او سعی می کند با انتخاب درست، پله های ترقی را هر چه سریع‌تر طی کند. خیرابی مدتی است هرشب در نقش رامین در مجموعه تلویزیونی «دلنوازان» مهمان خانه ها می‌شود، نقشی که شاید خیلی به مذاق خودش خوش نیامده باشد، اما سعی میکند آنچه را که ارائه می دهد بهترین باشد.
- از نقشی که بازی می کنید و پخش می‌شود چه‌قدر راضی هستید؟
من کلاً با این جور نقش ها مشکل دارم که مدام درحال مزه پرانی هستند و فکر نمی کنم در آینده دیگر از این نقش‌ها بازی کنم.
- چرا نخواستید که این نقش از این حال و هوا خارج شود؟
رامین باید به این شکل باشد چرا که کل کار درام است و تماشاچی از یک جایی دیگر خسته می‌شود و این جا رامین باید حضور داشته باشد. به عبارت دیگر زنگ تفریحی برای مخاطب است.
عکس: سایت شبکه2
- یعنی رامین فقط برای بر طرف کردن خستگی مخاطب در این مجموعه تلویزیونی حضور دارد؟
نه، فقط به این دلیل نیست. رامین یکی از این جوان هایی است که داستان «دلنوازان» در مورد آنها صحبت می کند و درحقیقت یکی از مهره های کلیدی است که بعد از حدود قسمت بیستم تازه جدی می شود.
- برای رسیدن به نقش رامین چه‌قدر تلاش کردید؟
کار سختی نبود. من فکر می کنم هر بازیگری باید از پس نقش برآید. با بازی در این مجموعه تلویزیونی خودم را امتحان کردم. ولی دوست ندارم دراین گونه نقش ها بمانم. با کارگردان صحبت می کنیم و آنچه را که می خواهد بازی می کنم و باوجود تمایل کم باید بتوانم نقش را خوب در بیاورم، چرا که در کارنامه خودم هم مؤثر است.
- هر دو مجموعه تان(ترانه مادری و دلنوازان) به صورت هر شبه پخش شدند. چه‌قدر از این شیوه پخش و دیده شدن استقبال می کنید؟
به نظرم سالی یک بار آن‌هم بازی در یک کار خوب شاید بد نباشد.
- تمایلات شما به سمت سینما چگونه است، بودن در تلویزیون شما را از سینما دور نمی کند؟
در حال حاضرنسبت به گذشته فضا به شکلی شده که کارها هم در تلویزیون و هم در سینما خوب دیده میشوند. خود من دو کار سینمایی کرده ام که هنوز اکران نشده است. از طرفی نمی دانم چرا ورود به سینما این قدر سخت است.
- حالا که تجربه در هر دو مقوله را دارید فکر می کنید این دو با هم تفاوتی دارند؟
صددر صد این تفاوت وجود دارد. بازی در سینما خیلی سخت تر است، چون زمان کوتاه تر است و هر چه دارید باید در همان زمان رو کنید، ولی در تلویزیون این طور نیست. 50 شب روی آنتن هستید و می توانید آرام آرام خودتان را نشان دهید. از لحاظ سخت افزاری هم در سینما دوربین 35 میلی متری است ونگاتیو دارد و هزینه. پس باید این قدر به کارتان تسلط داشته باشید که به برداشتهای زیادی نرسید. درصورتی که دوربین تلویزیون این طور نیست و می توان چندین برداشت داشت.
- با این که در هر دو عرصه فعالیت داشتید چرا هنوز جایگاهی در سینما پیدا نکردید؟
نمی‌دانم. همه این فکر را می‌کردند که من بعد از« ترانه مادری» با پیشنهادهای بسیاری روبه‌رو شوم اما این اتفاق رخ نداد.
- فکر نمی کنید که سیاوش خیرابی هنوز در همان حال و هوای «ترانه مادری» باقی مانده است؟
نه من در« دلنوازان» این را برطرف کردم و سنم بالاتر رفته است. در کارهای سینمایی هم کاملاً متفاوت حضور داشته ام.
- چه‌قدر درباره نقش با کارگردان و نویسندگان بده بستان داشتید و صحبت می کردید تا به یک نقطه مشترک برسید؟
بسیار، به این دلیل که نویسنده‌های خوبی داشتیم و با تبادل نظر به یک نقطه مثبت می رسیدیم.
