فوتبال ایران در سال‌های اخیر در رده‌های باشگاهی و ملی نه‌تنها موفقیتی به‌دست نیاورده بلکه چند ناکامی در پرونده دارد و این در حالی است که خیلی‌ها معتقدند هزینه‌ای که برای فوتبال انجام می‌شود نتیجه مثبتی ندارد. این موضوع با واکنش‌های متفاوتی از سوی کارشناسان فوتبال و کارشناسان رشته‌های غیرفوتبالی مواجه شده است.
در این‌باره با تعدادی از بازیکنان و مربیان فوتبال ایران در این خصوص صحبت کردیم. آنها نظرات متفاوتی دارند. مهدوی کیا بازیکن اسبق تیم ملی که در باشگاه‌هایی چون هامبورگ و اینتراخت هم بازی کرده، معتقد است که نباید فوتبال را با دیگر رشته‌ها مقایسه کرد. او در مورد این موضوع به سؤالات همشهری پاسخ داد.
- آقای مهدوی کیا، شما هم با این موضوع موافقید که در حق ورزشکاران رشته‌های غیرفوتبالی اجحاف شده است؟
ببینید هر ورزشکار ایرانی ای که در المپیک مدال می‌گرفت و روی سکو می‌رفت باعث خوشحالی و افتخار همه ایرانیان بود. من و خانواده‌ام خیلی بااشتیاق بازی‌های‌شان را پیگیری می‌کردیم و پابه‌پای خانواده‌های‌شان که بازی‌ها را تماشا می‌کردند و اشک شوق می‌ریختند، ما هم اشک شوق ریختیم چرا که آنها افتخار ایران در این میدان بزرگ ورزشی بودند. اما باید قبول کرد که شرایط هر ورزشی فرق می‌کند و نباید مقایسه‌های غیرمنطقی انجام شود.
- منظورتان چیست؟
من معتقدم مقایسه ورزش‌ها با هم کار جالبی نیست. در همه جای دنیا شرایط فوتبالیست‌ها فرق می‌کند چون هیجان‌ها و علاقه‌مندی‌ها به فوتبال بیشتر از ورزش‌های دیگر است. همین روزنامه‌ها اگر تیتر اولشان به فوتبال اختصاص پیدا نکند قطعا در فروششان تأثیر می‌گذارد.
- ولی قبول دارید که در ایران به رشته‌های دیگر توجه زیادی نمی‌شود؟
ما در کشورمان ورزش‌های سنتی داریم و در بعضی رشته‌ها مثل کشتی و وزنه‌برداری هم در المپیک مدال می‌آوریم که باید بیشتر به آنها توجه شود و امکانات کافی را در اختیارشان قرار دهند اما در بعضی کشورها به رشته‌های ورزشی خاصی بها می‌دهند که شاید خیلی‌ها اسم آنها را هم نشنیده باشند و روی بعضی از ورزش‌ها چنان هزینه می‌کنند که شاید خیلی‌ها با شنیدن ارقام آن سردرد بگیرند؛ این بستگی به شرایط ورزش هر کشور دارد. شاید یک کشور روی شنا، شطرنج یا هاکی بیشتر هزینه کند و یک کشور هم به فوتبال، کشتی یا ورزش‌های رزمی اهمیت بدهد.
- شما گفته بودید که در ورزش بیسبال هزینه انتقال یک بازیکن 500میلیون دلار می‌شود؟
بله، گاهی اوقات اتفاق می‌افتد که چنین پول‌هایی در بیسبال هزینه شود. حالا شاید بعضی‌ها بگویند چرا برای رشته‌ای که یک نفر توپ پرت می‌کند و یک نفر دیگر هم با چوب می‌زند این همه پول می‌دهند. اما دلیلش کاملا مشخص است و آن علاقه‌مندی آنهاست. اکثر مردم دنیا به فوتبال علاقه دارند و به همین دلیل توجه رسانه‌ها هم به این رشته ورزشی بیشتر است. اگر هر شب مسابقه فینال دوی 100متر را نشان دهند چه تعداد بیننده آن را نگاه می‌کند؟ اصلا برای مسابقات دوومیدانی داخل کشورمان چقدر تماشاگر می‌رود؟ اما شما نگاه کنید هر شب تلویزیون فوتبال نشان می‌دهد؛ غیر از لیگ خودمان، امشب بارسلونا، فردا شب رئال، شب بعدش میلان؛ یا بازی‌های ملی تیم‌های مطرح که با استقبال زیادی هم روبه‌رو می‌شود؛ یا همین برنامه نود چقدر بیننده دارد؟ وقتی هم که جام‌جهانی باشد که دیگر تب آن همه دنیا را می‌گیرد.
- اما قبول دارید که باید به مدال‌آوران المپیک و در کل به رشته‌های دیگر هم توجه بیشتری شود؟
قطعا باید رسیدگی بیشتری شود. وقتی پرچم ایران در المپیک بالا می‌رود خیلی ارزش دارد و باید بیشتر سرمایه‌گذاری شود. معمولا کشورهایی که در رشته‌های خاصی مدال‌آور هستند سرمایه‌گذاری می‌کنند؛ مثلا جامائیکا در هیچ رشته‌ای مدال نمی‌گیرد یا اگر هم بگیرد بسیار کم است اما در دوهای سرعت مدال می‌گیرد.
- پس شما با مقایسه کردن مخالفید؟
من اعتقاد دارم که اینطور مقایسه کردن فوتبال با رشته‌های دیگر بیشتر تنش ایجاد می‌کند. به هر حال هر ورزشکاری در رشته‌ای خاص توانایی دارد. اگر واقعا اینطور است که بعضی‌ها می‌گویند فوتبالیست‌ها پول مفت می‌گیرند، دیگر ورزشکاران رشته خود را کنار بگذارند و به سراغ فوتبال بیایند.
