لاله افتخاری، رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرگزاری قرآنی ایران(ایکنا) با اشاره به ضرورت آموزش قرآن به کودکان استثنایی گفت: آموزش قرآن برای همه امری لازم است و در این مورد تفاوتی میان مخاطب اعم از عادی و استثنایی وجود ندارد. آنچه که در این راستا از اهمیت ویژهای برخوردار است، درنظر گرفتن نیازها و شرایط مخاطب است.
رئیس فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه باید در آموزش قرآن به کودکان استثنایی نیازها و شرایط آنها درنظر گرفته شود، ادامه داد: کودکان استثنایی را میتوان از وجوه مختلف دستهبندی کرد که باید با توجه به نیازهای هر گروه، شیوههای جدید آموزشی نیز طراحی شود؛ به عنوان نمونه کودکانی که از نظر جسمی ناتوانی دارند مانند نابینایان و ناشنوایان، شیوههای آموزشی خاص خود را میطلبند. چه بسیار کودکانی که در این گروهها بودند و در آموزش قرآن پیشرفتهای چشمگیری داشتند.
نماینده مردم تهر ان در مجلس هشتم و نهم یادآور شد: تنوع فعالتهای آموزشی در گروههای ناشنوایان و نابینایان و عنایت پروردگار به این قشر سبب شده تا شاهد پیشرفتهای جدی در این عرصه باشیم. ما افرادی را میبینیم که از نظر گفتاری دچار مشکل هستند، اما بعد از آموزش قرآن با شیوههای رایج در هنگام قرائت قرآن این نوع مشکلات دیده نمیشود.
افتخاری با تأکید بر به کارگیری روشهای جدید در آموزش قرآن به این نوع کودکان یادآور شد: تاکنون نوآوران و مخترعان شیوههای جدیدی را طراحی کردهاند که نمونهای از آن را میتوان در نمایشگاههای آموزش و پرورش دید. اما به نظر میرسد که همه جامعه باید این قشر را جزء فرزندان خود بدانند تا بتوانند برنامه و شیوههای بهتری را در جهت قرآنآموزی طراحی کنند.
دعوت از مخترعان برای طراحی شیوهها و ابزارهای جدید آموزشی
به گفته نماینده مردم تهران در مجلس نهم، در گام نخست باید خود خانوادهها در این امر کمک کنند تا با نیازسنجی و ارائه پیشنهادات و طرحهای کاربردی به سازمانهای مسئول بخشی از نیازهای این حوزه برطرف شود. بعد از آن، باید از جامعه علمی و مخترعان دعوت به طراحی دستگاههای جدید در این امر کرد. در نهایت نیز تلاشهای انجام شده با همکاری سازمانها و مراکز متولی در این امر مانند وزارت آموزش و پرورش به ثمر خواهد نشست.
این کارشناس علوم قرآنی با تأکید بر طراحی شیوههای جدید در آموزش قرآن و داشتن نگاه فراسنتی به این امر، عنوان کرد: جای خالی برنامههای ویژه این قشر خاص در رسانه ملی به خوبی احساس میشود. این در حالی است که میتوان با طراحی برنامههای تلویزیونی و اطلاعرسانی در این زمینه نتیجه بهتری را کسب کرد. همچنین، استفاده از تجربیات موفق دنیا در این مسیر بسیار تأثیرگذار خواهد بود. اگر برنامهریزی بهتری در این زمینه داشته باشیم، میتوانیم در آموزش قرآن و تأثیرگذاری آن بر شرایط روحی و جسمی این نوع مخاطبان مؤثر باشیم.