اما در گوشه‌گوشه کره زمین، دیکتاتورهای دیگری نیز هستند که در سایه حمایت‌های دولت آمریکا، حق ملت‌هایشان را زیرپا گذاشته‌اند. این گزارش نگاهی دارد به 7دیکتاتوری که از سوی دولت آمریکا حمایت می‌شوند.
1- پل بیا - کامرون:بیا، از سال 1983 که در انتخابات پیروز شد، بر کشور آفریقایی کامرون حکومت کرده است. او تنها نامزد این انتخابات بود و موفق شد 99 درصد آرا را از آن خود کند!
براساس آنچه در دانشنامه ویکی‌پیدیا، نوشته شده، آمریکا و کامرون در سازمان ملل متحد و سایر نهادهای چندجانبه با یکدیگر همکاری دارند. در سال 2002 نیز این دو کشور در شورای امنیت در تعدادی از ابتکارعمل‌های بین‌المللی همکاری تنگاتنگ داشتند. هنوز هم دولت آمریکا تلاش می‌کند به واسطه مؤسسات مالی بین‌المللی نظیر بانک جهانی، صندوق‌بین‌المللی پول و بانک توسعه آفریقا، کمک‌های مالی چشمگیری برای کامرون فراهم کند.
این در حالی است که سازمان عفو بین‌الملل، اعدام‌های غیرقانونی، بازداشت خبرنگاران و مفاسد اقتصادی بسیاری را گزارش داده است.
سرکوب و ارعاب، بخشی از راهبرد دولت برای فرونشاندن اپوزیسیون در این کشور است. موارد بسیاری از نقض حقوق‌بشر در کامرون دیده می‌شود که از آن جمله می‌توان به بازداشت‌های بی‌دلیل، محدودیت‌های فراوان برای گروه‌ها و جوامع مختلف و نبودن آزادی بیان اشاره کرد. مدافعان حقوق بشر و خبرنگاران کامرونی از این شرایط دشوار به ستوه آمده‌اند و می‌گویند که خطرات بسیاری آنها را تهدید می‌کند.
2- قربان قلی بردی محمداف - ترکمنستان
بردی محمداف، در سال 2006 به قدرت رسید. زمانی که حاکم ترکمنستان از دنیا رفت، جانشین قانونی‌‌اش به زندان انداخته شد و بردی محمداف بر مسند قدرت تکیه زد.
برای پی بردن به‌دلیل اهمیت ترکمنستان برای آمریکا باید به گزارش وزارت خارجه آمریکا استناد کرد. براساس این گزارش، در دهه 1990، ترکمنستان در زمینه ابتکارعمل آمریکا در زمینه انرژی دریای خزر نقش تعیین‌کننده‌ای ایفا می‌کرد. با توجه به اینکه ترکمنستان می‌توانست زمینه مذاکرات میان شرکای تجاری و دولت‌های حاضر در این پروژه را فراهم کند، حمایت دولت آمریکا را جلب کرده بود. در حقیقت ترکمنستان باید شرایطی ایجاد می‌کرد که گرجستان، آذربایجان و ترکیه برای ساختن خط لوله درون دریای خزر به توافق برسند و در عوض گاز خود را به بازار انرژی ترکیه و سایر نقاط صادر کنند. این پروژه نیز به خط لوله گاز فرا کاسپین شهرت یافته است.
در مجله پارید که لیست بدترین دیکتاتورهای جهان را منتشر کرده است، به رابطه نزدیک و حمایت‌های قابل توجه آمریکا از ترکمنستان اشاره شده است. در این مجله نوشته شده است: آمریکا همچنان، از ترکمنستان نفت وارد می‌کند. به‌طوری که در سال 2008 ارزش این واردات به 100میلیون دلار رسید. در عوض، آمریکایی‌ها شرایط واردات هواپیماهای بوئینگ به ترکمنستان را مهیا می‌کنند.
گزارش دیدبانان حقوق بشر نیز از رژیم حاکم بر ترکمنستان به‌عنوان رژیمی دیکتاتوری نام می‌برد. به گفته آنان، با وجود اینکه بردی محمداف تلاش می‌کند سیاست‌های اجتماعی از هم گسیخته این کشور را بازسازی کند، همچنان یکی از رژیم‌های خودکامه و سرکوب‌گر باقی مانده است.
3- تئودورو اوبیانگ انگوئما - گینه استوایی
اوبیانگ انگوئما، 32 سال پیش در یک کودتای خونین، عمویش، فرانسیسکو ماسیاس را سرنگون کرده و سپس اعدام کرد. تحلیل‌گران آفریقا نه تنها او را بدترین دیکتاتور آفریقا می‌دانند بلکه معتقدند زندگی این فرد نوعی تقلید مضحک از دیکتاتورهاست.
هرچند اوبیانگ انگوئما وعده داده بود از حاکم قبلی مهربان‌تر و سخاوتمند‌تر باشد اما حتی آمریکایی‌ها نیز از خشونت حاکم بر این کشور در امان نمانده‌اند. در دهه 1990، سفیر آمریکا در گینه نیز از سوی یکی از خودی‌های رژیم به مرگ تهدید شد. این مسئله موجب شد، سفیر آمریکا این کشور را ترک کند. چندی بعد یک چاه نفت کشف شد که نخستین درآمدش بالغ بر 700 میلیون دلار به یک حساب بانکی سری منتقل شد که توسط اوبیانگ انگوئما شخصا کنترل می‌شود.
با وجود اینکه این فرد به‌عنوان یک دیکتاتور شناخته شده است اما از حمایت دولت آمریکا برخوردار است و طبق گزارش مجله پرد، در سال 2008 آمریکایی‌ها بیش از 3 میلیارد دلار محصولات نفتی از این کشور وارد کرده‌اند.
4- ادریس دوبی - چاد
واردات نفت دولت آمریکا از چاد نیز در سال 2008 به 3 میلیارد دلار رسیده است. طبق گزارش وزارت امورخارجه آمریکا این کشور روابط دوستانه و نزدیکی با دولت دبی دارد. چاد ثابت کرده است در مبارزه آمریکایی‌ها با تروریسم، شریک خوب و ارزشمندی به حساب می‌آید و یکی از نشانه‌های مثبت این کشور که مورد تأیید دولت آمریکاست پناه دادن این دولت به 200 هزار پناهنده سودانی است که در بحران دارفور به مرزهای شرقی این کشور فرار کرده‌اند.
با این حال در گزارش سال 2010 سازمان عفو بین‌الملل، فضای حاکم بر چاد اینگونه به تصویر کشیده‌شده‌است: غیرنظامیان و فعالان حقوق‌بشری دستگیر یا کشته می‌شوند. دختران و زنان قربانیان خشونت‌های جنسی هستند. از کودکان به‌عنوان سرباز جنگ استفاده می‌شود. مقامات در تأمین امنیت غیرنظامیا ن در برابر سارقان و گروه‌های مسلح ناموفق بوده‌اند. با مخالفان دولت به شکلی ناعادلانه رفتار می‌شود و بازداشت‌های بی‌دلیل و شکنجه و رفتار غیرقانونی در انتظار آنهاست. خبرنگاران و فعالان حقوق‌بشر در خطر هستند. تخریب ساختمان‌ها و منازل مسکونی از سال 2009 آغاز شده و تاکنون ادامه دارد که هزاران نفر از مردم را بی‌خانمان کرده است. گرچه گفته می‌شود ارتش چاد از کودکان به‌عنوان سرباز استفاده می‌کند اما به گفته مجله پرد، دولت آمریکا هنوز هم به آموزش کماندوهای چاد مشغول است.
5- اسلام کریم‌اف - ازبکستان
آن چه بیش از هرچیز نام کریم‌اف را بر سر زبان‌ها انداخته این است که گفته می‌شود او مخالفانش را آن قدر داخل آب‌جوش می‌گذارد تا بمیرند. او که از سال 1990 رئیس‌جمهور ازبکستان بوده است در نتیجه یک انتخابات مشکوک به تقلب که حاشیه‌های بسیاری داشت، به قدرت رسید.
براساس گزارش دیدبان حقوق‌بشر، شکنجه و بازداشت گسترده اقلیت‌های مذهبی در این کشور رایج است اما یکی از شرکای اصلی آمریکا به حساب می‌آید. مهم‌ترین زمینه همکاری این دو کشور، مبارزه با تروریسم است و از سال 2005 پایگاه هوایی کرشی خان آباد میزبان سربازان آمریکایی بوده است. البته پس از آنکه کریم‌اف، نظامیان آمریکایی را به ترک این پایگاه ترغیب کرد، روابط دو کشور کمی به سردی گرایید اما براساس نوشته مجله پرد، روابط تجاری دو کشور در سال 2008، 2برابر شده است زیرا دولت آمریکا مقادیر هنگفتی اورانیوم از این کشور وارد می‌کند که برای ساخت سلاح هسته‌ای به کار برده می‌شود. هزینه جت‌های بوئینگ که در سال 2009 توسط ازبکستان از آمریکا خریداری شده به 600 میلیون دلار رسیده است.
6- مالس زناوی - اتیوپی
زناوی 20 سال بر اتیوپی حکومت کرده است. سال گذشته در انتخاباتی که از نظر دیدبان حقوق بشر چیزی نبود جز ماه‌ها سرکوب و بازداشت مخالفان، حزب زناوی که جبهه دمکراتیک انقلابی مردم اتیوپی نام دارد با کسب 99/6درصد آرا، پیروز شد؛ یعنی به شکلی قانونی!
اتیوپی نیز یکی دیگر از کشورهایی است که از همکاران جدی آمریکا در مبارزه با تروریسم به حساب می‌آید و در انجام عملیات‌های مختلفی که برای حفظ صلح در آفریقا، اجرا می‌شود، نقش عمده‌ای ایفا می‌کند.طبق گزارش آژانس بین‌المللی توسعه، آمریکا بزرگ‌ترین کشور کمک‌کننده به اتیوپی است. در زمان دولت بوش، کنگره قانونی تصویب کرد که تا زمان تغییر رویه دولت زناوی، آزادی مطبوعات و بهبود حقوق بشر، هرگونه کمک مالی به این کشور قطع شود اما مبارزه با تروریسم از این قاعده مستثنی شد. براساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل، با وجود اینکه هنوز هم گروه‌های اپوزیسیون، غیرقانونی هستند، سازمان‌های غیردولتی تحریم شده‌اند و بسیاری از اتیوپیایی‌ها بدون دادگاهی ناپدید می‌شوند، دولت آمریکا به آموزش سربازان این کشور ادامه می‌دهد.
7- ملک عبدالله بن عبدالعزیز- عربستان
سال‌هاست که دولت آمریکا به خاطر نفت عربستان، خانواده سلطنتی این کشور را تحت حمایت شدید خود قرار داده است. از سال 2005 که ملک‌عبدالله قدرت را در دست گرفته، در ظاهر تلاش‌های بسیاری انجام داده که نشان دهد حقوق بشر را رعایت می‌کند.
اما دیدبان حقوق‌بشر معتقد است این برنامه‌ها نمادین بوده است. براساس گزارش سازمان عفو بین‌الملل در سال 2010، در این کشور از آزادی بیان خبری نیست و هزاران نفر به‌عنوان تروریست‌های احتمالی بازداشت شده‌اند. در میان هزاران نفری که در سال‌های گذشته به اتهام به خطر انداختن امنیت ملی، در زندان نگه داشته شده‌اند، تعدادی زندانی سیاسی نیز وجود دارد که به تازگی 330نفر از آنان در دادگاه‌هایی ناعادلانه و غیرقانونی محاکمه شده‌اند اما هیچ‌یک آزاد نشده‌اند و یکی از آنها نیز به مرگ محکوم شده است.
5 فوریه 2011- Alternet.org
