآزادانی، مدیرعامل شرکت فنی و عمرانی شهر تهران، پل روشندلان با عبور از دو تقاطع روشندلان و شریعتی بخش قابل توجهی از ترافیک منطقه را جبران می‌کند و ایستگاه سامانه اتوبوس‌های تندرو که در حال حاضر، آماده نصب می‌شود و کارگران صفحه آن را رنگ آمیزی می‌کنند، تردد شهروندان را راحت‌تر می‌کند.
180 نفر در 2 شیفت، کار می‌کنند
رو به ورودی شرقی پل، کارگری میانسال که صورت آفتاب‌سوخته‌اش از روزهایی گرم و سخت حکایت دارد درحالی‌که با اره، تخته چوبی را می‌برد و آن را برای استفاده صاف می‌کند می‌گوید: روی عرشه پل‌های دیگر هم کار کرده‌ام؛ البته نه در خود تهران بلکه در اطراف آن و این روزها با اینکه فشار کاری زیاد است اما سعی می‌کنیم تحملش کنیم و آفتاب سوزان و سروصدای ماشین‌ها زیاد اذیتم نمی‌کند. او بدون اینکه کارش را متوقف کند این جمله را به زبان می‌آورد که من سختی کار را زیاد حس نمی‌کنم؛درحالی‌که
سید شهاب‌الدین بنی‌اطباء، مسئول حراست فیزیکی پل، نظر دیگری دارد و با صدایی خش دار و گرفته می‌گوید: صدایم از آلودگی هوا در این محدوده به این صورت گرفته و نمی‌توانم راحت نفس بکشم.
او تعریف می‌کند که سروصدای منطقه چگونه کلافه‌اش کرده و چگونه در 24ساعت شبانه روز که بر پروژه نظارت دارد با این همه آلودگی صوتی و هوا کنار می‌آید و کارگران با چه سختی زیر آفتاب داغ تابستان عرشه را ساختند و آماده می‌کنند. بنی اطباء می‌گوید که این روزها تا ساعت 6 و 7 صبح کار می‌کنند و در طول 24 ساعت گذشته او یک لحظه هم خواب نداشته. وی می‌گوید: البته اینها در برابر سختی‌های دیگر چیزی نیستند و به خاطر می‌آورد که پاییز سال گذشته چگونه زیر باران، کارگران تیرآهن‌ها را خالی می‌کردند و وقتی کامیون خالی شد کفش‌هایشان پر ازآب بود و اینگونه بود که پل روشندلان شکل گرفت و چند روز دیگر مشکلی دیگر از ترافیک شهر را حل می‌کند.
ره سپاس، مدیر پروژه هم به این سختی‌های کار اشاره می‌کند و می‌گوید که در حال حاضر 180پرسنل در 2شیفت کاری در این پروژه کار می‌کنند و قبلا تعداد کارگران کمتر از این تعداد بود. یکی از سرکارگران پل که مدام در حال سرکشی و نظارت بر کار کارگران است تعریف می‌کند که در محیط دودآلود و پرسروصدای «پیچ شمرون» چقدر کار برای آنها سخت بوده ولی آنها توانسته‌اند با تحمل آن پروژه را به این مرحله برسانند و تا چند روز دیگر آن را به بهره‌برداری برسانند. او درحالی‌که به سمت ورودی غربی برای نظارت به کار دستگاه باب کت می‌رود، می‌گوید: با وجود تمام سختی‌های کار، دقت لازم را در نصب سیستم‌ها داشته‌ایم.
درزهایی برای حفظ پل از انقباض و انبساط
کارگران خم و راست می‌شوند و درزهای انبساط را با عایق می‌پوشانند؛ عایق‌هایی که می‌گویند پل را از انبساط و انقباض در برابر گرما و سرما حفظ می‌کند. از ابتدا تا انتهای پل که بتن ریزی شده و در قسمت‌هایی از عرشه که کارگران با مایعی آن را براق می‌کنند3 درز انبساط وجود دارد که یکی از مهندسان ناظر پروژه که با حساسیت و دقت خاصی بر عایق کشی و پوشاندن آن نظارت می‌کند می‌گوید که فلز در برابر سرما و گرما دچار انقباض و انبساط می‌شود و چون پل روشندلان یک پل فلزی است این درزها برای حفظ آن در برابر این تغییرات در فصول گرم و سرد سال تعبیه شده و در حال حاضر آن را تکمیل می‌کنیم. او معتقد است تمام اصول حفاظتی و نگهداری از این پل رعایت شده و آنها تمام موارد را درنظر گرفته‌اند، طوری که پل به هیچ عنوان بعد از بهره‌برداری با مشکلی مواجه نمی‌شود و او اطمینان می‌دهد که این پل از فنی‌ترین و مطمئن‌ترین پل‌های شهری خواهد بود و دقت کارگران در عایق‌کاری درزهای انبساطی بر این گفته مهندس ناظر صحه می‌گذارد؛ وقتی روی آن متمرکز شده و مواظب هستند که میان میله‌ها را با دقت بپوشانند.
الهام از قهرمانان وزنه برداری
زیر عرشه پل که صداها اوج می‌گیرند و حرف‌ها در سروصدای ماشین‌ها و دستگاه‌های سنگین گم می‌شوند، ستون‌ها در رنگ‌های سبز روشن و پر رنگ استوار ایستاده‌اند و مثل وزنه برداری به‌نظر می‌رسند که وزنه‌ای سنگین را بالای سر برده‌اند؛ مثل داستان کاریاتید‌ها در قصرهای یونان. ستون‌ها که به‌صورت رنگ آمیزی شده از شرکت تولید‌کننده قطعات پل تهیه و نصب شده‌اند و قرار است همین روزها قبل از بهره‌برداری لکه‌گیری شوند از جنس فلز بوده و تدابیر لازم برای افزایش مقاومت آنها اندیشیده شده است؛ تدابیری که ره سپاس، مدیر پروژه از آن تحت عنوان مقاوم‌سازی ستون‌ها نام می‌برد و به داستان شکل‌گیری آنها در ذهن طراح اشاره می‌کند که چگونه آن را از استواری قهرمانان وزنه برداری الهام گرفته است. او می‌گوید: ستون‌های پل طبق چیزی که طراح آن تعریف کرده از حرکت قهرمانان وزنه برداری الهام گرفته شده و مثل وزنه برداری می‌ماند که وزنه‌ای سنگین را بالای سر برده و این یکی از نکات جالب توجه پل است که اگر شهروندان دقت کنند همین موضوع را در ذهنشان تداعی می‌کند و شاید بتوان گفت آن را جذاب کرده است.
او تاکید می‌کند که برای نورپردازی زیرپل از پیشرفته‌ترین سیستم روشنایی و نورپردازی استفاده می‌کنند و زیبایی ستون‌ها برجسته‌تر می‌شود. او در مورد قطعات پل که قطعات ستون‌ها یکی از مهم‌ترین آنهاست می‌گوید که قطعات پل در 3کارخانه ساخته شده و فلزاتی که برای ستون‌ها استفاده شده مقاومت بالایی دارند و این موضوع یکی دیگر از خاصیت‌های ستون‌های پل روشندلان است؛ پلی که این روزها زمین و عرشه آن شلوغ‌تر از روزهای قبل است و 65درصد آن در گرمای سوزان تابستان شکل گرفته و می‌گویند بزرگ‌ترین پل فلزی پایتخت است و تا چند روز دیگر باری از ترافیک شهر بر می‌دارد.
